Ik ben toch nog steeds half van plan om zelf, als een leuk tussendoor projectje, een e-bike te monteren aan de hand van DIY kits. Op dit moment ietwat ongelegen, anders was ik er misschien al aan begonnen.
Toen ik het laatst over zelfbouw had in dit topic werd DIY bijna beschouwd als 's lands grootste misdrijf (lekker in proportie allemaal

, en dat op een site die 'tweakers' heet...

). Veel opgestoken wijsvingertjes.
Nog los van het feit dat het een leuk projectje is (vind mechaniek en aandrijving wel fijn om mee bezig te zijn), kan ik ook nergens vinden dat het illegaal zou zijn. Die kits worden gewoon overal los verkocht (in Europa, nog niet eens via China of zo), dus ik zie het probleem niet zo.
En ook, voor een onschuldig concept als geassisteerd fietsen mag er best wel iets van burgerlijke ongehoorzaamheid zijn tegen overdreven regelneverij. Er zijn ergere maatschappelijke problemen die wel aandacht vereisen. Kan je altijd nog aanvoeren van: "
sorry hoor, zelf gebouwd, weet niets van limieten instellen"
En voor alle duidelijkheid,
ik heb 0,0 behoefte, zin of noodzaak om die 45km/u aan te tikken of een of andere gestoorde zelfbouw turbo fiets te maken. Hoeft helemaal niet. Te druk, te 'try-hard', te 'geforceerd' allemaal, de 'ongemak/baten' verhouding gaat compleet scheef, te duur, ... De nadelen zijn al genoemd. En ik spreek voor mezelf, indien de trajecten lang genoeg zijn zodat 35 vs 45 een verschil begint te maken, dan zit ik gewoon op het verkeerde voertuig, simpel.
Zelfs 35 hoef ik niet aan te tikken.
In drukke steden ben ik zelfs al heel tevreden met 15-20km/u. Vrij chill allemaal, ik ben zelden gehaast. Met alle opstoppingen, verkeerslichten, kruisingen, haal je een hogere snelheid er helemaal niet uit. Je krijgt er enkel meer stress door, en eventueel meer schade of letsel bij een foutje. Vind het ook heerlijk relax om niet steeds voluit te gaan, zelfs bij forensen.
Waarom dan geen 25 km/u e-bike? Omdat ik de extra power van een krachtiger systeem wel zeer zou kunnen appreciëren. Bij het op snelheid komen (bij de vele stops in druk stedelijk gebied), bij steile bergop, en eventueel met extra last op de fiets of transport.
Aan de andere kant wil ik op de buitenwegen, tussen woonkernen, waar meestal geen kat op de baan is, zonder gedoe en afknijpen de 25-32km/u kunnen aanspreken. Zonder jojo effect, of ankers boven 25..
Nogmaals, max. 30-32, ben ik al heel tevreden mee.

25 is het gewoon allemaal net niet (en al helemaal niet met dat abrupt rijgedrag wat veel e-bikes hebben aan die grens). Op drukke fietspaden zal ik me steeds aanpassen naar de gepaste snelheden. Dat ietsje sneller rijden is enkel voor die stukken waar je gewoon alleen rijdt.
Ik vind het dan van de zotte dat je voor dit (erg redelijk

) scenario meteen doorgeduwd wordt naar fietsen die minstens het dubbele kosten (5000 minstens tov +-2500 voor een simpele e-bike), bij slechts een handjevol merken (met absurde support policy's) en vaak slechte of ondermaatse dealers (die het product maar half kennen, of er eigenlijk geen tijd in willen steken). En dan zijn SP's vaak nog enkel met naafmotor te krijgen (met een aantal nadelen die ik liever niet onderga)
Waarom dan geen e-bike? Ik had liever gewoon een e-bike gehaald. Netjes gebouwd door een professioneel bedrijf, met quality control en iets of wat geïntegreerde looks. Spijtig genoeg staat het lichtjes ontgrendelen van een e-bike blijkbaar gelijk met de grootste misdrijven, en kan je in verzekerings-geschillen het onderspit delven (al ben je zelf de zwakke weggebruiker, geen tiener meer, nooit beschonken achter stuur of fiets, nooit aan de gsm achter stuur of fiets, ...)
Dus enige manier lijkt wel zelfbouw, met zoiets:
bafang m445, of
bafang m315
Een goed, stevig donorframe zoeken (staal), en afmonteren met wat je zelf maar wenst. En volledige controle over alle onderdelen, onderhoud kan zelf, en indien niet meer nodig kan je de fiets recupereren en terug zetten naar volledig mechanisch. Of de electra overzetten naar een andere fiets.
bjp schreef op maandag 5 juli 2021 @ 17:22:
voordelen achterwielmotor naar mijn mening:
- geen grote krachten op de ketting/versnellingen -> minder slijtage
- vaak heb je ook regeneratief remmen (kan wel 5% extra range geven)
- typisch krachtiger (700W) tegenover 500W bij Bosch middenmotor
- tijdens schakelen kan de motorkracht blijven doorlopen
- tijdens mijn testritjes leek de middenmotor meer geluid te maken
nadelen:
- motor draait traag (dus grotere stroom)
- motor moet een groter toerentalbereik hebben (geen versnellingen ertussen)
- moeilijker te onderhouden (zit middenin het wiel)
- achterwiel eruit halen is moeilijker
- typisch andere koppelsensoren, welke volgens deze forum gevoeliger zijn
- custom ding van Stromer/Klever vs. de meer standaard interface van Bosch (bijvoorbeeld de support voor GPS pijltjes, ...)
De genoemde nadelen wegen voor mij zwaarder dan de voordelen, zeker als je de snelheden niet nodig hebt. Ik nodig je uit even bij te lezen op stromer-forum.nl. Zeer verhelderend. Die achterwiel unit (motor, motor-casing, spaken, en velg) zijn zo moeilijk apart te herstellen dat het onherroepelijk als 1 niet te herstellen unit wordt beschouwd door bvb stromer.
Probleem met afbladderende verf op de casing, of slecht gelaste velg, of (vooral!) niet uitneembare lagers die na een paar 1000 km al aanlopen: Wiel opsturen, en volledige vervanging! Erg economisch of ecologisch /s En het zal je maar gebeuren na de 2 jaar garantie (paar duizend euro)
Wie met een platte achterband zit mag wegenhulp bellen. Er zijn er die het klaargespeeld krijgen om de achterband te vervangen aan de rand van de weg, maar het houdt heel wat kunst en vliegwerk in. Zwaar wiel ook om in de berm mee te werken.
Eenmaal klaar, is de koppel-sensor bij het terug installeren van het achterwiel gegarandeerd ontregeld, en mag je die ook weer kalibreren (als je nog weet hoe dat moet, met alle codes en menuutjes die je mag doorlopen). Je moet ook het achterwiel precies terug aandraaien met het correcte koppel via een momentsleutel
De koppelsensor bij SP met achterwiel motor zitten vaak op de achternaaf. "Strain gauges" die minieme verschillen in deformatie van twee verschillende punten op de as moeten meten, dan het signaal zwaar boosten zodat de elektronica er wat mee kan.
Interessante lectuur:
En nog een interessant artikel ivm de technische moeilijkheden van torque sensing:
Genoeg verhalen op bovenstaand forum waar gebruikers al ettelijke duizenden km's rondfietsen met een 'zware fiets', of een fiets die vroeger gemakkelijk 45 haalde en nu nog met moeite 35, omdat ze sensor niet meer (blijvend, voor langere periode) gekalibreerd krijgen. Andere effecten als scooteren (rijden zonder pedaalinput) zijn waarschijnlijk ook te herleiden tot dat soort sensors.
Ik geloof absoluut 100% in torque sensing fietsen. Veel natuurlijker rijgedrag, echt een extensie van hoe je zelf fietst, en het maakt de e-bike ook veel makkelijker controleerbaar (vertragen, versnellen, ...). Maar soms vraag ik me af of de complexiteit het wel waard is tov een simpel cadence systeem en zelf wat bijschakelen om de juiste verhouding "eigen kracht/motorkracht" te vinden.
Heb met beide systemen al regelmatig gefietst (deelfietsen, of huren) en beide doen wat ze moeten doen.