@ protheus:
6mm rods zit toch aardig wat flex in, en dat wil je niet. Mn rostock heeft 8mm rods en die had ik achteraf ook wel wat dikker gewild. Iig, zeker als je de printer hoger gaat maken dan standaard wil je dikkere rods omdat ze in het midden echt wel weg willen buigen. Dat is ook hoofdzakelijk de reden waarom Johann lineair geleidingen gebruikt heeft voor de Kossel, omdat doorbuigen speling betekend. (en waarom er ook geleidingen zijn die over aluminium profielen lopen voor andere delta ontwerpen)
Waarom gebruik je niet sketchup? Dat is vrij makkelijk te leren en je hoeft alleen de STL plugin en de solid checker plugin te installeren. Dan kan je een STL inladen, en in sketchup aanpassen, checken met de solid inspector, en weer exporteren als STL. Zo heb ik de dual carriages voor mn printer ook aangepast, en ik heb wel wat CAD ervaring maar die is heel erg beperkt.
Je zal op een gegeven moment toch wel wat met CAD bezig moeten, het is leuk dat je dingen kan printen, maar nog leuker om zelf dingen te tekenen en vervolgens te printen.

(upgrades!)
Het afstellen is zonder te overdrijven een drama. Het is pas sinds ik afgelopen week het aluminium printbed geïnstalleerd heb dat ik zie hoe slecht mijn printer stond afgesteld. Pas toen ik een redelijk vlak oppervlak had, kon ik gaan meten en calibreren en dat was te zien aan mijn eerste lagen.... Voorheen had ik op glas wel eens dat de extruder slipte als het glas daar iets hoger lag. Nu print ie de eerste laag perfect op 0.2mm layerheight. (voorheen deed ik 0.3 om de oneffenheid in het glas op te vangen, en dan slipte ie meestal nog als het een grote print was) De eerste laag is nu perfect, en dat was na het opnieuw afstellen van de delta carriage offset in de firmware, en het afstellen van de eindstops.
Helaas moest ik ook constateren dat er toch wel wat een afwijking in de repeteer nauwkeurigheid zit (een meetklokje laat dit keihard zien) dus vandaar dat ik nu druk doende ben om voor zover dat lukt de boel zo stijf mogelijk te maken, met zo weinig mogelijk speling.
Vandaag eens wezen klussen, en hard nodig ook!
Mn idler ends zijn zwaar overleden... Een enkele keer is zelfs een snaar losgekomen, en een crash is alleen voorkomen doordat de snaar op de borgmoer liep en niet helemaal losgeschoten was. Dit is ook deels te wijten aan mijn noob-ness wat betreft printed parts, je moet die rommel niet zo vasthengsten dat het gaat scheuren.
Iig, nieuwe idler ends in PLA zilver, en dual LM8UU Carriages.

Hier kan je ook mooi zien hoe ik de boel op spanning trek, er zit een spleet tussen de idler end en de bovenplaat. De idler end schroef ik vast aan de bovenplaat, en trek daarmee ook meteen de snaar strak.
Bij het origineel gaat men uit van grotere poelies, en ik gebruik kleinere dus moest de meenemer ook iets meer naar het midden verplaatst worden. (gedaan in sketchup) De belt klem heb ik op mn werk op de CNC gemaakt, en werkt perfect. Deze lijm ik vast aan de carriage, net als de vlag voor de optische endstop.
Deze carriage liep onderaan wat aan omdat de steekmaat niet exact klopte. Hoe fix je dat? Onderaan positioneren zo dicht mogelijk op de plaat die de steekmaat min of meer bepaald.... Brandertje op het onderdeel en warm maken. Af laten koelen, loopt soepeltjes nu.
Nou had ik vandaag het plan om alle idler ends te vervangen, en de carriages te upgraden, maar er kwam een duveltje opsteken.... Koekoek, de lineair lagertjes die je op je printer had zijn een mm dikker dan een LM8UU. En laat ik die nou weer opnieuw willen gebruiken...

Gloeiende.... Naja moest toch nog een peek isolator hebben voor mn 0,35mm nozzle, dus maar weer wat bestellen...