dfbt schreef op vrijdag 18 juli 2025 @ 23:53:
Ja het is al vaker gezegd, maar werden we ook geen Sven kramer moe in de tijd dat hij alles won op t ijs, of mevrouw leerdam nu, of een femke bol op de hardloop schoenen, of een max verstappen/lewis hamilton in f1.
Er zijn in elke sporten gewoon uiterst gedreven en getalenteerde mensen...
Pogi heeft in Parijs Roubaix zichzelf ook helemaal leeg gereden om er vervolgens ergens in een bocht uit te knallen en te verliezen van mvdp, Milan san Remo verloren van vd poel.
Ik vind het wel wat hebben hoor momenteel.
Kramer moe? Zeker. Leerdam is lang niet zo dominant als Pogi. Sterker haar laatste grote individuele titel is van 2023. Femke Bol is alleen dominant in de Diamond League en wie kijkt dat nou? Verstappen is nog enigszins interessant omdat die het veel beter doet dan zijn materiaal eigenlijk toestaat.
Maar dat Pogi veel wint is prima. Ik ben geen fan, maar dat er een specifieke dominante kampioen is, dat is zeker inherent aan topsport. Maar je hoeft als Pogi meedoet en als de wedstrijd niet op het terrein van MvdP is, niet eens meer te kijken. Je kan in veel gevallen van te voren al invullen wat er gaat gebeuren. En dat is dodelijk saai.
Neem bijvoorbeeld de Strade, knap hoor wat Pogi daar doet. Maar zijn er serieus mensen die het spannend vonden vanaf 80km vanaf de finish? Sterker nog als je beetje koers volgt wist je voor de koers al dat dit ging gebeuren. Dat terwijl nog maar paar jaar geleden de Strade garantie was voor een mooie koers.
In bredere zin, ik kijk ook regelmatig .1 koersen. Maar ook daar weet je van tevoren al vaak dat UAE gaat winnen. Verschijnen ze doodleuk met ploegen die ook gewoon mee zouden doen voor de prijzen in grote rondes. Rijden ze tegen een stel pro en conti teams. Jammer want juist op dat niveau zag je vroeger vaak open en attractieve koersen. Het is alsof Real Madrid ineens in de keuken Kampioen Divisie gaat meedoen.
Ik kijk niet koers voor de pure sport presentatie. Ik kijk voor de strijd, de verhalen, die strategie, de verbondjes, de hoogte en dieptepunten waar renners doorheen moeten. En deze gingen tot Pogi vaak ook over koersen heen. Binnen rondjes, maar ook binnen seizoenen of zelfs meerdere seizoenen. Dan had je ploegen of renners die onderling nog een rekening te vereffenen hadden en daardoor voor verrassende wendingen zorgden. Er zijn in het Pogi tijdperk geen verrassingen. Voor je de stream aanzet weet je al precies wat er gaat gebeuren.
Het doet me denken aan de grote drie in het tennis. Ook daar wist je vantevoren welke spelers de meeste kans maakten. Maar die hebben onderling wel talloze legendarische finales/wedstrijden gespeeld. Over 20 jaar herinner ik me Pogi alleen als een veelvraat die 20x beter was dan de rest, en die ene tijdrit. Verder is het een dodelijk saaie periode in de sport. En in tegenstelling tot de Armstrong jaren, zijn er niet de andere koersen, zoals de monumenten of de kleinere koersen, waar je nog kan genieten van alles wat wielrennen tot de mooiste kijksport maakt.