Mx. Alba schreef op vrijdag 24 juni 2016 @ 11:37:
Economie is inderdaad meer filosofie dan wetenschap. Maar juist doordat het toch als een wetenschap bedreven wordt gaat het zo vaak fout... De filosofie moet er weer in teruggebracht worden.
En dit is precies wat er misging in het remain-kamp en in de EU. Hoe je het ook wendt of keert, de economische voordelen om in de EU te blijven komen vooral terecht bij een zeer beperkte groep, voornamelijk in Londen. Indirect sijpelen die voordelen wellicht door naar de rest van de bevolking, maar die merkt daar niets van. En die groep zegt vervolgens: "Het is nu k*t, wellicht daarna ook, maar dan hebben we het in ieder geval geprobeerd." En hoe je het wendt of keert: die redenering is minder slecht dan je denkt.
Veel mensen zijn hier hoger opgeleid, en ervaren de voordelen van de EU omdat ze dicht bij het vuur zitten en er regelmatig gebruik van maken. Maar voor veel anderen gelden die voorbeelden niet. En dan zijn de voordelen te klein om duidelijk te maken waarom 'remain' de beste optie is. Want immers:
- waarom groeit de EU-economie niet, terwijl de non-EU-economie wel groeit?
- waarom (en ik neem aan dat mensen dit gevoel herkennen) heeft de UK zo weinig invloed op de EU?
- waarom heeft een land als Zwitserland het zo goed, en staan ze zo hoog in de top van veel lijstjes?
Met name die laatste vraag is interessant. Zwitserland vertoont veel overeenkomsten met GB, zeker nu ze uit de EU gaan. Ook Zwitserland heeft een grote financiële sector, leeft van de dienstverlening, en heeft een eigen munt. Ook mij is niet uitgelegd waarom het land (veel) beter af zou zijn als het wel in de EU zou komen, net zo min als het mij uitgelegd is wat er zou gebeuren als de UK uit de EU zou gaan. Ja, veel doemscenario's, maar eerlijk gezegd is het antwoord wat ik vooral hoor 'we weten het niet'.
Veel van het verlies komt voort uit bedrijven die weg gaan omdat ze bang zijn voor de gevolgen, niet omdat ze dat kunnen pinpointen. En dat is logisch, want de handelsverdragen die het verlies kunnen kwantificeren zijn er domweg nog niet.
Veel fundamenteler: de EU is jarenlang bezig geweest om top-down veranderingen door te voeren, meestal met een kapitalistisch ideaal in het achterhoofd. Griekenland was daarbij kop van jut, maar veel lager opgeleiden ervaren veel bezuinigingen ook als resultaat van de EU-malaise. Niet dat het vertrek uit de EU Groot Britannië helpt, maar begrijpen doe ik het wel.