DaniëlWW2 schreef op zondag 4 juni 2017 @ 00:12:
[...]
Dat is een stukje van de puzzel dat ik niet snap. VNO-NCV heeft zich ook uitgesproken voor milieubeleid, want veel geld te verdienen en niet de boot missen. Wat is dan precies het obstakel? Natuurlijk kan je wijzen naar de rekening leggen bij de burger, en niet de bedrijven, maar er speelt denk ik wat meer dan dit.
Voorzichtig, het is de moeite waard om de uitspraken vanuit VNO/NCW eens goed op de tijdlijn te zetten, én ze nauwkeurig te bekijken (inhoud, woordkeuze, bron, optiek, achtergrond).
Het kwam doelbewust over als een insteek van "maar dit is belangrijk jongens". Vergeet echter niet waar het een vertegenwoordiging van is, waar de belangen zitten, en wie de uitspraken deed. Achter het beeld van politieke uiting (überhaupt, kom op, sinds wanneer is het "ok" dat een VNO/NCW dit doet? Oh ja, sinds hun lobby voor de leegloop van de SER) zit een politiek signaal. Lieve mensen, als het aankomt op dit onderwerp, prima, maar dit zijn de kaders en die zijn voor kruimels.
Dat VNO/NCW de enige dergelijke organisatie is die enkel ruimte wenst te zien voor kruimels, terwijl de rest actief probeert druk te scheppen voor een doorzetten op paden van innovatie voor verduurzaming en versnelling kenniseconomie, dat is een apart onderwerp.
Het kader van kruimels is een herhaling van een ouder concept. De gestelde vereiste dat kosten voor een samenleving minus economische voetafdruk horen te zijn. De moeite waard om eens over na te denken. Dit is tenslotte één van de twee politieke pijlers van de organisatie voor belangenbehartiging.
Het obstakel is dat VNO/NCW geen ruimte ziet voor een GL in een regering als symbool en / of behartiger van eerdergenoemd potentieel. Men schat het risico van trendontwikkeling daarvan te hoog in, en dit is niet gewenst. Dus, kader voor kruimels, zet in op het oude draaiboek (primair het hoofdstuk "coöpteren").
Het is marketing voor status quo, simpel gesteld. Viel het echt niet op dat er slechts één zin was waar het woord "kansen" in voorkwam en dat deze in de context van het groot-zakelijke Nederland van oudsher kwam?
RobinHood schreef op zondag 4 juni 2017 @ 00:36:
[...]
Tja, het lijstje met contacten van de VVD bestaat uit meer dan VNO-NCV, grote kans dat er wat andere partijen zijn die aardig wat in de melk te brokkelen hebben, en die [nog] geen baat hebben bij vergroening.
Vergeet ook niet dat er in de VVD zelf ook mensen zijn die vergroenen maar niks vinden, denk aan het gedoetje rond wat geschrapte zinnen in het verkiezingsprogramma.
Ik heb Virtu ook wel eens gevraagd naar het stukje "we kunnen geld verdienen aan groen, dus waarom doet de VVD er niks mee?" , en het antwoord was zoiets als "er zijn nog geen netwerken, en er is nog geen geld mee te verdienen", tja, met zo'n instelling ga je de boot gewoon missen. Onze dijken-knowhow hebben we niet gekregen door te denken "mwah, een watersnoodrampje op zijn tijd is niet zo'n probleem"

Er is behoorlijk wat geld te verdienen. Maar het zal ook kosten. Met name die segmenten van zwaarste behartiging hebben het meeste te verliezen omdat ze de grootste inertie hebben opgebouwd. Schoolvoorbeeld: de goede oude Shell. Op de vingers getikt in de zoveelste Aandeelhoudersvergadering waar bestuur gedwongen werd om de kostenramingen van klimaatschade te verduidelijken, én waar vragen werden gesteld over de resultaten van alle pogingen en projecten de afgelopen twintig (!) jaar om daar kansen mee te scheppen voor toekomstbestendig vermogen tot genereren van winst. Maar de Shell heeft het opgegeven, ze komen er gewoon niet uit. Ze voelen alsof ze gepasseerd dreigen te worden. En dus ... lobby. En toen kwam ook nog eens de Kwestie Groningen lokaal. Vervolgens kreeg elk dergelijk concern in die sector klappen vanuit zowel aandeelhouders als stromen van private equity op vergelijkbare wijze. Maar geen van hen slaagde in enige andere innovatie dan basale verschuiving van primaire markt richting gas. Nul innovatie, behoudens op bestaande technologie, met hogere kosten.
Dit is wat je krijgt als de teveel inzet op het groot-zakelijke, en vergeet dat kleine diversiteit de grootste motor is van zogeheten emerging tech als aanjager. Al helemaal als je decennia lang inzet op een glijdende schaal naar het zwaarste belang toe - op gegeven moment kom je erachter dat je geen beheersing hebt omdat hun invloed groter is.
Er valt genoeg geld te verdienen - maar de vraag is voor wie. En daar wringt de schoen. In de context van de huidige verkenningen is het overzicht eenvoudig. De twee machtspartijen concurreren voor deze netwerken. Slechts één van hen heeft een klein groen netwerk opgezet, maar enkel als marketing voor ingang tot dat wat men van de ander terug wil nemen.
Bot gezegd: ze wedden niet zozeer op het verkeerde paard. Het verkeerde paard berijdt hen.
In de overige hoeken van het politieke spectrum valt dan inderdaad op dat er geen alternatieve netwerken van vergelijkbare schaal, gewicht of focus zijn. Er zijn beginsels daarvan, maar dat is het. De grootste stoorfactor is het simpele gegeven dat de opgebouwde connotatie van innovatie / verduurzaming - groen / rood gevaar dusdanig sterk geworden is dat je als bedrijf op segment vertegenwoordiging op gegeven moment gewoon nergens meer binnenkomt als je hiermee doorzet. Inertie, drempels, kosten.
Het is een effect van bewuste politisering. Op gegeven moment krijg je de rekening, en dan probeer je die zolang mogelijk door te schuiven - maar je ontsnapt er op gegeven moment gewoon niet meer aan. Maar tegen die tijd weet je niet meer hoe je dat moet doen waar je ooit groot mee geworden bent. Kansen scheppen, kansen nemen. Ik heb het eerder gezegd, dit is waarom GL als symbool van potentieel zo'n kwaad bloed zet. Het is een spiegel, én het is concurrent voor de toekomst. Letterlijk.
Jeetje, stel je voor dat een GL de tijd zou krijgen om niet enkel dergelijke netwerken mee op te bouwen, maar met het resultaat daarvan zichzelf in staat zou stellen om publieke percepties en connotaties zoals opgebouwd om te vormen? Stel je voor dat een stel geitenwollen sokjes op spreekwoordelijke wijze er in zou slagen om daadwerkelijk herinrichting te bewerkstelligen conform vereisten van de verschuivingen in onze collectieve afhankelijkheden en dat blijkt daadwerkelijk bewustzijnsvorming en economische resultaat te leveren? Het zou het einde van de huidige cyclus van machtspolitieke partijen zijn. Waarom denk je dat het makkelijker is om een partijleiding van een machtspartij te overtuigen om te flirten met "goed populisme à la PVV Light" ongeacht elk historisch en economisch bewustzijn dan met zoiets aan tafel te zitten?
Enfin, bij een VVD is er een begin van bewustzijn van de rekening. Rutte heeft nota bene in het verleden al meermaals pogingen gedaan om de partij in de richting van een dergelijk potentieel van trend te krijgen, is daar echter niet in geslaagd vanwege enerzijds de opgebouwde inertie, anderzijds de valstrik van cumulatieve marketing op het denken van mensen. Bij een CDA is het een non-topic. Bij GL zitten CDA verraders tenslotte. Ik heb met verbazing naar de uitleg van Buma daarover zitten kijken. Decennia geleden, maar nog steeds de basis van de argumentatie. Hopeloos.
Dus ja, ik ga vooralsnog met de observatie van @
roffeltjes mee, het CDA zal blijven proberen te voorkomen dat er ook maar ergens een stekker in gestoken wordt. Tot dusverre het landsbelang ....
[
Voor 57% gewijzigd door
Virtuozzo op 04-06-2017 01:34
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.