Rukapul schreef op vrijdag 20 september 2013 @ 20:29:
[...]
Interessant. Ik neem aan dat ASML haar eigen interne overheadkosten buiten beschouwing laat?
En wat te denken van de onzichtbare verschillen bijvoorbeeld het aantal productieve uren en dan met name cursussen in de tijd van de werkgever.
Tenslotte is 30% niet veel om een aantal fundamentele inefficienties en risico's af te dekken:
• reiskosten (inhuur komt gemiddeld genomen van verder; reken voor de gein eens 150km/dag a 30ct/km)
• reistijd (inhuur komt gemiddeld van verder en zou daar strikt genomen voor gecompenseerd moeten worden)
• vraag-aanbod bemiddeling / acquisitiekosten
• idle time tussen opdrachten (voor ervaren krachten beperkt)
• administratieve kosten
• hoger risico (eerste in rij om eruit gegooid te worden)
Bij bovenstaande punten maakt het (muv reistijd) niet veel uit hoe de risico's/kosten exact verdeeld worden door uitzendbureau en werknemer, maar overduidelijk is wel dat de partij die het risico zou lopen daarvoor gecompenseerd zou moeten worden en dan is 30% erg krap. De ervaren ZZP-er met een groot netwerk en veelgevraagde expertiese die dagelijks van Eindhoven naar Veldhoven fietst is waarschijnlijk spekkoper. De rest per saldo slechter af dan wanneer hij direct bij ASML zou solliciteren, een vast contract scoort, lekker carriere maakt, terwijl hij zich vestigt in een van de vele Vinexwijken in de buurt.
Eens, eens en eens. Toch is dit het "slikken op stikken voorstel" dat ASML eerder dit jaar in de markt heeft neergelegd, en de leveranciers hebben het eigenlijk allemaal geslikt. Weliswaar met grote tegenzin, maar men durfde net niet aan om op te staan en weg te lopen. ASML gebruikt gewoon haar inkoopkracht.
Ze bieden zoals gezegd 30% bovenop de interne loonkosten. Uit die 30% toeslag moeten de drie elementen van flexwerk komen:
* flexibiliteit: risico
* flexibiliteit: reiskosten (als je dan hier en dan daar werkt, zul je logischerwijs meer moeten reizen dan iemand die jarenlang op 1 plek werkt)
* overheadkosten van de detacheerder of contract broker en ZZP-er
Dat is al met al heel erg mager. Een ZZP-er die rechtstreeks zaken doet zal er iets beter af komen omdat hij slechts het flex-risico hoeft te dekken. Voor een goede, ervaren IT-er is 30% meer dan voldoende. Heb je echter een tussenpartij, dan blijft er slechts een procent of 15 a 20 over, en dat zal maar net voldoende zijn. Je winst zit dan vooral in het ontsnappen aan dure werknemersverzekeringen; een hoogopgeleide kantoorwerker betaalt als werknemer immers naar verhouding teveel premie voor arbeidsongeschiktheid en werkloosheid. Onder de streep is een vaste baan eigenlijk net zo lucratief.
Een detacheerder met een ouderwetse overhead (ik noemde in mijn vorige post de traditionele 2:1 verhouding tussen target-omzet en loonkosten, zoals die voor de crisis vrij gangbaar was), is eigenlijk kansloos in deze markt. Onder de oude kostenstructuur (zeg maar Cap, Ordina, Logica anno 2007) en arbeidsvoorwaarden zou je een WO-schoolverlater bij ASML kunnen detacheren en slechts ruimte hebben voor een salaris van 1500 bruto. HBO zou zelfs nog iets lager uitkomen. Voor dat geld vind je geen werknemers, dus moet je wel iets doen aan de overheadkosten en aan de relatief zware secundaire arbeidsvoorwaarden. Dat verklaart meteen het probleem waar Ron c.s. mee zitten.
Stel nou dat je de overheadkosten met 30% omlaag brengt. En de marge ook iets laat zakken. Dan komt 1900 bruto startsalaris weer in het vizier en zit je weer in de juiste orde. Je bent er echter nog niet helemaal. Dus ga je kijken naar die 9600 leasebedrag (22% van de totale pot waaruit je de loonkosten kunt betalen). Zet zoveel mogelijk werknemers op een mobiliteitsbudget van 400 euro, de rest van de L1 consultants op een leasebudget van 600. Onkostenvergoeding kan ook wat omlaag. En je hebt ruimte geschapen om bijvoorbeeld 2100 bruto te betalen. Gooi er een aandelenregeling en winstdeling bovenop, en je hebt een pakket waarmee je toch weer handtekeningen van schoolverlaters kunt krijgen.
ook al weet je dat die winstdeling en aandelenplannen pas echt gaan uitkeren op het moment dat ASML en andere klanten water bij de wijn doen, je moet toch iets om je aanbod aantrekkelijker te maken...
Als je op deze manier gaat rekenen, ontwikkel je vanzelf een stukje begrip voor de directie van CGI NL. Dit is het lastige parket waarin ze zitten. Als je de huidige mix van werkzaamheden voor gegeven aanneemt, zou het eigenlijk niet beter kunnen doen. Vandaar dat ik voor de zoveelste keer mijn punt wil benadrukken: een bedrijf als CGI heeft eigenlijk geen toekomst in de T&M markt. De twee resterende scenarios zijn strategische herpositionering en sterfhuis.