hoevenpe schreef op dinsdag 24 juli 2018 @ 08:52:
@
gambieter
Corbyn is in tegenstelling tot May wel een echte 'leaver', zo gek is het niet dat hij nu zijn variant van Brexit probeert te realiseren.
Ik snap op zich wel dat men daar niets ziet in een 'zachte Brexit': dan heb je geen invloed meer maar moet je je wel houden aan alle regels en afspraken die in Brussel bedacht worden. Betalen om te mogen handelen zonder de huidige rebate, een slechte deal vergeleken met het lidmaatschap wat de meerderheid in het referendum afgewezen heeft. Dan kan je beter blijven lijkt me zo.
Het verschil tussen May en Corbyn is imo vooral hun visie over de toekomstige Britse samenleving, op welke manier ze de concurrentie met de EU aangaan. De Conservatieven lijken vooral op minder regels, lagere lonen en weinig belasting voor bedrijven in te zetten. Wat Corbyn in gedachten heeft blijft nog wat vaag voor mijn gevoel, het neigt naar een soort communisme.
Wat beide partijen wel willen is de vrijheid om van EU wetgeving af te wijken, zo las ik gisteren al voorstellen om na de Brexit de doodstraf in te voeren voor jihadisten.
De hele situatie is een goed maar pijnlijk schoolvoorbeeld van een van de in
een ander topic gesignaleerde problematiek van politiek bankieren op perspectief van minderheid met disproportionele voet in beeldvorming en gebruik van perceptie- dan wel gevoelsproblematiek.
Er komt een punt waarop je als politiek enkel nog maar negatieve trends kan versterken. Er komt een punt waarop je als politiek zelf genomen wordt. Er komt een punt waarop zelfs het spel wegvalt omdat het alleen nog maar om het politieke overleven gaat.
Effecten van gedrag zijn extreem relevant. Ze zijn bepalend voor ontwikkeling, omstandigheid en prijs.
mux schreef op dinsdag 24 juli 2018 @ 09:10:
Ik had liever gezien dat Corbyn duidelijk zegt dat hij dan communisme wil invoeren, want dat is tenminste een doel waar je naartoe kunt werken en wat uiteindelijk de mensen wel ten goede zal komen. Maar in de praktijk kani k me niet voorstellen dat hij daar naartoe kan werken, gezien de tories hem dan nog harder zwart zullen proberen te maken (communisme is nog steeds een vies woord bij sommige mensen) en al z'n policy-ideeën zullen tegenwerken. En wat heb je dan? Min of meer hetzelfde als een tory hard brexit; een eiland met een krimpende economie die iedere dag z'n relevantie verder verliest en weinig toekomstvisie heeft.
Ohja, en je blijft natuurlijk altijd het probleem hebben dat een groeiend deel van de bevolking helemaal niet uit de EU wil... zelfs onder communisme zal dat gevoel blijven.
Geen enkel deel van de Britse politiek wil überhaupt nog de leiding hebben of nemen. Al het theater ten spijt, het besef dat de rekening hoe dan ook op tafel komt, op zijn minst het politieke afrekenen, dat is overal heel erg doorgedrongen.
Men heeft zich laten nemen, omdat men ging voor hetze van minderheidsperspectief, wat op precies die wijze kanteling in groepsgedrag wist te bewerkstelligen. Vervolgens trok dat minderheidsperspectief zich heel nuchter terug, en liet de traditionele politiek in het puin naar voren struikelen. Zoals dat altijd gaat in onze geschiedenis.
En nu zit men er mee. Nu moet men van alles. Maar men wil niks. Immers, er komt een rekening. May, Corbyn, ze zoeken allemaal naar de escape om vooral de rekening af te kunnen schuiven. Maar dat gaat op gegeven moment gewoon niet meer.
Maar goed, omdat men niet wil, volgt pervers spel van bewuste incompetentie en compromitteren. Wat de rekening duurder maakt. Allemaal zitten ze met de handen in het haar, en daarom staren ze zich blind op de interne dynamiek van Britse politiek.
[
Voor 34% gewijzigd door
Virtuozzo op 24-07-2018 11:16
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.