@
zonnefreak Nou, waar zou ik beginnen... Het is voor mij een drama geworden, helaas…
Vrijdagochtend met vol enthousiasme op de Stromer ST5 gesprongen, in de nacht de accu volgeladen en met de volle bak ben ik gaan fietsen, begonnen op standje 3. In het begin kwam ik veel scholieren tegemoet, waardoor ik zo nu en dan een beetje moest afremmen. In ieder geval, ik moest er erg rekening mee houden vanwege de grote groepen die naar de stad moesten. Dat was gelukkig een klein stukje van ong. 6 – 8 km, daarna werd het rustiger en kon ik op volle vaart naar mijn werk.
Ik heb toen erg genoten van de rit (snelheid was ong. 44,5 – 46km/u), veel asfalt en (veel) rechte stukken met zo nu en dan een fietser (in meeste gevallen ook een ebike) Tot dat ik halverwege de route naar de inhoud van de accu keek. Accu was op dat moment 38% vol en daar schrok ik wel even van. Dus, op dat moment ben ik naar standje 2 gegaan, ik moest nog ong. 20km.
En nu komt het drama…
Ik moest nog 10km fietsen en toen viel de Stromer “uit”. Op dat moment 0% en moest trapmatig gaan fietsen… Dat is mijn toch zo slecht bevallen! Op dat moment is het erg zwaar om te fietsen, het gevoel dat er bij iedere trap je maakt de fiets afremt. En, dat met een ritje van 10km! Daarnaast ben ik op dat moment nog eens verkeerd gefietst, waardoor er 5km bij kwam. Uiteindelijk heb ik 15km trapmatig moeten fietsen!! Ik had niet verwacht dat de rit van 55km zo moeilijk moest zijn voor de Stromer. Ze geven zelf 60 tot 180km aan. Het weer en de omstandigheden waren zeer gunstig. Ik was ook niet zwaar beladen en ik ben ook niet zwaar (95kg)…
Bij aankomst op het kantoor, deed ik mijn rugzak af en mijn jas uit. Ik was kledder maar ook echt goed nat van het zweet! Dat had ik zelf niet eens door, haha.. Ik heb gewoon mijn normale kleding aan, dus een broek, hemd en een trui. Geen fietskleding. Ik wil namelijk gewoon ontspannen naar mijn werk kunnen fietsen, omdat ik mij niet wil omkleden en daar geen douche heb.
Ik ben toen niet terug naar huis gaan fietsen, maar heeft mijn collega naar huis gebracht (Ik kreeg ook nog eens migraine en dat krijg ik als er een combinatie is van stress en behoorlijke inspanning). Ik heb die dag ook niet kunnen werken, was te uitgeput en te last van migraine, dus was niet z’n mooie dag. De fiets heb ik later met de auto opgehaald en in de kofferbak geladen.
Het heeft mij toen besloten om niet (en nooit) meer met de SP naar mijn werk te gaan fietsen. Mocht er ooit een groter accu komen, dan zou ik het weer kunnen overwegen. Maar, nu en voorlopig even geen ebik/sp meer voor mijn woon-werk.