hoevenpe schreef op zaterdag 22 september 2018 @ 13:59:
Natuurlijk was het volledig gepland vanuit het Britse kamp, het is wat mij betreft echt een uitglijder van vooral Macron en Tusk om zich te verleiden tot uitspraken waarvan men bij voorbaat wist dat het tot ruzie moest leiden.
Het land verenigen tegen de 'buitenlandse' vijand en daarmee het draagvlak creëren om veel impopulaire maatregelen door te drukken (het is wachten op Henry VIII besluiten zonder parlementaire goedkeuring). Wij tegen de rest van Europa, het werkt.
Het probleem is dat het allemaal niet uit maakt, ook al zou de EU de rode loper hebben uitgerold voor May, dan nog zouden de tabloids en Tories de EU de oorlog hebben verklaard. Wat de Tories wensen te krijgen, een wij/zij gevoel tegen de EU, zullen ze toch wel bereiken, ongeacht wat de EU doet.
Tribits schreef op zaterdag 22 september 2018 @ 00:32:
Bovenal typerend voor de verharding van de politieke tegenstellingen. Had eerder al dit soort verhalen uit de USA gehoord waar je normaal gesproken als democraat toch wel de discussie met een republikein aan kon gaan, maar waar dat recent een no-go is geworden als je de vrede wilt bewaren. Ik weet niet echt wat oorzaak en gevolg is in deze kwestie, maar je ziet in ieder geval dat de politiek strikt deze lijn volgt. Zodra je tegenstander een bepaalde opvatting heeft kan het niet anders zijn dan dat jij het er volledig mee oneens bent. Waar er anders nog wel eens een gentleman's agreement mogelijk was lijkt nu toch de botte bijl het wapen van keuze om knopen door te hakken.
Het probleem is dat de de politieke tegenstellingen in westerse wereld zich niet zozeer meer richten op de klassieke klassenstrijd, maar zich in toenemende mate concentreren op het gebied van conservatisme versus progressiviteit in brede zin.Wat zich uit in een tegenstelling tussen globalisering en nationalisme in brede zin. De klassenstrijd verenigde gelijkgestemden en was hierdoor minder zichtbaar, de huidige tegenstellingen snijdt door de hele samenleving, waardoor het veel zichtbaarder is.
In landen met een FPTP kiesstelsel kunnen deze tegenstellingen ook moeilijk hun weg vinden in het electorale stelsel. Je hebt 4 assen: links/rechts en conservatief/progressief, met 2 partijen is er altijd 1 as die ondervertegenwoordigd wordt.
Het belangrijkste breekpunt over de as van conservatief/progressief is migratie/integratie, hierover zijn zowel de tegenstellingen het grootst als de afstand tussen standpunten en beleid. De Tories zijn op paper streng op het gebied van migratie/integratie, maar in de praktijk bedrijven ze vooral symbool politiek, zowel legale als illegale migratie is de hoeksteen van de wens tot goedkope arbeid bij de achterban van het bedrijfsleven. Labour is traditioneel qua standpunten progressief en hiermee keren conservatieve labour kiezers zich ervan af.
Zie ook:
Dit was gewoon een referendum over immigratieHet Brits referendum van afgelopen donderdag lijkt met die regel te breken. Als het Britse volk echt voornamelijk conservatief en bang was geweest dan hadden ze ‘remain’ gestemd: ‘veilig alles houden zoals het was’. Maar dat gebeurde niet. Ze kozen in meerderheid voor een zeer onzekere toekomst buiten de EU en zetten alles op het spel. Tenminste als je de vraag die in het referendum gesteld werd letterlijk neemt. Maar de kwestie die in referenda wordt voorgelegd is vaak niet de kwestie waar het in referenda om gaat. Het Nederlands referendum over de Europese grondwet in 2005 ging niet over de Europese grondwet. Het referendum over het Oekraïens associatieverdrag in april ging niet over het Oekraïens associatieverdrag. En ook de Britten stemden niet over lidmaatschap van de EU afgelopen donderdag.
Niemand geeft echt om ‘economische zelfstandigheid’, een van de andere argumenten in het ‘Leave’-kamp. Dit was, net als ze in Sint Annaparochie wilden, gewoon een referendum over een asielzoekerscentrum. De Britten wilden even de brug ophalen. Even genoeg immigranten binnengelaten. Ze stapten per ongeluk ook meteen uit de EU.
Het migratie/integratie punt vind op electoraal gebied geen uitweg mede omdat de extremen kanten van het spectrum het midden gegijzeld hebben. Hoewel in toenemende mate wel geluiden te horen zijn vanuit het midden waarin de complexiteit van dit probleem erkent wordt, zie ook het debat wat Paul Scheffer in Nederland probeert op te starten.
Het VK is hierin niet uniek is, hetzelfde probleem speelt overal in westen, maar juist door het FPTP en het evenredige referendum kon dit resultaat van de brexit er komen.
Maar er zijn natuurlijk ook wel meer unieke factoren voor het VK, zoals rol van het disfunctionerende media stelsel met een zeer kwalijke rol voor Rupert Murdoch. Hetzelfde zie je in de VS. Hoewel dezelfde issue spelen, is het VS/VK electoraat hierdoor nog meer geradicaliseerd dan op het Europese vasteland.
"When I am weaker than you I ask you for freedom because that is according to your principles; when I am stronger than you I take away your freedom because that is according to my principles"- Frank Herbert