Daar zit meer dan een stuk ironie. Beide ideologieën delen veel meer dan wat met een enkele blik zichtbaar is. Vanuit Erdogan's perspectief kan ik me zeker voorstellen dat een andere ideologie / ideologische basis als gevaarlijk gezien wordt, in hoeverre dat echter met het gedachtegoed zelf te maken heeft, versus de realiteit van machtspolitiek, dat is een aparte maar belangrijke vraag. Let wel, dit is geen vraag die tegenwoordig wenselijk is. Dat is verklaarbaar, ook begrijpelijk, dat zegt op zijn beurt echter ook heel veel.Verwijderd schreef op donderdag 11 augustus 2016 @ 15:02:
Het is meer een ideologie dan organisatie; ze staan voor een minder gematigde islamitische gemeenschap en ik kan me voorstellen dat Erdogan dit als staatsgevaarlijk ziet en dus een gevaar voor de toekomst van het land. Jaren van vooruitgang op economisch en sociaal vlak zou teniet worden gedaan.
Vanuit de westerse samenleving is er een zeker geloof dat het concept van democratische besluitvorming een basis vormt voor elke moderne samenleving. We vergeten daarbij vaak voor het gemak even dat dit concept niet altijd samengaat met andere vormen van cultuur / historie.
Ander voorbeeld. In onze samenleving zou het concept van een Kastenselsel ook geen draagvlak genieten en zou het in onze cultuur onverteerbaar zijn dat bepaalde mensen de toegang wordt ontzegt tot een publiek park; in India echter doodnormaal.
En zo spelen er ook in Turkije andere culturele omstandigheden.
Ik denk dat we wel wat voorzichtiger moeten zijn met het eenvoudig overnemen van de groeiende perceptie. Erdogan's ideologie is niet seculier. Gülen's filosofie ook niet. De organisatorische uitwerking ervan is iets heel anders. Daar zie je dat aan de Gülen kant de focus ligt op parlement en scheiding van kerk / staat separaat van samenleving, waar bij Erdogan er strikte vereisten zijn van gecentraliseerd leiderschap, status van verheven leider en instrumentatie als parlement niet voor inspraak of besluitvorming maar voor uitvoering van beleid.
De grondslagen van Gülen's filosofie richten zich op geloof, niet op religie, wat best een significant onderscheid is ten opzichte van Erdogan's grote voorbeeld en gedachtegoed.
Wat we er verder over kunnen zeggen, heel veel. Beide zijn menselijke constructies. Dus voorzien van bagage en ballast, per definitie. Daarin verschillen ze op geen enkele wijze, net als elke andere vorm van menselijke organisatorische dynamiek voor overtuiging / ideologie / geloof. Gevalletje "welkom bij de mensheid".
Daarnaast, jaren van vooruitgang? Zeker. Maar laten we eerlijk zijn, die hebben weinig tot niets te maken met politieke oriëntatie in Turkije, Erdogan of Gülen of wie dan ook voorafgaand aan de beiden, wel met ontwikkelingen onder en binnen de Turkse samenleving zelf vanuit toegang tot kapitaalstromen. Bot gezegd, de burger heeft het land ontwikkeld, gelooft echter nu dat dit te danken is aan de bestuurder die pas lang na de start van de curve kwam opdagen
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.