Vorige vrijdag hebben we TTR: Nederland nog 'ns op tafel gelegd. Die werkt met het principe van tol betalen: als je een route bouwt moet je tol betalen aan de bank. Bouwt dan echter iemand naast jou dezelfde route, dan moet hij de tol aan jou betalen. Kun je de tol niet betalen, dan kost je dat vijf punten.
We hadden deze al enkele keren met z'n vieren gespeeld, maar we hadden het gevoel dat het tolmechanisme niet echt uit de verf kwam. Het geld bleef grotendeels tussen de vier spelers circuleren waardoor je nooit in financiële problemen kwam.
Met drie spelers ligt dat wat anders: omdat er veel minder naast iemand gebouwd wordt gaat het geld vooral naar de bank. Als niemand jouw routes nodig krijg je geen geld en kost het je gewoon punten om een route te bouwen, hetgeen wel erg frustrerend is. Bovendien zijn sommige tickets gigantisch meer waard dan andere met dezelfde moeilijkheidsgraad. Zo kwam het dus dat ik met meer dan negentig punten voorsprong het spel afsloot. Helaas klinkt dat leuker dan het was omdat mijn medespelers niet het gevoel hadden dat ze er iets aan hadden kunnen doen... Als we deze map nog spelen zal het dus zonder tol betalen zijn

.
Zaterdag ben ik samen met mijn zoon opnieuw aan Mice & Mystics begonnen. We zaten aan hoofdstuk 7 en dat hebben we van de eerste keer gehaald. Het was best wel spannend, met veel kaas voor de vijanden in het begin, maar een episch moment op het einde: mijn zoon gooide met Lily vier hits op de cave centipede waarvan er geen enkele geblokt werd. One-shot dus en op naar hoofdstuk 8!
Gisteren kwam Machi Koro nog 'ns op tafel. Met de 5-5-2-variant verliep het spel erg vlot (50 minuten met drie). In het begin ging het mij nog voor de wind, maar toen de tonijn- en makreelvissersboten door de andere spelers ingepikt werden ging het snel de andere kant op. Uiteindelijk niet gewonnen, maar toch erg leuk!
Wormaap schreef op maandag 30 mei 2016 @ 13:25:
[...]
Hij was nog best aardig met zijn tweeën, maar zal niet snel mijn eerste keus worden. Daar heb ik te veel leukere tweespelerspellen voor

Uitbreidingen had ik al even naar gekeken. Maar het lijkt erop dat die echt serieus veel aan het basisspel veranderen. Terwijl dat naar mijn idee juist schittert in zijn eenvoud. Binnenkort hopelijk eens met meer mensen proberen

El Grande is een topspel, maar ik denk inderdaad dat je minstens met drie moet zijn om het echt te laten schitteren. Ik heb hier de Big Box staan en hoewel ik niet meteen met alle uitbreidingen zou willen spelen zijn sommige wel leuk: Portugal en Frankrijk als extra regio's en grotere decks waaruit je de kaarten waarmee je wilt spelen moet selecteren. Zo speelt iedereen met een verschillend deck en dat heeft ook wel wat. Je moet dan wel het basisspel al wat kennen, je moet wel weten welke kaarten te kiezen.
[
Voor 3% gewijzigd door
HellPunk op 31-05-2016 10:59
]
It's still magic even if you know how it's done. (Terry Pratchett, A Hat Full of Sky)