kobus71 schreef op zaterdag 25 juni 2016 @ 15:41:
[...]
Dat kan ik wel onderbouwen.Voorbeeld, ik en mijn andere collega's waren grondwerker (stratenmaker).
Wij zijn allemaal onze baan kwijt.Onze baas is opnieuw begonnen, met Bulgaren en Polen.Dus ja, de NL banen worden wel ingenomen door oost-blokkers.
Onsmakelijke en uitermate onprettige situatie, absoluut. Maar wiens schuld is dat? De man die het werk aan neemt, of de man die de lokale politicus zover krijgt dat er maatregelen komen zodat hij op dat soort manieren kan gaan stunten?
Opnieuw, het is alsof we aangeleerd krijgen om naar het magische ver weg Brussel te wijzen, maar de oorzaken - voor Nederland al helemaal - liggen juist heel dicht bij huis.
Ik vraag me dit soms heel oprecht af, zien mensen niet dat het juist dat soort figuren helpt als ze niet de daadwerkelijke veroorzakers er op aanspreken? Nederlanders controleren hun politiek niet of nauwelijks. Er is nauwelijks deelname aan politieke processen.
Dan is het ook volslagen vanzelfsprekend dat a) die paar groepjes die dat wel doen het makkelijk hebben om hun resultaten voor elkaar te krijgen en b) dat diezelfde politieke processen op gegeven moment ook geen maling meer hebben aan hen die er toch niets aan doen.
Daarbovenop komt c) het wordt dan vanzelf extreem makkelijk om mensen af te leiden met verhalen en vingers die naar iets anders buiten wijzen als schuldig.
Het is jammer dat de Groene Amsterdammer en de Volkskrant hun digitale archieven nog steeds niet op orde hebben, die hadden in de jaren '90 vorige eeuw flink wat aandacht voor de waarschuwingen die - nota bene - uit Europese Instellingen kwamen over de - door Nederland - voorgedragen aanpassingen interne arbeidsmarkt en Europese mobiliteit van arbeid.
Voordat de vraag komt: die waarschuwingen werden genegeerd. Sterker nog, met de onderzoeksinstelling die er toen was op Europees niveau is snel afgerekend door het budget dermate te reduceren dat het niet meer kon functioneren. En zo viel alle basis weg om Den Haag op de extrapolaties te wijzen van de mooie plannen. Tegen die tijd was de marketing ook al rond, en werd alles gepresenteerd als "Europees beleid".
Heel serieus, we lijken constant te vergeten dat er nauwelijks iets zijn oorsprong heeft in een magisch Brussel, en dat de inrichting van besluitvorming voor het overgrote deel van onderwerpen en bepalingen er een is van nationale vertegenwoordiging. Zo was het - opnieuw - Den Haag die de agenda van bovenstaande procedures door deed duwen, en zelfs versnellen. Men zette in der tijd zelfs de balanspositie in (eerder naar verwezen, afspraken over de balans tussen grote en kleine landen) om het door te duwen.
Ondertussen bleven Nederlanders bij verkiezingen gewoon voor dezelfde politieke partijen kiezen die dit allemaal een prachtig idee vonden (à propos, daar deed men toen ook gewoon aan mee, maar tegenwoordig stemmen de populisten daar ook nog altijd in mee, ook al zeggen ze wat anders in hun oneliners).
Oprecht, mensen kijken naar het verkeerde paaltje.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.