rik86 schreef op vrijdag 8 september 2017 @ 14:54:
[...]
En als dat waar is, vind ik dat wel erg jammer. En mogelijk zelfs een reden m'n lidmaatschap bij de CU op te zeggen. Ik stem juist o.a. op ze omdat ze op 'groen' gebied veel gemeen met GL hebben. En juist bij thema's als de sterfhulpwet vind ik dat we mensen vrij moeten laten, puur waarborgen in moeten bouwen dat 't niet 'zomaar' gedaan wordt en dat we voorkomen dat mensen zich gedwongen voelen vanuit de maatschappij. Persoonlijk vind ik namelijk wel dat een maatschappij waarin mensen er een einde aan willen maken omdat ze zich eenzaam voelen een maatschappij is die gefaald heeft.
En het zelfde bij zondagsrust, m'n enige bezwaar daartegen is dat ik me sterk afvraag of een 24/7 economie wel echt is wat we moeten willen, omdat de stress die daarbij komt voor veel psychische problematiek kan zorgen.
Als gedachte tussendoor.
Dit is een proces, en ons bestel rust op consistentie van participatie. Als je deze gedachte nu hebt, waarom dan wachten met - eventueel - een signaal als dat geven.
Laat ik het zo stellen, het signaal achteraf is absoluut een signaal. Maar dan is wel de lijn van ontwikkeling reeds gezet. Dan is ook de verkozen partij al gebruikt. Terwijl op dit moment er sprake is van open ruimte voor consultaties. Binnen de CU is er tenminste sprake van communicatieve processen en opties. Ja, als individu is dat moeilijk, maar daar komt dat element van communicatie weer.
Met andere woorden: achteraf is het een loos signaal. Meervoudige verspilling van energie.
Het mag duidelijk zijn inmiddels dat ik vanuit een heel ander perspectief in een heel andere hoek zit. Dat wil echter niet zeggen dat ik blind ben voor de vereiste balans tussen korte en lange termijn perspectieven (alsmede belangen en afhankelijkheden).
Derhalve dat ik a) hand in eigen boezem moet steken en dus moet aangeven dat er geen enkele ruimte gegeven zal of kan worden aan een dergelijke invulling, immers b) de CU zit in dit formatieproces in een streng beheerste én beperkte positie waar elke optie voor die partij om iets anders te zijn dan irrelevante bijzit (en doelwit) van een CDA.
Hetzelfde geldt aan mijn kant van de tafel voor het gebruik van D66. Daar mogen we best eerlijk over zijn, daar valt immers niets meer aan te veranderen. Niet door ons, niet door D66, niet door wat dan ook. Voldongen feit. Die strijd is beslecht.
De enige die op dit moment het drama kan interrumperen is de CU, helaas is de partijleiding niet in staat om op welke wijze dan ook dit gegeven om te zetten in gewicht van macht. Daarvoor wordt aan de andere kant van de tafel veel te consistent op de knoppen geduwd van zowel menselijkheid als een aantal vrij typische aandachtspunten traditioneel ingezet voor traditioneel links. En het mag ook gezegd worden, de CU is gewoon geen machtspartij, heeft geen methodiek om met die politieke school om te gaan, en is vanuit eigen perspectief überhaupt niet eens in staat om op een dergelijke wijze politiek te bedrijven. Laat staan het te herkennen.
Let wel, dit is geen vingerwijzen naar de CU. Machtspolitiek heeft in haar doorschieten dit land al bijzonder veel bestendig potentieel én stabiliteit gekost. Even los van het vraagstuk van menselijkheid. Dit is dus geen verwijt naar de CU. Wel het een beetje omhoog houden van het gordijn.
Het valt me op dat mensen nog altijd heel erg snel uitspraken aannemen alsof het garanties of zelfs maar intenties zijn in dit formatieproces. Daar is op geen enkele wijze sprake van.
Als er ook maar iets dit zou kunnen verduidelijken dan hoeft de burger maar naar het theater van de eigen zorgbijdrage te kijken. En dat is nota bene een onderwerp wat voor VVD en CDA een relevantie (van gebruik) heeft. Al de rest is op zijn best niet gewenst en mag derhalve enkel als instrumentatie afleiding dienen. Zoals het theaterstukje van de nieuwe ministerposten à la verdeel en heers & over 8 jaar kunnen die misschien iets (maar dan ben je twee kabinetten en heel wat theater verder).
Beloften, uitspraken, principes, garanties - dit zijn loze woorden in een politieke dynamiek waar er geen wil en vermogen tot balans is.
D66 heeft zich reeds gewonnen gegeven, in ruil voor wat kleinkunst van beeldvorming zonder enige bestuurlijke realiteit. Wat op dit moment bezig is komt neer op een gecoördineerde inzet om exact hetzelfde met een CU te doen. Het is prachtig dat de partijleiding probeert het juiste te doen en een rol te vinden met voeten in verdeling van mandaten - maar de realiteit is dat men dit vanuit een compleet andere politieke school probeert te doen. Terwijl de machtspolitieke school a) dominant is en b) er niet om maalt om dat als spelletje te nemen om vervolgens het tapijt er onder uit te halen.
De praktische realiteit is positionele paralyse en de valstrik van het verkopen naar leden toe vanuit een loopgraaf waar de modder door de anderen aangeleverd wordt.
Om het maar even bot te zeggen, de CU zit op dit moment in dit proces in exact dezelfde positie waar D66 eerder zat, en het is nog steeds dezelfde instrumentatie van misleiding op basis van vertraging, coöpteren en parkeren. Vraag het aan een PvDA hoe zich dat loont. Vraag het aan mensen met een zorgvraag - bijvoorbeeld - hoe zich dat uitwerkt.
Prima dat je gedachten hebt over eigen participatie en daar ook politieke keuzes in maakt en bereid bent om daar signaal in te geven. Maar hou in het achterhoofd dat dit een dynamiek is van machtspolitiek. Enkel tijdens het proces is er potentieel voor signaal. In die school is er nooit ruimte achteraf.
Nee, dat was een perfecte toepassing van beheersing mediagedrag volgend op een perfecte machtspolitieke toepassing van positioneren van de tegenstander op basis van principepunten daarvan (in de school van machtspolitiek bestaan geen principes, dat concept staat gekenmerkt als instrumentatie van gebruik, niets anders).
[
Voor 4% gewijzigd door
Virtuozzo op 08-09-2017 17:29
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.