ErikT738 schreef op maandag 17 januari 2022 @ 10:06:
Ik heb dit weekend met mijn vrouw en mijn neefje
Saboteur gespeeld, maar dat is echt niet te doen als je de saboteur bent. Zelfs als je elke sub-optimale route neerlegt en pas op het laatste moment openlijk gaat saboteren kan je het in je eentje nooit tegen twee anderen opnemen. Ik ben één keer ver genoeg gekomen om de stapel kaarten daadwerkelijk op te krijgen, maar op dat punt mocht ik zelf niets meer neerleggen en had ik ook de kaarten niet meer om mijn gereedschap te repareren.
Met dat zelfde neefje heb ik ook de
Pokémon Battle Academy gespeeld van de trading card game, en dat was echt ontzettend leuk. Vooral ook omdat hij luidkeels "Charmeleon! Doe je Flamethrower!" roept als hij mijn Zebstrika afmaakt. Uitendelijk was het nog spannend ook en heb ik met al mijn Magic ervaring maar net aan kunnen winnen.
Klinkt bekend. Saboteur is typisch een titel die pas goed uit de verf komt bij hogere spelersaantallen (gaat tot tien spelers, volgens
BGG is het optimale aantal spelers 7-8). Met minder spelers is er inderdaad weinig balans terug te vinden en krijg je de problemen die je aanhaalt.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wij hebben dit weekend ook weer wat gespeeld: Twee potten De vergeten stad en twee potten Azul om de avond mee af te sluiten.
In de vergeten stad ben je, na de avonturen op Het verboden eiland, neergestort in een woestijn. Midden in die woestijn raast een grote zandstorm, waardoor alles onder een laag zand verborgen ligt. Gelukkig weet je dat er onder het zand een oude stad ligt, die mogelijk een manier om te ontsnappen biedt. Het doel van het spel is om de vier onderdelen van een luchtschip te vinden, alle spelers naar het lanceerplatform te krijgen en op die manier te vluchten.
In je beurt kun je tot vier acties uitvoeren (een onderdeel oppikken, een vakje tegel omhoog/omlaag of opzij bewegen, zand weggraven of een tegel omdraaien), waarna je kaarten van een deck met Stormkaarten moet trekken (dit worden er, naarmate het spel verder vordert, steeds meer per keer). Die stormkaarten zorgen er voor dat de storm zich verplaatst, met als gevolg dat de opmaak van het veld steeds verandert, maar ook dat de storm sterker wordt (wat leidt tot meer kaarten trekken) en de spelers een slok water uit de veldfles moeten nemen. De spelers winnen als ze allemaal op het lanceerplatform staan, alle onderdelen verzameld hebben en het lanceerplatform vrij is. Ze verliezen als een speler een slok uit de veldfles moet nemen maar deze leeg is, er zandtegels op het veld geplaatst moeten worden maar de stap leeg is of de storm simpelweg te sterk is geworden.
We hebben vaak genoeg Het verboden Eiland gespeeld om daar aardig in thuis te zijn, maar De vergeten stad speelt, naar mijn mening tenminste, absoluut anders genoeg om hem in de collectie te houden. Er zitten wat meer mechanics in ten opzichte van zijn voorganger die hem een stukje complexer en interessanter maken: Ten eerste weet je niet precies waar alles zich bevindt, omdat alle tegels 'begraven' zijn. Ten tweede moet je voor je een onderdeel kunt vinden, beide kaarten die de locatie van dat onderdeel op het speelveld aangeven ontdekken; Bij Het verboden eiland was er voor elke schat ook een tweetal kaarten, maar was het naar één veld toegaan en het afleggen van de betreffende kaarten voldoende). Ten derde heb je ineens een extra grondstof die je moet managen in de vorm van water. Dat is niet zomaar aan te vullen en de alternatieven om het drinken van water te verminderen zijn heel beperkt. De eerste pot (gestart op 'beginner') hebben we op z'n gat af gewonnen, maar de tweede pot (gestart op 'normaal') in de laatste beurt verloren.
We hebben de avond afgesloten met twee potten Azul. Tegeltjes in dezelfde kleur pakken en op je bordje plaatsen om zo een muur van tegels vol te krijgen en punten te scoren. Redelijk simpel, maar stiekem nog best een puzzel om er zoveel mogelijk punten uit te slepen. Alle vier de spelers wisten ondertussen heel goed hoe dit spel werkt en je ziet dan ook dat er erg strategisch wordt gekozen. We zijn veel bezig geweest met het optimaliseren van de te behalen punten wat het een erg competitief randje gaf.