PauseBreak schreef op vrijdag 02 mei 2014 @ 21:18:
[...]
Nou ja, realpolitik betekent niet per definitie dat je niet kunt onderhandelen

Maar inderdaad, het is wat jammer. Kunnen we Timmermans niet gewoon een spreekverbod geven? Dat zou de zaken vast wel goed doen
Ik bedoel, als íets duidelijk moet zijn geworden van de gebeurtenissen en uitspraken van vandaag dan is het wel dat onderhandelen niet meer op de tafel ligt, en dat Poetin nu echt richting het verdomhoekje gaat. Ik ga er voor het gemak wel even vanuit dat Merkel en Obama inderdaad eensgezind kunnen en zullen optreden en dat de sancties die hierna worden geïmplementeerd iets meer zijn dan de wassen neus die ze tot op heden zijn gebleken te zijn.
Tja, ik heb kennissen die van mening zijn dat Timmermans niet zonder belang is in deze kwestie. Nou moet daar wel een onderscheid gemaakt worden tussen persoon en functie. Om iets te zeggen over het eerste, daar is niemand mee gebaat. In dit soort functies is de persoon hoe dan ook altijd onderhevig aan de functie, ongeacht of men als corridor fungeert. Als minister is hij logischerwijze dan ook niet zonder belang in deze kwestie. In hoeverre dat het algemeen belang dient, dat is een meer interessante vraag.
Het Rijk heeft door de jaren heen toch een aantal beslissingen genomen die van belang zijn voor beleid ten aanzien van buitenlandse mogendheden, strategische investeringen maar ook andere partnerschappen in het kader van zaken als handel en energie. Het is niet makkelijk om ineens wakker te worden en je te realiseren dat je niet op het paard zit, maar voor de wagen staat. Ongeacht bedoelingen, ongeacht omstandigheden voorafgaand aan beleid en afspraken. Zaak is dan wel om je informatie up to date te brengen, te toetsen, en beleid te testen op afhankelijkheden in verschuivende omstandigheden.
Nou zou je kunnen zeggen dat dit altijd een "must" is. Dat klopt, maar een overheid is gewoon hier niet goed in. Dat heeft minder te maken met persoonlijke vermogens, meer met de tijdelijke aard van het invullen van posities. Dat geeft aan de ene kant een soort onbestendigheid, aan de andere kant resulteert het in een hoge mate van conservatief perspectief binnen overheid buiten het politieke niveau. Kijk eens naar de rol van een secretaris-generaal van een ministerie, posities en verschuivingen daarvan binnen commissies e.d. Het is een soort van natuurlijke reflex om als contragewicht op te treden tegen de transitoire aard van het politieke niveau.
Daarnaast, als je zelf al een zekere affiniteit hebt, en je krijgt een aantal keren bezoek van vertegenwoordiging van een grootmacht, en je zit met een sterk aanwezige sectormatige belangenbehartiging, dan is het ook logisch dat je voorzichtig bent - maar ook heel snel ingepakt kan worden. Dat gaat door de bank genomen hand in hand. Heel verklaarbaar menselijk gedrag.
Maar nog steeds moet je de zaken blijven toetsen. Uiteindelijk komt altijd de vraag wiens belang voorop staat, en waar je de balans treft tussen selectieve belangen (en in welke mate die van belang zijn voor het algemene belang) en algemene belangen (en in welke mate dat ten koste gaat van selectieve belangen).
Geen afbreuk aan de persoon, maar de invulling van de functie baart mij in ieder geval in deze crisis zorgen. Er is een opvallende overeenkomst tussen het niveau, tempo en inhoud van uitlatingen aangaande deze crisis uit de Nederlandse politiek met wat in de media naar voren komt.
Een doorsnee journalist zou inmiddels al lang de heer Timmermans geconfronteerd hebben met conflicterende uitlatingen in dat, en andere, interviews. Een goed journalist zou inmiddels toch zich al de vraag gesteld hebben wat de consequenties zijn van het je bewust zijn van realpolitik als leidende sturing en toch de voorkeur geven aan onderhandelingen als primair instrument. Je hoeft geen geschiedkundige te zijn om te weten hoe die aanpak ten aanzien van realpolitik zonder uitzondering een hoge prijs heeft voor het algemeen belang - de enige variabele in uitkomst is de tijdlijn.
Maar goed, dat is geen kwestie van Timmermans in zijn functie als minister individueel. Het Rijk reageert heel erg beschermend naar afspraken en specifieke interesses toe in deze kwestie. Zoals ik al zei, verklaarbaar. Of het verstandig is, dat is een vraag.
Als we heel eerlijk zijn, dan heeft Nederland weinig gedaan in deze crisis. Zeker, we hebben goed gebruik gemaakt van symboliek, maar daar blijft het ook bij - het heeft flink wat pijn en moeite gekost on €750.000 vrij te maken voor nieuwe OVSE waarnemers (wat nog steeds onder het afgesproken budget is, maar goed). Wat erger is, dat is dat we op politiek en diplomatiek niveau hebben bijgedragen aan de ruimte die Putin heeft in deze crisis, en op de lange termijn, voor zijn visie en instrumentatie. De uitingen van de heer Timmermans blijven daar aan bijdragen. Niet zonder reden is dat inmiddels ook vaker op de Russische staatstelevisie gekomen. Maar dat wil niet zeggen, zoals men dat meent, dat Nederland dus positief gezien wordt, of een voorkeursbehandeling krijgt. De focus blijft op selectief belang, en dat is iets wat Nederland in toenemende mate afhankelijk maakt van de goede wil van Moskou. Moet je daar blij mee zijn? Strikvraag - dat gaat niet om moraliteit, maar om die balans tussen selectief en algemeen belang.
Nou besef ik goed dat het niet populair is, aangezien het wel populair is om het concept Europa te gebruiken als afleiding van interne problematiek en als instrument om op nationaal niveau elkaar in beeldvorming in verlegenheid te brengen, maar dit is toch echt wel een van die punten waar de Europese lidstaten zichzelf en elkaar in de wielen rijden. Net zoals een land externe afhankelijkheden moet omzetten naar uitdagingen, zo moet elk verband van samenwerking (verdragsorganisatie, supranationale organisatie, etc.) ook de externe afhankelijkheden van de onderdelen en het geheel in kaart brengen, en met uniforme en flexibele instrumentatie te komen om die collectieve belangen te behartigen.
Dat dit soms kan betekenen dat de een soms een offer moet brengen voor de ander, en vice versa op een ander punt, dat is gewoon de koehandel van politiek en economie. Centraal staat het besef dat je als land gewoon geen Remi bent, je staat niet alleen op de wereld. Veiligheid en garantie van belangen moet je behartigen. Dat kun je niet alleen, al helemaal niet als klein land. Sterker nog, Nederland heeft meer economisch gewicht mondiaal en Europees dan de meeste EU lidstaten. Dat beseffen we vaak niet.
Ik zeg niet dat buitenlands beleid naar de EU moet. Absoluut niet. Ik zeg wel dat deze crisis weer eens opnieuw duidelijk maakt dat je op zijn minst zicht moet hebben op de risico's die je draagt, en de middelen moet hebben om je strategische afhankelijkheden - op zijn minst - het hoofd te bieden. Dat moet je samen doen, al was het enkel maar vanwege het fenomeen van schaal.
Nederland al helemaal. De welvaartsstaat wordt maar zeer ten dele bekostigd door de interne economie. Even heel elementair, zonder Duitsland is Nederland al nergens. Zonder onze belangen in internationale handel zitten we zo ongeveer op een niveau als Portugal. Dat horen we niet graag, maar tegelijkertijd horen we wel graag hoe goed we zijn in het buitenland. Dat klopt ook, maar dat betekent wel dat je heel slim te werk moet gaan - bij elke stap en wending.
En dat doen we dus niet. En dan komt het probleem van schaal en vertegenwoordiging. Als land op zich zijn we te klein voor ons economisch gewicht binnen Europa en op mondiaal niveau. Dus: samenwerken. Dan kun je besluiten om dat middels afkoop te doen, maar dat is enkel geschikt voor selectieve belangen op middellange termijn. Dus: investeren in instrumentatie die op efficiënte wijze de gedeelde belangen kan dienen (dat doen we dus met de EU en de Nato - als voorbeeld), maar ook in instrumentatie die met strategische afhankelijkheden kan omgaan. En dat doen we dus niet. Sterker nog, elke gedachte daartoe wordt afgekeurd.
Verwacht trouwens niet te veel van de nieuwe mogelijke sancties, die zijn van dezelfde aard als de vorige - enkel met een breder spectrum. Zich richtend op belangen van personen van de "blacklist" buiten de specifieke sectoren van financiën en hoofdelijke participaties in bedrijven. Denk dan aan een uitbreiding van een sanctie op persoon X niet enkel bij het constructiebedrijf van meneer X maar ook voor de activiteiten van het transportbedrijf Y van die persoon.
Merkel naast Obama met de uitspraken van vandaag is een stuk symboliek. Niet van gezamenlijk optreden of collectieve wil of iets dergelijks - maar een stuk symboliek van affiniteit. Merkel is eigenlijk de enige die consistent contact houdt met Putin, consistent een brug probeert te verkennen. Merkel naast Obama is een teken dat de affiniteit van Duitsland ondanks de activiteiten van Schroeder en de problematiek van "Putin-Versteher", ondanks NSA en de infameuze GSM, het land toch dichter bij de VS staat voor strategische belangen dan bij Rusland.
Dat is voor Rusland een belangrijk signaal. Duitsland is ondanks alle interne weerzin daartegen effectief sturend in Europa, op zijn minst als de motor ervan. Een verschuiving van dat gewicht is in deze significant. Het zegt veel dat Merkel daar nu staat, en blatant eerlijk is over de bestaande kloof tussen Duitsland en de VS, maar net zo simpel is over hoe die kloof in het niet valt ten aanzien van strategische belangen met - ondanks alles - een structurele affiniteit. Putin zal dit niet negeren.
Niet dat een heer Timmermans een zelfde impact van symboliek zou kunnen hebben bij een bezoek aan de VS, maar zie het verschil. Merkel staat waar zij staat, probeert een brug te vormen, dingt niet af op belangen maar ook niet op verhoudingen. Timmermans praat naar de mond, doet uitspraken die volledig conflicterend zijn, en telkens als er vooruitgang op Europees niveau kan komen duikt hij weer op met uitspraken die opnieuw de boel vertragen. Een wereld van verschil. Merkel kijkt naar eigen land binnen het kader van de strategische afhankelijkheden van dat land. Timmermans kijkt enkel naar eigen land. Wie is er nu verstandiger, eerlijker, effectiever?
Nou zou je kunnen zeggen dat een politicus van een mini landje als Nederland nooit gewicht in een dergelijke schaal zou kunnen leggen, toch is dat absoluut niet waar. Integendeel. Maar al te vaak is de precisie van een klein land juist bepalend bij verhoudingen tussen grote gewichten. Maar het hangt van de politicus.
RoD schreef op vrijdag 02 mei 2014 @ 21:43:
Wat een ongelooflijk rampzalige afloop in Odessa zeg.

En hoe gaat hier door beide kampen op gereageerd worden?
Ondertussen melden Oekraïnse media dat het Oekraïnse leger begonnen is in Kramatorsk. In Slavjansk lijkt weinig te gebeuren.
Rampzalig inderdaad, toch nog niet het soort incident wat Moskou nodig zou hebben in de koehandel met de VS om tot militaire interventie over te gaan. En -->
Prosac2010 schreef op vrijdag 02 mei 2014 @ 22:26:
Vreselijk die gebeurtenissen in Odessa.. echter, de Pro-Oekraïners hebben al wekenlang van alles te verduren gehad en gingen zelf al niet meer protesteren om confrontaties te voorkomen. Lijkt er op dat ze vandaag ontploft zijn toen ze opnieuw aangevallen werden en er iemand gedood werd.
Dat ze vervolgens 38 pro Russen doden is ook weer zowat. Maar wel een gevolg van wekenlang opkroppen en je niet mogen laten zien.
Goede observatie ja. Die zelfbeheersing is ronduit opmerkelijk. Ik ben dit zelden of nooit zo tegengekomen. In een ver verleden zat ik ooit in Ruanda, onvergelijkbaar. Jaren daarvoor in Zimbabwe, idem. Ondanks de uitingen van vandaag blijft het opmerkelijk hoe men zich als volk weet te beheersen. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de rellen wat jaren geleden in Londen en andere Britse steden, daar ging voor minder de vlam in veel meer.
Als ik het net goed begrepen heb, dan volgt daar vanavond of morgen nog een rapport over van de OVSE. Ik heb hier in ieder geval toch wel de indruk dat er inderdaad sprake is op een aantal locaties van "import" (niet mijn woordkeuze trouwens, maar de vertaling komt harder over dan enige eventuele intentie erachter) uit zowel Rusland als Transnistrië.
Schijnt trouwens dat het sluiten van vliegvelden / annuleren van inkomende vluchten op meerdere locaties vandaag en de vorige dagen een zeer slimme beslissing geweest is. Ik begrijp van een kennis in Moskou dat er grote frustratie daarover bestaat in de Duma vandaag, aangezien er klaarblijkelijk een plan was tot - zoals dat vervolgens op TV kwam - het zender van "humanitaire hulp" in de vorm van waarnemers. Een complicatie in dezelfde zin als het weren van mannen aan de grens met Rusland dus. Wat voor vorm dat initiatief zou hebben genomen, daar ben ik zelf nog benieuwd naar. De BBC had er ook kort melding van op de radio, maar ik vind nog geen artikel of publicatie waar de bron terug gevolgd kan worden.
Even over die paspoorten, daar is nog steeds onduidelijkheid over. De gijzelingen van waarnemers van de OVSE waren juist op locaties waar berichten waren van het uitgeven van paspoorten dan wel het in bezit nemen van gebouwen met voorzieningen voor het invullen van blanco paspoorten. We hebben dus eigenlijk een gat in de informatievoorziening in deze.
Edit. Nog even een opmerking aangaande Odessa. Kijk eens op de kaart, wat is het belang van die volgende regio - denk aan de landroute Krim. Dat juist daar nu een bevolking tegen separatisme ingaat - even ongeacht de gruwelijke gevolgen van een van de confrontaties - is significant. Niet iets waar Moskou blij mee kan zijn. Er is een beperkte hoeveelheid aan middelen op de grond aanwezig, meer en meer daarvan is nu nodig rond Donetsk en Luhansk om tegenwicht te kunnen bieden aan de schoonmaak operaties van de regering van de Ukraïne, het valt me dan dus op dat er toch gaten kunnen vallen in de sturing. Dat zou de man op de straat & thuis hoop moeten bieden.
Dat dit potentieel prima aanwezig is, dat weten we eigenlijk best wel. De separatisten, de knokploegen, "LGM" e.d., het zijn er zoveel niet. Maar ja, beeldvorming. Rossiya 1 geeft het beeld dat er geen weerstand is tegen de separatisten in Donetsk en Luhansk bijvoorbeeld van de bevolking. Enkel inzet van zwaar gewapende troepenmacht tegen ongewapende burgers. Maar men maakt ook fouten .. het neerhalen van die twee
helicopters is ook ter sprake gekomen, als "overwinning". Op gegeven moment gaan mensen er door heen beginnen te prikken.
Edit. Even een paar interessante stukjes van de BBC.
1. Ukraine crisis:
Russian officials targeted by sanctions.
2. Ukraine crisis:
Key players in eastern unrest. Er schijnt begin volgende week nog een onderzoeksrapportage te komen aangaande de verschillende oligarchen verbonden met de verschillende facties van separatisten. Ik ben benieuwd, dat zou best eens een heel interessant stuk kunnen worden. Misschien ook eens goed, om de verbanden in kaart te brengen - er wordt in Westerse media echt te weinig onderscheid gemaakt tussen hun instrumentatie, dat van Putin, en Putin's gebruik van oligarchen.
3.
How much are Americans willing to get involved in Ukraine?
[
Voor 14% gewijzigd door
Virtuozzo op 02-05-2014 22:59
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.