Laatst heb ik Anno 1800 Das Brettspiel binnengekregen. Ja, de Duitse versie, omdat die echt stukken goedkoper was dan de Engelse, en 99% van het spel taal onafhankelijk is (en Universität ipv University snap ik ook nog wel).
Het spel komt best imposant over, omdat het gewoon heel veel tegeltjes en blokjes zijn. Maar het principe is vrij simpel, en werkt best leuk, zeker als je houdt van de productiechains van het computerspel.
Je hebt een aantal kaarten in je hand, de bevolkingskaarten, die je moet proberen uit je hand te spelen. Is je hand leeg, dan eindigt het spel. In het begin lijken er alleen maar kaarten bij te komen. Want om een kaart te spelen, moet je goederen produceren, en dat doe je door werkers in te zetten. Maar uiteraard heb je lang niet alle productiegebouwtjes in het begin al, dus die moet je bijbouwen. En dat kost weer resources, en voor sommige resources heb je weer geavanceerdere werkers nodig. En zodra je die pakt krijg je weer meer kaarten.
In het begin lijkt dat een vicieuze cirkel, maar al snel heb je een redelijke productie op gang, waarmee je in elk geval een deel van je kaarten al kwijt kan spelen, die je leven ook weer iets makkelijker maken. En opzich wil je veel kaarten spelen, want die geven punten.
Net als in het computerspel kun je eilanden verkennen, bootjes bouwen, op expeditie gaan. Een stuk abstracter en korter gemaakt, maar het vangt de essentie best leuk in het bordspel.
Het spel komt best imposant over, omdat het gewoon heel veel tegeltjes en blokjes zijn. Maar het principe is vrij simpel, en werkt best leuk, zeker als je houdt van de productiechains van het computerspel.
Je hebt een aantal kaarten in je hand, de bevolkingskaarten, die je moet proberen uit je hand te spelen. Is je hand leeg, dan eindigt het spel. In het begin lijken er alleen maar kaarten bij te komen. Want om een kaart te spelen, moet je goederen produceren, en dat doe je door werkers in te zetten. Maar uiteraard heb je lang niet alle productiegebouwtjes in het begin al, dus die moet je bijbouwen. En dat kost weer resources, en voor sommige resources heb je weer geavanceerdere werkers nodig. En zodra je die pakt krijg je weer meer kaarten.
In het begin lijkt dat een vicieuze cirkel, maar al snel heb je een redelijke productie op gang, waarmee je in elk geval een deel van je kaarten al kwijt kan spelen, die je leven ook weer iets makkelijker maken. En opzich wil je veel kaarten spelen, want die geven punten.
Net als in het computerspel kun je eilanden verkennen, bootjes bouwen, op expeditie gaan. Een stuk abstracter en korter gemaakt, maar het vangt de essentie best leuk in het bordspel.