MRE-Inc schreef op woensdag 7 oktober 2020 @ 12:31:
[...]
Mag idd wel een 10tje vanaf. Dat het lineair is en weinig zijmissies had ik idd in de korte review gelezen van xboxnederland.nl . Dat vind ik op zich geen probleem, maar dan is 40 euro idd wel net te veel.
Merk sowieso dat ik zelf de laatste tijd steeds minder zin heb in al die games die tig zijmissies hebben los van het normale verhaal. RDR2 is leuk, maar zo veel te doen en dat is voor iemand die in de avond een paar uurtjes kan gamen nauwelijks te doen. Dan ben je een half jaar bezig. Ja je kunt gewoon het hoofdverhaal spelen, maar je wordt op een of andere manier toch altijd afgeleid door die zij missies die dan weer betere loot, wapens etc etc opleveren.
Dus zo'n Mafia 1 die zich voornamlijk focust op het hoofdverhaal en weinig zij zooi heeft, vind ik wel prima.
Ik vind het geen probleem zolang het maar leuke dingen zijn om te doen. Als dat afleid van het verhaal vind ik dat nog wel prima, mits je dus gewoon cutscenes, originele verhalen en acties hebt en je na spelen toch wel het gevoel hebt iets tofs te doen. Fetch-missies heb ik idd weinig mee, maar als je gewoon lekker kunt babbelen en wat actie hebt, dan is dat al prima.
RDR2 vond ik qua zijmissies nog wel meevallen en de meesten zijn ook wel prima uitgewerkt. Wat veel open world missies vaak hebben, en Rockstar games enorm vaak, is dat je bij een missie aan komt, je denkt met iemand te praten en daar meteen mee te kunnen beginnen, dat niet doorgaat. In plaats daarvan komt er ineens iemand anders tussendoor en is de missie niet bij het startpunt maar totaal ergens anders. En dan moet je dus op je paard of zo luisteren naar een gesprek (wat ook een cutscene had kunnen zijn imo) en de halve map over om je missie te doen. Dat vind ik echt zo'n aanfluiting. Als je een marker zet, laat daar de missie lekker beginnen met de persoon waar ik mee wil praten. Niet met de idioot waar ik nog een andere missie van had staan, maar waar ik geen zin in had. Heel veel missies in RDR2 zijn dit format. Je denkt iets te gaan doen met iemand en dat gaat dan helemaal anders. Alsof dat allemaal heel tof is of zo. Ik snap het niet.
Sowieso snap ik het principe niet om gesprekken te hebben te paard, want je mag toch nooit nergens heen gaan tijdens dat gesprek (of je krijgt van die passief agressieve opmerkingen dat je eens op moet schieten), je kunt het niet altijd helemaal volgen omdat je ook nog moet sturen en de emotie ontbreekt omdat je elkaar niet kunt aankijken. Ook zit je altijd een beetje awkward met volgen want je kunt er nooit echt naast rijden, enerzijds omdat het andere personage te hard of te zacht gaat en anderzijds omdat als ie een bocht om gaat, jij dan weer de verkeerde kant op gaat. Ik meen dat er een AC game was, volgens mij iets van 2 of 4, waarbij je als je dicht bij een personage kwam, ie dan in een soort cruise control ging. Dat vond ik altijd wel fijn. Het is niet alsof je echt wat anders gaat doen dan. Ik bedoel, als je een filmische ervaring wilt, waarom dan dit soort momenten faken alsof je input hebt.
Ghost of Tsushima heb ik laatst helemaal uitgespeeld omdat de missies wel prima waren en de collectibles ook nog wel ok (ik had vrijwel alles al voor ik klaar was dus dat was daarna nog een half uurtje werk en klaar, dan vind ik het wel prima). Maar een heleboel (random) zijmissies in de laatste 2 AC games heb ik lekker overgeslagen. De beloning was prut (geld en wapens heb je toch wel zat) en de doelen echt te saai. Zonder cutscene en dergelijke is er dan weinig aan.
[
Voor 7% gewijzigd door
Martinspire op 07-10-2020 15:56
]