Hier bedoel je met perspectief het spinnen: kk vond het Slate artikel behoorlijk spinloos, wat verfrissend is, want het soort artikels wat je verder linkt hebben titels als 'It's Official: Hillary Clinton Is Running Against Vladimir Putin', inderdaad een goede manier om voor de aluhoed te spinnen (en voor mij om het met een korrel zout te nemen).
[...]
Oftewel het 'guilt by association' argument.
Juist niet. Dat is spin. Wel is de association een argument eens wat dieper te graven. Dat is grotendeels feitelijk, op basis waarvan we dan iets kunnen concluderen.
Deze groep mensen streeft een doel na dat bijna nooit in lijn licht met welke politieke consensus dan ook en zal altijd bekritiseerd worden. Of het nou om bijv. een Oliver North, Victoria Nuland, Paul Manafort gaat zijn zij de mensen die het vuile werk opknappen.
Hebben we een naam voor dit vakgebied? Ik ken die lui overigens niet, wederom vrij povere Wikipedia-pagina's. Ik nodig je uit die aan te vullen!
Er zijn nog zoveel namen en zaken waar het hypocriete Westen zaken doet met dictaturen waar je pas decennia later iets van merkt omdat het al die tijd zorgvuldig stil wordt gehouden.
Het is ook niet aan een of meerdere landen gebonden want in die zin is het een soort van politieke wapenwedloop dat als je niet mee doet je jezelf tekort zou doen.
Zoveel is duidelijk. Maar even buiten de ethiek zelf om: het is het vermelden waard dat deze markt bestaat en er specialisten zijn die de vraag beantwoorden.
Het lijkt zoiets als drugs of porno-industrie: je moet er per toeval via-via in struikelen, het is niet iets waarvoor je je aanmeld op het arbeidsbureau.
Als je bijv een 'Confessions of an economic Hitman' deel 1 en 2 leest dan krijg je een beetje een inzicht.
Confessions heb ik nog niet gelezen, zal hem op de lijst zetten.
Wat dat betreft is met een beetje goed zoeken genoeg informatie te vinden om een redelijk beeld te krijgen.
De wereld van 'political technologist'
Ik zie dat deze term wel wat oplevert.
en 'think tanks' is inderdaad onderbelicht omdat zij vaak het daglicht niet kan velen. Veel verhalen erover lijken ook op een spannende politieke thriller of 'verzinsels van alu hoedjes'.
Omdat het de aluhoedjes te verleidelijk is om net iets teveel te spinnen, en te weinig de feiten te laten spreken. Je hoeft Manafort geen geheime agenda's toe te schrijven (wat Slate keurig doet), zijn lijst verwezenlijkingen spreekt voor zich. Inderdaad, simpelweg zijn associaties afgaan biedt (kennelijk) steeds een uitstekend begin van een smakelijk onderzoek.
Je gaat (weer) net even tever: de artikelen stellen feiten op een rij waaruit je kunt afleiden dat beide heren een hoop gemeen hebben en elkaar vinden op bepaalde punten, en dat een presidentschap van Trump voordelen voor Poetin zou hebben, maar hem nu weer een marionet noemen maakt het aluhoed. Totdat er beeldmateriaal van de marionettentouwtjes is, kan en moet je dat niet zeggen.