Plasma_Wolf schreef op zondag 18 november 2018 @ 14:19:
[...]
Ik weet niet hoe Davis en Raab erover denken als het gaat om hun persoonlijke carrière, maar ik denk dat ze achter May's rug om hebben geprobeerd een harde Brexit te forceren. Of geprobeerd hebben May hier toe te dwingen. Dat bleek niet te lukken, waarna ze zijn vertrokken. Ik denk dat daar zeker de wens om Theresa May te verzwakken in zat. Het tijdstip waarop ze allebei zijn vertrokken duidt daarop.
Davis = European Research Group (ERG). De moeite waard om eens in te duiken.
Raab, zie de uitspraken van Hellington et alii, één consistente lijn in loopbaan van zucht naar status en zich verbinden aan verschuivingen die voor hem loopbaan bevorderend waren ongeacht positie, opdracht of mandaat.
Waarom denk je dat Barnier meeging in de aanbevelingen van Sabine Weyand om haar tunnel initiatief te starten en Raab te passeren, compleet met moment van eigen gezichtsverlies de vorige ronde? Om Raab zichtbaar te maken als opportunist én om hem buiten de strategische onderhandeling te isoleren. Voor May was dat een interessante ervaring, Raab liet zich kennen.
Ook nu weer, met het verschil dat ze klaar was voor een herhaling van zijn gedrag, zijn voorspelbare vertrek met poging tot demonstratie van staatsmanschap à la "we must support May - but here's a dagger in her back" werd vrij snel gepasseerd.
hoevenpe schreef op zondag 18 november 2018 @ 14:40:
[...]
Paul Dacre is niet vrijwillig opgestapt begrijp ik, wie achter de schermen heeft deze breuk met de harde Brexiteer lijn dan veroorzaakt? Wie trekt er bij deze tabloid daadwerkelijk aan de touwtjes?
"Achter de schermen". Nou nou. Als een persoon of groep perspectief of positie doet veranderen in reactie op blootstelling aan en wegen van informatie dan moet er wel een samenzwering zitten? Kom op zeg. Ja, Britse media zijn primair commerciële instrumenten, behoudens de paar bastions van onderzoeksjournalistiek. Dat is iets om rekening mee te houden. Maar vergeet nooit dat de wereld door blijft draaien.
Daarbij, even alle gekheid op een stokje, zelfs eigen lezers verwezen naar Paul als de bully in charge en UKs chief poisoner. Er is een behoorlijke opbouw van haat prediken uit zijn koker, hij heeft waarschuwing op waarschuwing gekregen, zelfs een tik op de vingers vanwege het inbreuk maken op rendabiliteit van de krant. Maar hij ging door. Vervolgens sloeg hij ook nog eens door met het affronteren van sponsors en netwerken, à la gloating Guyana-born investment manager uitspraken, de destructieve tirade richting Carolyn Fairbairn en CBI, het beledigen van menig sectoraal verband van zowel werknemers als werkgevers?
Die voorgeschiedenis vergeet je even heel makkelijk. Er waren legio redenen om hem te laten schuiven. En zo eenduidig is dat ook weer niet, aangezien hij nog steeds bepalend is voor benoemingen vanuit de Associated Newspapers board. Tot zoverre zijn gedwongen vertrek ...
"judges are the enemies of the people" .... en je vraagt je af waarom het op gegeven moment genoeg is ...
[...]
Laat duidelijk zijn dat op Jo Johnson na het gewoon politieke opportunisten zijn, maar de manier waarop Gove de afgelopen jaren keer op keer mensen om zich heen verraden heeft spant toch wel de kroon. Alleen Boris Johnson komt in de buurt met zijn steun voor 'leave' (daarmee Cameron voor een onmogelijke opgaaf stellend).
En Davis en BJ zijn anders? Het is nog niet zo ontzettend lang geleden dat je het handelen van - als voorbeeld - een BJ deed verguizen als politiek pervers spel voor persoonlijke positie. Maar nu kies je ervoor om maar even prestaties (!) in het verleden te vergeten voor de popcorn van de toekomst.
Zie eerdere berichten en de verwijzingen daarbinnen. BJ vrat (niet "at") van beide walletjes, positioneerde zich om van beide kanten gebruik te maken, passeerde daarbij rangen en afspraken van beide kanten respectievelijk en werd daar op voorspelbare wijze keihard op afgeserveerd. Je spreekt nu over een spreekwoordelijk verraad van BJ door Gove, maar vergeet ondertussen behoorlijk wat zaken vice versa die daar aan vooraf gingen.
Het punt blijft dat het hoe dan ook politieke dieren zijn die het geen bal interesseert wat hun opdracht en mandaat is conform bestel, omdat ze zich enkel richten op persoonlijk gewin en zich precies daarvoor verkocht hebben.
Daar is niets positiefs over te zeggen. Het fundament is gewoon fout. Dan kan men wel driftig proberen om cherry picking te doen in de marketing van de rat, maar het blijft de rat. Niet op bankieren dus, op geen enkel moment.
[...]
Ik neem aan dat je het hier over 'no deal' hebt, dat heeft inderdaad grote gevolgen voor ons hier in Nederland. Vanuit de Britten geredeneerd is dat echter wel waarvoor men gestemd heeft, het geen geen geheim dat 'Signapore on steriods' altijd al het doel was van de harde Brexiteers.
Ik verwijs naar een ontwikkeling en strijd die al veel langer aanwezig is. Waar denk je dat de oorsprong ligt in het pijnlijke streven van "laten we het Nederlands hoger wetenschappelijk onderzoek Engels maken"? Niet in de politiek, maar in lobby. De marketing van "dat is goed voor de kenniseconomie" is een saillant gemasseerd drama van pijnlijk selectief knippen in onderzoek. Om het over de ontwikkelingen sinds de jaren '80 in politieke dynamiek maar niet te hebben. Laten we daarbij ook vooral niet nadenken over de Derde Weg.
Nederland is de deur tot herordening van het continent.
Singapore on steroids is ook gewoon slechts marketing voor de gelovigen in het austerity kamp. Heel oprecht, ik hoop dat er media zijn die de recente conferentie van de Heritage Foundation - waar Davis et alii aan het prediken waren - eens onder de loep leggen. Heel serieus en niet het domein van paranoia, maar gewoon toetsbaar, Davis aan tafel met de rechterhand van Mercer? Tegenover hem de advocaat van Putin's "chef". Referenties die je uit andere topics zou moeten herkennen. Ik ben door de bank genomen bewust terughoudend in discussie hierover, maar Brexit is niet enkel het gebeuren binnen het VK.
Brexit is wat het is. Maar het neemt plaats binnen een breder kader van kritieke strategische belangen en streven tot revisie daarvan. Af en toe is een beetje besef van rol en impact van Brexit voor onze strategische termijnbelangen wel de moeite waard.
[...]
Heb je de 40 punten uit de Spectator gelezen? Als maar de helft ervan waar is dan heeft de EU de Britten 'bij de ballen' totdat de laatste baby die nu geboren wordt overleden is. Geen invloed, geen machtspositie, geen eigen handelsverdragen, geen ' frictionless trade', wel betalen, wel volledige ECJ juristictie, etc. etc. Ik begrijp het wel vanuit Brussel geredeneerd want Londen is niet te vertrouwen, als echter de EU ter kwader trouw zou zijn dan kan men straks allemaal anti-VK wetgeving maken en ze dwingen het te implementeren (en anders schoppen ze hen alsnog van de klif af). Dat komt op mij toch echt over als vazalstaat/kolonie, zelf veroorzaakt voor de duidelijkheid.
Een analyse van een tabloid als basis nemen? :-) Ja, er zijn bewust stokken ingebouwd. Met goede redenen. Het is zo lang geleden nog niet dat je hier preekte dat de EU harder moesten zijn omdat de Britten niets serieus namen. Tja.
De EU is een rechtsstaat én een rechtsgemeenschap. Er is geen mogelijkheid dat een dergelijk scenario überhaupt tot stand kan komen omdat voor periode en fases van transitie het VK ook gewoon toegang heeft tot de structuren daarvan. Sterker nog, het is een scenario wat inbreuk maakt op stabiliteit van rechtsgemeenschap. Bot gesteld, never gonna happen. Wij zijn niet bereid om ons zelf in de voeten - of erger - te schieten.
Wat de stokjes doen is vrij hard duidelijk maken dat het gedrag en handelen van de Britten input én gewicht heeft voor productief verloop. Niets meer, niets minder.
[...]
Waarom niet? Geen Brexit is overduidelijk de beste keuze, maar kiezen tussen deze 'transitieperiode' tot 20XX (voor 10 miljard per jaar na 2020) en niets betalen en de handen vrij hebben om de door jou hierboven genoemde harde herordening op basis van austerity en keihard Amerikaans neoliberalisme na te streven is vanuit het Britse Brexiteer perspectief niet heel lastig.
Even nadenken. Een diep verdeeld en gepolariseerd land wil af van de beslissing? Prima. Artikel 50 is echter wat het is. Dan is de enige realistische weg om tot een tactische terugtocht te komen die van een revisie en dus referendum als opmaat voor een heel andere procedure.
Een referendum in een diep verdeeld en gepolariseerd land waar politiek spel dominant is? Natuurlijk ...
À propos, wat dat betalen aangaat, slik nou niet de marketing dat het betalen in ruil is voor het vertrek. Het is gewoon het voldoen van verplichtingen die reeds stonden en tot aan het vertrek ook gewoon staan. Pur sang. Dus niet dat gezwets van Raab. Maar gewoon overeenkomsten en rekeningen voor zaken die nota bene het VK zelf heeft ingevoerd op Europees niveau. Kom op.
Het was 'no deal is better than a bad deal', als May geloofwaardig wil blijven kan ze niet hiermee aan komen zetten. Dan moet je imo doorzetten of de hele keutel intrekken en zelf de politieke consequenties daarvan accepteren.
Haar geloofwaardigheid wordt niet door jou bepaald, maar door ontwikkeling en verschuiving van perceptie in het VK. Je blijft vastzitten in binair denken. De keutel er uit, of er in. Zo werkt het niet. Ik kan prima begrijpen dat mensen zaken simpel willen hebben, maar het gaat om mensen. Het is per definitie nooit binair, nooit simpel. En ja, het zijn processen en interacties. Je kan wel met het vingertje blijven wijzen naar dit of dat moment van omstandigheden, maar de wereld ging verder. Dat is in de politiek net zo als op de voetbalclub.
[
Voor 74% gewijzigd door
Virtuozzo op 18-11-2018 15:17
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.