Voor mij zou dat buitengewoon verlammend werken. Ik werk niet harder als ik weet dat mijn werkgever mij als vervangbaar ziet, sterker nog, ik zou minder hard werken. Voor mij is loyaliteit vanuit de werkgever juist iets waardoor ik hárder werk en meer inzet toon.
Een vast contract geeft mij de rust die ik nodig heb om beter mijn werk te kunnen doen.

Moet er niet aan denken ergens langer dan 3-4 jaar te zitten op mijn leeftijd (26). Denk dat organisaties ook baat hebben bij roulatie en nieuwe kennis om mensen op een later moment wel voor langer te binden.
Een zekere mate van roulatie is zeker goed, soms binnen de organisatie, soms van buiten. Vers bloed kan zinvol zijn voor nieuwe inzichten, nieuwe kennis, etc. Aan de andere kant wil je ook niet iedere 3-4 jaar al je kennis overboord gooien en is een organisatie ook gebaat bij mensen die juist al jaren binnen de organisatie werkzaam zijn, alle politiek kennen, etc.
Maar ik vind het inderdaad logisch dat je op je 26e wat sneller wisselt. Ik ben 42 en mijn intentie is om minimaal 5-7 jaar bij een volgende werkgever te werken. Mogelijk langer.
Dat past dan ook wel bij mijn leeftijd, werkervaring (~25 jaar) en het type functie waar ik naar op zoek ben.
Loyaliteit koopt een werkgever met voldoende uitdaging in de baan, een fatsoenlijk groeipad en een goed salaris. Op minstens één van de drie schort het veelal is mijn ervaring.
Als het altijd wel op 1 van die 3 punten schort, waarom zou je dan nog wisselen van werkgever?
Dan is het gras niet groener bij de ander, enkel een andere kleur groen.
Ná Scaoll. - Don’t Panic.