Azer schreef op woensdag 28 september 2016 @ 20:18:
Denken jullie dat de verantwoordelijken ooit voor het internationale strafhof gesleept kunnen worden? Zelf denk ik dat niet op een normale manier zal kunnen, aangezien Rusland nooit staatsburgers uitlevert. Als het onderzoek echter verder is gevorderd en er met zekerheid gezegd kan worden welke persoon/personen er op de knop hebben gedrukt, wat zijn dan de vervolgstappen die we zouden kunnen nemen?
Nee, ik denk dat de schuldigen door een mysterieuze hartaanval om het leven komen. Dat hebben we nou vaak genoeg gezien. We hebben mensen die veel minder een liability voor Poetin zijn door "ongelukjes" om het leven zien komen. Zolang Poetin aan de macht is, zal uberhaubt niet worden toegegeven dat Rusland schuldig is. Poetin kan niet op zijn uitspraken terugkomen. Men is al twee jaar bezig om de boel daar te verdraaien en het volk voor te houden dat het allemaal een westers complot is. Toegeven is dus desastreus.
Is het bijvoorbeeld denkbaar dat we dit beschouwen als een oorlogsdaad en al het contact met Rusland verbreken? Of erger zelfs, het land de oorlog verklaren (uiteraard zonder militaire vervolgacties)? Is het denkbaar dat een geheime dienst de verantwoordelijke russen ontvoerd uit Rusland en ze op die manier voor het internationale gerechtshof sleept?
Nee, absoluut niet. Daar is het, cru gezegd, niet belangrijk genoeg voor. We hebben ook in de afgelopen jaren kunnen zie hoe het westen omgaat met Russische agressie. Men denkt toch vooral ook om de eigen belangen.
De mogelijkheden zijn erg beperkt bij een land als Rusland wat de internationale regels aan zijn laars lapt, dat naar mijn mening de bovenstaande maatregelen serieus overwogen moeten worden.
Je moet kijken naar wat het oplevert: vooral een bak ellende, zonder dat je iemand voor de rechter krijgt.
Ik zie meer in het opvoeren van de sancties en Rusland dusdanig uitknijpen dat het volk begint te morren en dus de positie van Poetin in gevaar komt. Dat is ongeveer het enige dat je kan doen: Poetin heeft, met een klein clubje intimi, de macht in handen, en als je die persoonlijk kan treffen (direct of indirect), dan heb je een machtspositie, die je in onderhandelingen kan uitbuiten.
Maar ook dat zie ik allesbehalve positief in. Ten eerste is de wil er niet, en ten tweede is er heel, heel veel nodig om uberhaubt verandering te bewerkstelligen.