Volgnes mij ontkennen veel mensen veel van het racisme dat er is wel degelijk. Men erkent wel dat er racisme is - bij anderen, zoals de Stormfront- en Pegida-achterban. Maar dat zijn uitzonderingen, toch? Dat is veilig en makkelijk: ergens ver weg op afstand is iemand die het fout doet, maar zelf heb je er niets mee te maken.
Dat het veel breder is dan dat, en veel dieper verweven zit in onze samenleving, wordt wel degelijk ontkend. En mensen die
dat ter discussie willen stellen, krijgen een boel shit over zich heen, dat is vrij onvoorstelbaar.
Misschien kun je een aantal concrete voorbeelden geven van dingen die er gedaan zijn en actief gedaan worden om discriminatie te verminderen?
Het probleem is dat mensen als Simons, Wilders en Krol het bestaande van de niet kwaadaardige meerderheid ontkennen.
Huh, nee, het probleem is dat we het
effect van de niet-kwaadaardige meerderheid ontkennen. Pestsituaties kunnen voor een groot deel vooral bestaan door het niet-ingrijpen van de niet-kwaadaardige maar wel nadrukkelijk zwijgende meerderheid. De groep die, als ze zouden besluiten om samen een statement te maken richting de pesters, veel gedaan krijgt. Maar die over het algemeen kiest voor de weg van de minste weerstand: zelf uit het zicht blijven en je er niet te druk over maken.
Of die meerderheid nu kwaadaardig is of niet - ze zijn met hun nadrukkelijk niet-ingrijpen niet meer neutraal. Ze laten namelijk de ruimte ontstaan. Sterker nog, zeker als het gaat om racisme, draagt de niet-kwaadaardige meerderheid er op toch op allerlei manieren steeds kleine beetjes aan bij. Door het net even ok te vinden dat sommige grappen gemaakt worden, of bereid te zijn om wel-nadrukkelijk-racisme te overladen met een sausje van de schijn van redelijkheid. Door tone policing en steeds begrip vragen maar dat niet geven.
Die zwijgende meerderheid vindt het vreselijk om nu ineens in de spotlight te staan voor hun eigen handelen... want in theorie, en als het ze niets kost, geen moeite, geen nadeel, geen risico, zijn ze best wel tegen racisme.
We zijn het wel - maar de vraag is of we het willen. Maar rondom het klimaatprobleem is het veel meer een kwestie van structuur dan van individueel handelen. De passiviteit zit veel meer in de structuren (bijvoorbeeld beleggingsfondsen, politieke machthebbers en opiniemakers) dan in het handelen van individuen.
Dat is niet zozeer een gevolg van individueel geen consequenties doorzien, maar hoe we een systeem hebben waar we structuren hebben gecreeerd die voor een deel nauwelijks meer door individueel handelen zijn te beinvloeden.
Dat is geen gevolg van het 'evolutionaire brein' dat te primitief is om klimaatverandering op te merken.
Volgens mij is jouw gedachtegang:
1) Mensen zien een groep "van kleur"
2) Mensen generaliseren over die groep en zoeken daar negatieve eigenschappen bij.
3) De mensen haten nu de "kleur", er is sprake van racisme.
Ik denk niet dat ze daar negatieve eigenschappen bij 'zoeken' maar wel dat ze negatieve eigenschappen graag ophangen aan een groep die niet-hunzelf is, (terwijl ze de negatieve eigenschappen om zich heen vooral toeschrijven aan dat individu) maar voor de rest komt het daar wel op neer ja.
Volgens mij gebeurd er dit:
1) Mensen zien individuen die behoren tot een groep en zien hierin negatieve eigenschappen.
De trick question hier is: op grond waarvan besluiten mensen dat anderen 'individuen die behoren tot een groep' zijn?
En dan is het in een aantal opzichten toch vooral ondubbelzinnig kleur. Kleur maakt je zonder meer tot 'behorende tot een groep' - wat je ook doet, waar je ook geboren bent, hoe goed je ook geintegreerd bent. Kleur is hier een van de allereerste selectiecriteria. Niet afkomst - want dat zie je vaak niet. (Maar ook als je het wel weet... Wilders is niet-westers allochtoon volgens de definitie die tot voor kort werd gehanteerd: 1 ouder in het buitenland geboren. Maar hij kan verschrikkelijke dingen zeggen zonder dat zijn afkomst daarbij betrokken wordt, eerst en vooral omdat zijn huid en haar niet donker zijn.)
Oppervlakkige/uiterlijke eigenschappen van de groep zijn vaak toevallig onderdeel van generalisatie, maar geen oorzaak of oorsprong in discriminatie. Dus als je discriminatie wilt bestrijden zul je moeten focussen op de oorzaak.
Die stelligheid waarmee dat gezegd wordt. Waarop baseer je dat het 'toevallig' een onderdeel is van generalisatie? Hoe weet je dat het geen oorzaak is, geen oorsprong heeft in discriminatie? Waarom 'zul je moeten' focussen op de oorzaak, en niet op de uitwerking?
Kijk ook verder naar hoe 't fenomeen zich heeft afgespeeld in Nederland, negatieve stigmatisatie richt zich vooral op etniciteit/afkomst en religie. Mensen zeggen ook gewoon dat Marokkanen haten vanwege de negatieve berichten en niet "mensen van kleur".
Yes, mensen zeggen. Mensen zeggen vrij veel - mensen zijn fantastisch in rationaliseren, achteraf goedpraten, oplossen van cognitieve dissonantie, en het vasthouden aan intern tegenstrijdige denkbeelden.
Overigens lijkt discriminatie op etniciteit / afkomst me gewoon eh, racisme (vooral omdat het daarbij wel degelijk regelmatig wordt aangehaald als iets waar je je nooit los van kunt maken, en dat het aangeboren is, en dat mensen met Marokkaanse afkomst gewoon 'aangeboren' negatieve eigenschappen hebben.) Discriminatie op grond van geloof is natuurlijk op zich al problematisch genoeg, maar ook daarvan wordt vrij sterk benadrukt dat er geen mogelijkheid is om je ooit te ontmoslimmen. (Zoals antisemitisme ook niet alleen om het geloof ging - Joods zijn ging voor een groot deel om afkomst, niet om religieuze overtuiging.)
Simons wordt niet gehaat om haar "kleur", maar door haar polariserende optreden.
Da's echt niet waar. Ze kreeg al een lading grove opmerkingen over zich heen toen ze (heel beheerst en neutraal) een vraag stelde over het gebruik van de term 'zwartjes'. Dat was niet polariserend, ze sprak niet eens een oordeel uit in eerste instantie, ze
vroeg alleen maar iets. Maar de reactie was: hoe DURF je dat te zeggen / ga terug naar je eigen land. Die rotzooi was alleen maar omdat ze zwart was, en iets durfde te zeggen over racisme. Daar is echt geen enkele andere theorie over mogelijk.
Het gaat niet om welke normen en waarden, het gaat om het principe dat deze verschillen tussen culturen en vaak geografisch gebonden zijn.
Nee, ho, zo werkt dat dus niet. Als er verschillen zijn, dan moeten die kunnen worden aangegeven. Noem die normen en waarden maar. Als ze aan cultuur en geografie gebonden zijn, begin dan vooral met wat er aan Nederland (als cultuur en geografie) gebonden is. Niet als abstracte niet-ingevulde theoretische entiteit die ergens rondzweeft, maar gewoon fundamenteel. Wat vinden wij dan, als Nederland? Wat zijn onze normen en waarden nou werkelijk?