Verwijderd schreef op zondag 11 november 2018 @ 23:35:
[...]
Zoals ik al schreef: het is uiteindelijk niet voldoende. En dat is het verschrikkelijke aan deze materie, omdat we denken goed bezig te zijn. Natuurlijk: alle beetjes helpen... maar omdat we bijna allemaal volharden in onze ingezette levensstijl en eigenlijk alleen maar concessies doen op gebieden waar we toch al niet veel waarde aan hechtten, verandert er nog steeds niet zoveel.
Kijk naar degenen die zonnepanelen of -boilers installeerden. Niemand die schrijft: ik doe het ook al kost het geld, maar het levert mijn kinderen misschien wel een beter klimaat op. Nee, het gebeurt alleen maar als we er financiëel ook op vooruit gaan. Die gedachte moet dood. Een beter klimaat / milieu gaat ons talloze miljarden kosten die we nooit meer terugzien en/of -verdienen, of het moet de waarde van een leefbaar Nederland in 2500 zijn. Maar onze breinen kunnen een dergelijke tijdspanne niet bevatten, laat staan dat we er een financiële waarde aan toe kunnen kennen. Dus houden we ons bezig met micro-optimalisaties, want dat is wel behapbaar.
Ik had het geld dat ik in mijn zonnepanelen heb gestopt, óók kunnen stoppen in iets dat winstgevender is maar per definitie slechter voor het milieu. In die zin kost het geld, het levert namelijk minder op dan het op zou kunnen leveren.
Alleen, ik ga die dingen niet op het dak leggen zonder dat ze zichzelf minimaal terug verdienen.
Een beter klimaat gaat ons veel geld kosten, maar dat is ook waar belastingen voor zijn. Effectief gaat meer dan 50% van iedere € die jij bruto op je loonstrookje staat naar de belastingdienst en dan heeft je werkgever daarvoor ook al wat dingen afgedragen. Kortom, je zit heel snel op 50, 55% van iedere € die direct de staatskas in vloeit (dan ben ik nog conservatief en vergeet ik wat zaken), exclusief zaken als gemeentelijke belastingen, parkeergelden, etc.
Ook vind ik dat de industrie hier in een rol speelt. Als mijn trui 10% duurder word en daarmee duurzaam én mensvriendelijk geproduceerd word, wil ik dat graag betalen. Het is alleen de industrie die dat moet bewerkstelligen. Zelf een schaap scheren en d'r kleding van maken kan technisch wel, maar kent zo veel nadelen dat maar een enkele westerling zoiets doet.
Een van de beste aanjagers voor vernieuwing, is geld. Als de industrie met een milieuvriendelijk alternatief geld kan verdienen zullen ze dat eerder doen dan als het ze enkel geld kost. Logisch, het zijn immers commerciële bedrijven. Geld, winst, is dé redding van het milieu.
FWIW, mijn oude huis kan door de ligging en bouw ervan zeer slecht zonnepanelen en -collectoren herbergen. Ook zijn de muren ronduit shit om te isoleren. Ik zou dus in feite dit huis moeten afbreken en er een nieuw, hoog-geoptimaliseerd exemplaar voor terug moeten zetten. En de kosten daarvan zelf moeten dragen. Die ik dus nooit meer terugverdien, laat staan dat ik die naast mijn bestaande hypotheek kan ophoesten. Je zou een soort generatiehypotheek moeten introduceren, dat de kinderen doorgaan met betalen. Leuke erfenissen worden dat. Maar dan doe je ook echt wat.
De vraag is of het milieutechnisch rendabel is. Huis afbreken en een nieuw huis bouwen is as-such ook niet bepaald goed voor het milieu. De grondstoffen die in een compleet nieuw huis én het afbreken en recyclen van een oud huis gaan zitten zijn fors. Dus wat is er dan beter, bestaand huis zo veel mogelijk optimaliseren, of afbreken en een nieuw huis bouwen? Da's een leuke rekensom.
Persoonlijk houd ik er rekening mee dat het Nederland dat we nu kennen in de 23e of 24e eeuw definitief onder water verdwijnt; en dat onze nazaten zelf klimaatvluchteling zullen worden. En ook al zijn we mooie hoogopgeleide blonde Germanen met blauwe ogen: we worden absoluut niet liefdevol opgenomen in onze buurlanden. Ik prijs me gelukkig dat ik die afschuwelijke ellende niet meer zal meemaken en dat ook mijn zoontje het niet meer zal meemaken. In dat ben ik superegoïstisch.
Hier is het uiterlijk in 2078 wel klaar, dan ben ik 101 en ik denk niet dat ik die leeftijd ga halen. Mijn grootste persoonlijke zorg op dit moment is dat eeen aantal zaken hier in huis zoals mijn piano en mijn accordeon dan een goed heenkomen krijgen. Iets dat ik voor die tijd in mijn testament zal regelen.
De ellende is, je doet het nooit goed. Geen kinderen is an-sich een prima manier om je indirecte footprint te verkleinen. Aan de andere kant heb je die kinderen keihard nodig om juist vindingen te doen om het klimaat te redden. Het is ook de volgende generatie waarvoor veel mensen toch wat voor het milieu willen doen. Heel sec, zonder nageslacht is het als je dood gaat klaar voor je. Geen zorgen voor een toekomst, die is er niet. Alleen als we werkelijk zo zouden denken, zou de huidige generatie er waarschijnlijk een nog veel grotere puinhoop van maken.
Ik hoop op dit moment vooral dat we toch genoeg doen en dat áls het mis gaat, ik dat niet meer mee ga maken.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.