Mijn conclusies over de Varadero 125, vanuit de wens om deze als woon-werk motor in te zetten voor hoge kilometrages. De motor staat te koop voor 1750. Dit was zonder koffers, maar die konden er op zich wel bij voor dat geld.
Uiterlijke staat: Netjes. Wel veel roestpuntjes op de bovenkant van de voorvork, onder de fairing. Alleen schadelijk als je helemaal door de vering heen zou gaan, moet wel aangepakt worden. Onderhoudsboekje bleek maar tot 12k ingevuld, daarna blanco in hun bezit. Kans bestaat dat er daarna geen onderhoud meer is gebeurd. Verder niks geks gevonden voordat ik ging rijden.
Mijn verwachtingen: Ik wilde comfortabel 100 kunnen rijden. En dan bedoel ik zowel de zitpositie als het rijcomfort.
Proefrit begon erg goed. Brede zit, goed overzicht, beetje in elkaar gedoken, maar ik ben natuurlijk een flink verhoogde Alp gewend. Valt op te lossen met een paar stuurverhogertjes en lagere stepjes. Remmen pakken goed aan. Blok wil lekker vlot in de toeren klimmen, maar dat is dan ook de modus operandi: je moet jakkeren, want anders gebeurt er weinig.
En daar dient zich punt nummer 1 aan: Hij blijft stationair hoog in de toeren hangen. Initieel 2k, maar na een eindje rijden werd dat standaard 3k rpm. Te hoog, kan valse lucht zijn. Zal wel samenhangen met dat gebrekkige onderhoud.
Punt twee: de richtingaanwijzers. Soms reageren ze pas na een paar seconden, soms direct, soms helemaal niet. Waarschijnlijk vuile contacten.
Punt 3: Comfortabel 100 rijden is er niet bij. Ja, wind mee. Want het waaide behoorlijk en met wind tegen en rechtop zitten kwam ik relatief vlot op de 90 (dat initiele optrekken viel me helemaal niet tegen) maar de gang van 90 tot 100 ging alleen vlot als er geen, of meewind stond. Wind mee kwam ik wel eenvoudig op de 110 uit... maar dat moest mijn reserve zijn, en die reserve is minder dan ik had gedacht.
Punt 4: De achterremschijf is niet 100% recht, te merken bij langzaam afremmen.
Punt 5: Carbs vuil. Vooral vanuit 'lagere' (lees: het toerental dat mijn Alp op de snelweg bij 140 loopt) toeren optrekken (b.v. na een korte remactie) maakte een hakkelend effect op de motor.
Ik vind het een oprecht leuk ding, je kunt er lekker mee gooien, smijten en jakkeren, en als ik met vrienden een toertje zou maken zou ik het ding blind meenemen, maar voor de vraagprijs is er teveel achterstallig onderhoud en voor woon-werk is de reserve nét te weinig. Ik zou akkoord zijn gegaan met 'gewoon honderd rijden' maar als hij dat zelfs al niet haalt...
Ik zou content geweest zijn met het ding gewoon een klein beetje opvoeren. Paar PK erop en er is niks aan de hand, maar voor al het achterstallige onderhoud was hij niet bereid iets van de prijs te halen, hoogstens de koffers (die hij toch niet meer kon gebruiken

) er bij in te doen, en dat was totaal niet wat ik in gedachten had.
Wat het wel heeft gedaan, is mij ervan overtuigen dat ik echt wel een 125 voor erbij wil. Dat is nu niet waar ik naar zoek, een pleziermotor extra, maar zo'n 125 is echt wel ontzettend leuk om op te rijden, oprecht gaaf. Het gaat ineens niet meer om optrekken, maar om anticiperen, schakelen en vooral die snelheid vasthouden in bochten en manoeuvres. Het voegt een uitdaging toe en wat ik al schrijf, met vrienden op pad zou ik zo'n ding zonder schaamte meepakken.
Wat wél even schrikken was: Daarna weer op mijn Alp wegrijden. Gasgeven voelde zowaar scary

.
[
Voor 9% gewijzigd door
HTT-Thalan op 12-09-2018 20:59
]