gambieter schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:35:
[...]
D66 was opgericht voor progressiviteit. Laat ze dan maar ophouden met bestaan en hun stemmenaandeel aan een nuttiger partij overhandigen.
(ja, ik ben boos

)
[...]
Misschien wel, ik denk dat het eerder nu aan het gebeuren is. Te gewillig om die progressieve standpunten op te geven voor regeringsdeelname. De ruggegraat bleek toch een leenmodel uit de bieb te zijn en moet worden ingeleverd.
Ja, dat ben ik ergens wel met je eens. Maar ja, men gelooft. Het is soms pijnlijk grappig om te zien hoe mensen vanuit ideologische voet met de vinger wijzen naar confessionele organisaties of partijen, terwijl ze exact hetzelfde gedrag vertonen.
Ik heb daar enkele jaren geleden met Pechtold (en anderen) eens een gesprek over gehad tijdens een bijeenkomst van een werkgeversorganisatie. Toen ik zei dat een ideologie of organisatie van overtuiging ook gewoon een kerk was, nou, voor een moment kon je een speld horen vallen. Daarna had een bom kunnen afgaan en had niemand het gehoord in de emotionele commotie.
anandus schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:36:
[...]
Dan pakken ze het niet goed aan

Ik ben van mening dat er een presentabel ding uit moet komen.
Als het inderdaad Rechts-met-de-Bijbel wordt, zonder een noemenswaardig iets van D66-signatuur uit te slepen, dan is het pure zelfmoord van D66 en mogen ze van geluk spreken als ze er in 2021 met drie zetels vanaf komen.
Dacht je dat de afslachting van de PvdA afgelopen verkiezingen erg was? Moet je maar eens kijken wat er dan komen gaat

Het enige electoraat waar ze dan nog iets kunnen halen zijn VVD'ers die de VVD te rechts vinden.
Maarja, eerst maar even kijken of dit het überhaupt gaat worden, natuurlijk.
Ja, dat zou moeten. Al zou mijn voorkeur naar een werkbaar ding gaan
Maar let op, het maakt niets uit hoe het er uit komt te zien. De realiteit achter het beeld is dat het de dominanten in de dynamiek niets, maar dan ook niets uitmaakt, zolang men zelf maar in staat is om de eigen huisjes te bewateren. Daarom staan ze ook zo in concurrentie met elkaar - beiden moeten ze het water halen bij dezelfde plekken. En dat heeft niets maar dan ook niets met electoraal draagvlak te maken, maar net onze netwerken van grote belangen. Het simpele gegeven dat beide partijen resoluut daar de prioriteit leggen is het equivalent van een middelvinger naar de kiezer.
En daar zit een duveltje in een doosje. Het maakt de kleine kern daarvan niets uit welk vlaggetje het is. Dit keer is een Pvda gesneuveld, de VVD bijna (Erdogan). Maar mensen die menen dat een PVV zo'n probleem is zullen bedrogen uitkomen. Dat fenomeen is er net zo min voor de kiezer, het is enkel ontworpen voor beheersbaarheid van emotie van de kiezer. Wilders maakt nog altijd deel uit van dezelfde netwerken, dezelfde contacten, dezelfde structuren. Ik sta soms te kijken dat het de professionele journalistiek volledig ontgaan is waar de druk en lobby vandaan komt voor welk initiatief voor welk belang. Een FvD heeft ook niets met een kiezer te doen, dat is gewoon een klein experiment gericht op het testen van eventuele broosheid van relatie tussen netwerken verbonden aan VVD en de inzet van PVV.
Er is geen tegenbeweging in Nederland. Maar dit terzijde.
Arrne schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:41:
[...]
Je praat er wel omheen, maar het komt er bij jou dus gewoon op neer dat
CU/CDA (de 'reli's') chanteren waar dat bij andere partijen beschreven zou worden als een principieel standpunt.
Machtspolitiek. Alles is een machtsmiddel, elk machtsmiddel is uitwisselbaar en toepasbaar. Behartiging is gereserveerd voor het zwaarste selectieve belang. Vertegenwoordiging is ook gewoon een machtsmiddel. Net als marketing. Net als koehandel. Net als positionele chantage.
Ik heb in de quote wel een kleine correctie toegevoegd

In die verhouding past het CDA positionele chantage toe op de CU. Het CDA is niet "reli", net zo min als het "midden" is. "Reli" wordt net zo hard gebruikt als "rood", "progressief", "links" - alles niet zijnde machtspolitiek.
rik86 schreef op donderdag 29 juni 2017 @ 15:35:
Tja, ik vind 't (als CU-lid en stemmer) ook raar dat ze 't zo belangrijk vinden. Ik kan me wél goed vinden in wens dat er voldoende waarborgen zijn dat mensen er niet in gepusht worden en ik kan me ook héél goed voorstellen dat er artsen zijn die 't moreel lastig vinden/ niet willen doen.
Op medisch-ethisch vlak vind ik dit ook raar om zo lastig over te doen. Bij abortus kiest de baby-in-spé er niet zelf voor om geaborteerd te worden, maar hier is 't de vrije keuze van iemand. Leven en laten leven (oké, verkeerd spreekwoord voor deze situatie eigenlijk... ).
't is trouwens wel een onderwerp waar ik een vrije keuze van zou laten maken, zoiets belangrijks en fundamenteels zou je niet in onderhandelkamertjes af moeten tikken, maar de 2e kamer mooi kleur laten bekennen. Helemaal omdat een hoop partijen tijdens de verkiezingen hier wel duidelijke standpunten over in hebben genomen.
Alle respect voor Segers, en dat meen ik oprecht (en niet enkel omdat ik net als hem ooit 7 jaar in de woestijn gezeten heb

). Het is niet makkelijk om in deze tijden een eigen kring van minderheid op basis van specifieke overtuigingen te behartigen zonder in dezelfde verleidingen terecht te komen als waar het CDA mee te maken heeft gekregen.
Maar het perspectief van Segers is verklaarbaar naar binnen gericht. Hij is de vertegenwoordiger van een kleine kring zonder veel gewicht maar met noodzaak om toch een positie van behartiging te vinden. Veel mensen onderschatten hoe ontzettend hard een CU gewerkt heeft om niet als fossiel te eindigen. Om niet opgeslokt te worden. Om te verjongen. En om de eigen interne dynamiek te continueren. Een van de directe resultaten daarvan is dat het leeuwendeel van interactie, communicatie en verwerking informatiestromen (en dus stimuli) primair een interne focus kent.
Het spijt me oprecht, maar de directe consequentie daarvan is dat Segers en de CU niet in staat zijn om praktisch inzicht te verwerven in de aard van de moderne politieke arena zoals gegroeid sinds de jaren '80 vorige eeuw. Daar zijn ze niet de enigen in, er zijn genoeg partijen die er met hun hoofd niet bijkomen, belangrijker nog, die vanuit vergelijkbare perspectieven en focus niet in zouden willen zetten op methodologie en denken zoals het wel dominant is geworden. Ja, de school van machtspolitiek IS in minderheid. Maar juist omdat het zich niet bezig houdt met dit soort vraagstukken van behartiging is het in staat om de vloer aan te vegen met al het andere, omdat die hoeken gewoon niet op dit soort wijzen willen en/of kunnen denken.
Dus even heel praktisch: de CU is in deze verhoudingen van politieke realiteit helaas per definitie niets meer dan een bijzit. Ook voor deze partij geldt dat ze geen kruimels krijgen van beleid & bestuur, maar slechts kruimels voor beeldvorming - nota bene afhankelijk voor timing van de dominante partners. Net als D66.
Beiden zouden veel meer kunnen zijn, maar niet zolang die machtspolitieke school dominant kan zijn. Compromis daarmee is per definitie niet mogelijk, puur vanuit zowel aard als vereisten functionaliteit van die politieke school. Je kan enkel normaliseren door het naar het midden te dwingen. Zowel D66 als CU, ongeacht oorzakelijkheden, staan in al hun overtuiging en oprechtheid precies in de weg daarvan.
Maar waar Pechtold door lijkt te hebben waar hij zijn moment verspeeld heeft, kan ik nog geen teken zien dat Segers en de partijleiding van een CU deze fundamentele problematiek doorzien.
En dan te bedenken dat je als partij afhankelijk bent van een dominante partner die met argusogen naar jouw vermogen tot verjonging en continuïteit kijkt? De sirene zou keihard moeten loeien. Voor heel wat redenen.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.