Vandaag in de geschiedenis van de luchtvaart....
Vandaag in 1939 vloog de
Ilyushin Il-2 Shturmovik voor het eerst.
Dit is één van de meest succesvolle vliegtuigen uit de gehele Tweede Wereldoorlog, en tevens is het het meest geproduceerde militaire vliegtuig uit de geschiedenis: van de Il-2 zijn er ruim 36.000 geproduceerd, en van de afgeleide
Il-10 nog eens ruim 6000, in totaal komt dat op 42.330 toestellen.
Het was een ground-attack vliegtuig, bedoeld om de grondtroepen van de tegenstander aan te vallen, en speelde aan het Oostfront een zeer belangrijke rol als zodanig.
Een setje van 3 aanvallende Il-2's aan het Oostfrond, in de
Battle of Kursk:
De vroege versies waren één-persoons, maar de piloot had het te druk, waardoor latere versies als twee-persoons toestel geproduceerd zijn. In eerste instantie bestond de werkplek van de tweede persoon uit een open gat dat gezaagd was in de fuselage achter de cockpit, later werd de tweede man ook in de cockpit opgenomen met zijn mitrailleur. Hier een vroege variant, met een open werkplek voor de boordschutter:
Hier een latere versie, met een verlengde cockpit:
Het toestel was, vrij uniek voor die tijd, behoorlijk zwaar gepantserd, waardoor de piloot vrij goed beschermd was. Een nadeel hiervan was wel dat hij relatief weinig bewapening mee kon nemen, door het gewicht van de bepantsering.
Door de bepantsering kreeg de Il-2 al snel de naam "Flying Tank", omdat het heel lastig neer te halen was. De enige reële kans was een aanval op de cockpit, om zo de piloot uit te schakelen, of op de wingbase, waar de vleugel aan de fuselage zit.
Er is een geval van een IL-2 bekend die meer dan 600 keer geraakt was, en nauwelijks besturing meer had, maar die toch veilig wist te landen.
Wel was het toestel door zijn relatief lage snelheid (max 414 km/h) vrij kwetsbaar voor gevechtstoestellen.
Initieel was de inzet rampzalig, op het moment dat Operatie Barbarossa (de Duitse inval in de Sovjet-Unie) begon, op 22 juni 1942, waren er slechts 249 Il-2's geproduceerd, en geen enkele piloot was getraind om met het toestel aan te vallen of de bewapening af te vuren, en tactieken waren er ook nauwelijks. De enige opleiding die de piloten hadden was take-off en landen. Dit resulteerde dus in de vroege dagen ook in enorme hoeveelheden neergeschoten/neergestortte Il-2's.
Al snel vond men de juiste tactiek, en toen bleek het een formidabel toestel. Het toestel was in staat om in zeer slechte weer-condities te vliegen, en de bewapening was in staat om het pantser van de Duitse Panther en vroege Tiger-tanks te doorboren van de bovenkant.
Hier showt een bewaard gebleven Il-2 (in een oorlogsmuseum) zijn maximale wapenload, van zowel bommen als de boordmitrailleurs en boordkanonnen:
Naast de Sovjet-Unie hebben er ook enkele andere landen met de Il-2 gevlogen:
- Bulgarije (120 stuks, 1945-1954)
- Hongarije (onbekend aantal, 1945-1952)
- Mongolië (71 stuks, 1945-1954)
- Tsjechoslowakije (35 stuks, 1944-1949)
- Polen (230 stuks, 1944-1949)
- Joegoslavie (213 stuks, 1944-1954)
De laatste operator was Joegoslavie, die in 1954 afscheid nam van de Il-2.
Er zijn enkele exemplaren bewaard gebleven, de meesten als statisch object. Er is ook één Il-2 in vliegbare conditie. Deze is in het bezit van de
Flying Heritage Collection van Paul Allen (mede-oprichter van Microsoft). Deze is herbouwd van een in de Sovjet-Unie neergestorte Il-2, maar heeft wel een Amerikaanse motor, een
Allision V-1710 ipv de originele Russische
Mikulin AM-38.
Dit is het vliegbare exemplaar:
Een statisch bewaard gebleven exemplaar, in dit geval in Noorwegen: