Brazos schreef op vrijdag 13 juni 2025 @ 22:05:
[...]
Het geheel doet mij niet zo aan als inleidende zetten in een schaakspel maar eerder de zet naar schaak, dan wel schaakmat.
Ik vraag me af hoe ze zich hier nog van gaan herstellen. Ze kunnen schijnbaar weinig terugdoen, en ze liggen met de billen bloot nu de volledige luchtverdediging naar de gallemiezen is en de luchtmacht in houten kisten ligt.
Ik verwacht dat Iran hiermee hetzelfde lot ondergaat als Syrië tijdens het Assad bewind (en wie weet daarna naar het Syrië van na Assad).
Dat perspectief is niet perse aanlokkelijk. De geschiedenis (Irak, Koeweit, Algerije, Tunesië) is niet zo heel veelbelovend. Eleminatie van bestaande machtshebbers levert doorgaans geen vrede op, maar andere partijen die net zo goed de macht willen hebben.
Ik denk wel dat de de politiek in het westen te veel op korte termijn denkt. Een termijn in de politiek is bijna lange horizon, maar een het midden Oosten praat je over eeuwen (en dat in een eercultuur). Misschien hebben ze wat van de Schotten, die ook nog colflicten van een paar honder jaar geleden herinneren alsof het gisteren gebeurde

? (nadrukkelijk een knipoog, puur om te zeggen dat we in het Westen zich te vaak verheft boven het Midden-Oosten, wat mij betreft, onterecht).
Misschien komt het toch wel wat landen in het Midden Oosten (met name soennietische) best wel aardig uit dat de toenemende macht van Iran op deze wijze een tik krijgt, ondanks dat ze nu verbaal de aanval veroordelen. En mogelijk, als er nog een paar drone productielocaties geraakt worden, ook Rusland minder leveranties krijgt.
De tijd zal het leren of deze daad van Israël een goede was, of dat er echt een inferno gaat losbarsten. Het kan alle kanten opgaan. Ik vind het wel bijzonder dan Hezbollah, Hamas, Houthi's (nog) niet direct gebruik (of misbruik) maken van deze situatie. Te veel eigen sores? In het verleden gebeurde wel vaker dat als er 1 de oorlog startte er zo meerdere landen meededen. Hopelijk gebeurt dat nu niet. En misschien gloort er hoop van de Iraanse bevolking als de mollah's verdwijnen?
Vrede in het Midden-Oosten lijkt nog wel heel veel weg te zijn. In die zin helpt hard veroordelen van Israël niet, daar al die tientallen jaren geroep van (Westerse) politici nog nooit een oplossing bracht. Vrede komt er alleen maar, als alle direct betrokken partijen echt willen. En de acties van een proxy-staat als Iran hielp daar niet mee. Ik snap de actie van Israël wel, maar de combinatie met een kat-in-het-nauw-Netanyahu (en zijn wankele politieke basis met haviken) is wel een vervelende. Al vraag ik me af of er in Israël verschil van mening is over de intenties van Iran. Die zijn zo duidelijk, dat ik vermoed dat iedere politieke partij in Israël Iran als reëele bedreiging ziet (hopelijk binnenkort: zag).