De D2 is een iets ouder model, uit 1980. Je moet de QX300 eigenlijk vergelijken met andere T4P modellen uit dezelfde tijd, 1984/85.
Ik heb hier een brochure met zowel de QX300 als de QD33 en DD33. Die laatste is dan een soort D3 met T4P arm/element, maar dan wel lichter gebouwd: de D3 scoort punten op het gewicht van het plateau en de arm.
De QX serie had extra tov de DD33:
- quartz lock
- aluminium behuizing
- geveerd subchassis
- element met elliptische naald terwijl de QD33 het met de P30 deed met elliptische naald en de DD33 het moest doen met een P30 met conische 30S.
Dit even in perspectief plaatsen:
- Quartz lock is een pluspuntje, met nadruk op "je". De wow en flutter was al prima, de minimale verbetering die de nieuwe regeling met quartz lock bracht is verwaarloosbaar. De werkelijke verbetering zat hem in de afwezigheid van langzame drift van het nulpunt, oftewel nooit meer bijstellen.
- Die alu behuizing is leuk voor de look & feel, maar met de resonantie dempende compound die Technics voor de lagere modellen gebruikte is niets mis, die doen het wat demping betreft zeker niet slechter.
- Geveerd subchassis is ook een pluspuntje maar eerlijk gezegd is de opstelling van de platenspeler veel belangrijker voor het onderdrukken van resonanties van buitenaf. Een goed geplaatste D3 zal het wat dat betreft beter doen dan een slecht geplaatste QX300, 1600MK2 of 1200MK2.
- Welk element erin zit als in P30, P33, P24 maakt niet zoveel uit: die elementen zijn technisch gelijk, het verschil zat hem in de naalden. En die naalden zijn onderling uitwisselbaar. Meestal zit er toch een (slechtere) vervangingsnaald op, en als de originele erop zit dan kan die nog bruikbaar zijn maar ook versleten.
Wat mij betreft ligt het hoogtepunt van de Technics line-up rond 1978-1981, dat wil zeggen een optimale combinatie van materiaalgebruik en beschikbare technieken.
Eerdere modellen zoals de 1200-1800 MK1 serie hadden ook dat goede materiaalgebruik en het voordeel van een beperkte complexiteit, maar misten nog bepaalde optimalisaties in de techniek (oa quartz lock, optische afslag).
Wat Technics net als andere fabrikanten in de jaren na 1980/81 deed is aan de ene kant kostenbesparingen door optimalisatie van de onderdelen (hogere integratie, minder onderdelen, minder materiaalgebruik), aan de andere kant liet het features doordruppelen van de hogere modellen uit eerdere jaren (quartz lock, geveerd subchassis).
Zo zie je het volgende verloop, ik beperk met even tot de automaten maar voor halfautomaten en handmatige modellen valt ook zo'n lijstje te maken.
- In 1977/79 de dure SL-1300MK2, alu behuizing, geveerd subchassis, de hoogteverstelbare arm, quartz locked pitch control, optische afslag, de hele rimram. In diezelfde periode ook de SL-5300, het eerste betaalbare model met quartz lock.
- In 1979/80 de SL-1600MK2: gebaseerd op de SL-1200mk2 en ook de hele rimram als de 1300MK2 maar iets lichter gebouwd.
- Een jaar later de SL-Q3 en Q33: de budget serie van de SL-1600MK2 met wel een lichtere alu behuizing en plateau, ook quartz lock maar geen hoogteverstelbare arm, pitch control en de Q3 geen optische afslag.
- Weer 1 a 2 jaar later de opvolger SL-Q303 met lichtere bouw en lichter plateau dan de Q3 maar ook quartz lock en wel weer een geveerd subchassis.
- Opvolgers de QD3, Q300, QD33 en QX300 met dezelfde eigenschappen als de Q303 maar dan met pitch control en vrijwel overal een rechte T4P arm.
Voor de niet quartz locked D-serie valt eenzelfde lijstje te maken met:
- SL-3300 s-arm en aparte pitch controls voor 33 / 45.
- SL-D3 gedeelde pitch control.
- SL-D303 slimline, lichtere bouw.
- SL-DD3, DD33, D300, D310 etc rechte arm met T4P, geen pitch control, nog wat lichtere bouw.
[
Voor 22% gewijzigd door
Cap op 30-01-2016 14:35
]