Zoals beloofd even een "verslagje"

van mijn vakantie in de Provence. Voor de duidelijkheid, het was
geen fietsvakantie
Rit 1: Een inkomertje
Eerste ritje. Lekker inkomertje vanaf de camping. Buis - Col d'Ey, Col de Soubeyrand, Col de Peyruergue - Buis. Niet te lastig allemaal. 60 km met 1200 hm
Rit 2: Temporitje
Route Fontaube - Col des Aires - Pas du Ventoux - Col de Veaux gedaan. Geen foto's gemaakt, wel lekker doorgereden. 72 km met 1100 hm. Bijna 29 gemiddeld
Rit 3: Ventoux vanaf Malaucène
Goed, vandaag dus voor de eerste keer de kale berg op. 's Ochtends al om 7:15 op pad om de hitte voor te zijn. Vanuit Buis is het zo'n 45 min naar Malaucene. Ik neem de 'scenic route' via Propiac. Onderweg moeten nog wat kleine heuveltjes worden bedwongen. In Malaucene even een snelle koffie. Ik vul de bidons even bij, zoek een lekker stampmuziekje op de iPhone en ik begin eraan.
De eerste km langs de camping loopt prima. De 2e km is al een ander paar mouwen, ik moet NU al naar de 29.

Gelukkig kan ik al snel opschakelen en tot aan het steile deel kan ik een redelijk tempo ontwikkelen, terwijl ik steeds mensen inhaal.
Een paar km voor het steile deel zie ik een gesoigneerde Fransoos voor me rijden die klimt als Johan van de Velde - staand dus. Hij gaat maar iets langzamer dan ik, dus het duurt een hele tijd alvorens ik erbij ben. Ik zit al aan de top van D3 dus ik wil niks forceren.
Uiteindelijk pak ik zijn wiel en beklimmen we samen de 4 lastige kilometers. Af en toe wisselen we wat woorden. Hij rijdt met 36x27, ik ben heel blij met mijn 34x29. Na het lastige stuk blijkt dat hij toch veel heeft moeten geven want hij moet lossen. Ik maak flink tempo op het makkelijke stuk langs Mt Serein. Daarna is het weer afzien met een steile km van 9%. De laatste km is echter de zwaarste - ik had niet onthouden dat deze zo zwaar was. Ik bereik de top in 1.32, een verbetering van mijn PR met 5 minuten. Bovenop even het obligate fotootje bij 'het bord' en daarna weer omlaag. Ik rijd min of meer dezelfde weg terug al pak ik nu de snelste weg naar Buis.
Uit en thuis in 88 km met 2150 hm. Bij aankomst lekker plonzen in het zwembad. Heerlijk, zo'n vakantie...
Rit 4: een vroegertje
Vanmorgen weer in alle vroegte op pad. Col de Fontaube - Col des Aires - Montbrun - Col de Macuègne - Col de l'Homme Mort - Montbrun - Gorge d'Aulan - Col d'Aulan - St Auban - Buis. Goed voor 92 km met 1500 hm.
Uitzicht op de Ventoux vanaf de Fontaube:
De lavendelvelden van Sault vanaf de klassieke zuidkant van de l'Homme Mort:
De Ventoux vanaf diezelfde plek:
Rit 5: Het onbekende noorden
Zelf vanmorgen weer op tijd op pad. 7:15 zat ik op de fiets. Ongelofelijk hoeveel mensen hier juist wel op het heetst van de dag fietsen. Gisteren reed ik bij 36,5 gr even met de auto naar de supermarkt en ik kwam hordes fietsers tegen. Ik snap daar niks van.
Afijn, vandaag wilde ik eens richting Nyons trekken. Dit gebied ken ik nog niet goed dus ik had in NL een mooie route voor de Garmin gemaakt:
Buis - Col de Propiac - Puymeras - Mirabel - Chateauneuf de bordette - Col de Croix - Les Pilles - Eyroles - Ste Jalle - Col d'Ey (NW) - Buis. Goed voor 78 km met 1300 hm.
De Col de Propiac in alle vroegte
Uitzicht bovenop de Col de Croix
Uitzicht vanaf de klim naar Eyroles
Mijn eerste keer Col d'Ey vanaf de NW-kant, die toch een pak minder lastig is dan vanaf de klassieke zuidkant. Het uitzicht is er niet minder om!
Rit 6: Ventoux vanaf Sault
De beklimming van de Ventoux vanaf Sault stond al enige tijd op mn verlanglijstje en vandaag moest het er maar eens van komen.
Vanaf de camping bol ik in alle vroegte eerst richting de top van de Fontaube. Je rijdt hier door een prachtige vallei die zo 's ochtends vroeg nog heerlijk in de schaduw ligt. De eerste km's zijn betrekkelijk simpel en kunnen op het buitenblad genomen worden. De laatste 4 km gaat de weg wat serieuzer omhoog, maar echt steil wordt het nooit. Eenmaal boven (655m) word je beloond met een prachtig uitzicht op de noordkant van de Ventoux - een foto hiervan postte ik al eerder.
Na deze hindernis gaat het kortstondig omlaag en vervolgens weer kort lichtjes bergop. Voor ik het weet sta ik bovenop de Col des Aires. Het loont overigens de moeite vlak voor de top even over de rechter schouder te kijken voor een prachtig uitzicht over het dorpje Brantes:
Na de afdaling volgen nog 5 km vals plat richting de T-splitsing, waar ik rechtsaf sla richting Sault, dat nog 10 km ver weg is. Dit is een vervelend stuk, het loopt wat omhoog maar met name het "Belgische asfalt" is geen pretje. Afijn, ik bereik de "lavendelcapital of the world", waar het op dit uur nog behoorlijk uitgestorven is. De lavendelvelden liggen er nochtans mooi bij:
Gelukkig vind ik een bar die open is, ik koop een "grand café noir" en ik dump een kilootje stopverf (om in de woorden van forumlid DaPoker te blijven..). De bidons worden gevuld en nu is er geen ontkomen meer aan: de Ventoux.
Vooraf had ik me middels twee informanten een beetje ingelezen in deze klim. Mn eerste informant (LeGrimpeur) schreef elders al dat de klim helemaal niet zo lelijk is als boze tongen beweren. En mn andere informant (fietsmaat Csteenbe), waarschuwde me voor de laatste 6 km, die immers gelijk zijn aan de klassieke Bédoin-beklimming.
Met deze kennis op zak begin ik eraan. Een klein feestje met het verse asfalt moet ik zeggen. De km's tikken rap weg en ik kan een aardig tempo maken. Behoorlijk wat passages kunnen zelfs op 't buitenblad. En @LeGrimpeur had wat mij betreft gelijk, de omgeving is zeker de moeite waard.
Binnen het uur ben ik bij Chalet Reynard alwaar ik terecht kom in een soort Belgische kermis. Wat Alpe d'Huez is voor Nederlanders, is de Ventoux de laatste jaren voor Belgen. Ze rijden hier bij bosjes omhoog, veelal matig getraind maar desalniettemin geflankeerd door een volgauto met daarin de familie. Een hoog gehalte zwarte kettingen, bidons met plat water, toeclips en o-benen.
Ik voel me niet zo thuis in deze massale kermis, maar ik moet wel omhoog. Dat lukt ook, al kom ik niet lekker in een ritme doordat ik me zo erger aan het vele verkeer. Boven in 1.29, meteen omlaag naar Malaucene. Helaas, ook vanaf die kant een Belgische invasie inclusief vrouwelijke chauffeurs... Het levert de nodige gevaarlijke situaties op maar ik bereik de voet. Even snel de bidons vullen op de camping municipal en vervolgens binnendoor naar Entrechaux. Vanaf daar wederom binnendoor via de d147a naar Propiac en tot slot naar de camping. Daar aangekomen zijn de beide 750 ml bidons alweer leeg - het is inmiddels alweer 33 graden.
Al bij al een fijn ritje van 108 km met 2150 hm.
Rit 7: Col de Perty
In deze regio is natuurlijk veel meer dan alleen de Ventoux. Neem bijvoorbeeld de Col de Perty. Deze beklimming is beslist de moeite waard. Vorig jaar betwiste ik 'm al eens en dit jaar wilde ik dat nog wel eens proberen. Destijds parkeerde ik m'n wagen in St Auban, dit keer had ik een plan uitgedokterd waarbij de auto thuis kon blijven.
In alle vroegte bol ik vanaf Buis de D546 af. Dit is een wat bredere weg die gelukkig wel redelijk rustig is. De rivier l'Ouvèze stroomt steeds aan je rechter hand. Tot St Auban (14 km) gaat het steeds lichtjes bergop. Het dorp laat ik rechts liggen en rijd meteen door richting de Col de Perty. De eerste 9 km gaan licht bergop, daarna is het 9 km serieuzer klimmen. De klim bestaat uit precies 10 haarspelden. Hoe hoger je komt, des te mooier het uitzicht:
De percentages vallen goed mee. Wel maakt de wind bepaalde stroken behoorlijk zwaar. Op de top even een fotootje van het prachtige uitzicht:
Het zou nu logisch zijn af te dalen en via de Col st Jean terug te rijden. Maar omdat fietsmaat Csteenbe mij influisterde dat deze er zeer slecht bij ligt heb ik andere plannen. Ik keer om op de top en rijd terug naar St Auban.
Daarna weer een paar km bergop richting het gehucht Les Granges. Vervolgens rechtsaf richting de Col d'Aulan, die vanaf deze kant weinig voorstelt. Het uitzicht:
Dan afdaling door de Gorge d'Aulan. Dit "kleine zusje" van de Gorge de la Nesques mag er zeker wezen. Een aantal dagen geleden beklom ik deze kloof al eens, maar ik moet concluderen dat je beter kunt dalen. De klim loopt namelijk voor geen meter en het wegdek is behoorlijk hobbelig.
Afijn, eenmaal beneden laat ik Montbrun links liggen en pak de shortcut via Reilhanette. Daarna volgt de Col des Aires, die ik nu eindelijk eens kan beklimmen vanaf de klassieke oostkant. Snel de Fontaube over en dan omlaag bollen richting camping.
Fijn ritje weer, 98.5 km met 1450 hm.
Rit 8: Klimtijdrit
Klimtijdritje gedaan naar Poët en Percip. Klim van 14 km, gedaan in 43 minuten. Steendood aan het einde! Familie ging mee met de auto voor wat foto's.
38 km met 700 hm.
Rit 9: Ventoux vanaf Bedoin
Als je in deze regio met vakantie bent is er natuurlijk geen ontkomen aan: de Ventoux vanaf Bédoin. In mijn laatste week hier moest het er maar eens van komen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er niet bijzonder veel zin in had gezien het carnavalsgehalte van deze klim, waarover ik al eerder berichtte. Maar goed, je bent hier dus je wilt 'toch' naar boven, niet waar?
Omdat ik geen zin heb om een gigantisch lange rit te maken dropt mn vrouw me met de auto in Malaucène. Aldaar even een koffie en snel met de fiets op pad. Het is dan nog 13 km naar Bédoin. Onderweg moet de Col de la Madeleine nog bedwongen worden. Laat je niet misleiden door de naam, dit Ardennenklimmetje van 5 km stelt niks voor vergeleken met de naamgenoot in de Alpen.
In Bédoin begin ik direct aan de klim. Zoals iedere fietser weet bestaat de klim uit 3 delen: het relatief eenvoudige deel tot het bos, het loodzware bos en tot slot het maanlandschap.
Als je een beetje getraind bent is de Ventoux beklimmen vanaf deze kant goed voor je ego. Zelfs als je een niet-rasklimmer bent zoals ik haal je namelijk bosjes mensen in.
Op het eerste deel kan ik lekker tempo maken. Daarna volgt het bos, waar ik een goed ritme kan vinden en uiteraard veel op de 29 rij. Deel 3 van de klim deed ik deze vakantie al eens, toen ik vanaf Sault omhoog reed. Ik vind dit deel redelijk lastig, vooral door het gezichtsbedrog. De weg naar de top lijkt veel langer dan deze in werkelijkheid is. En de laatste km, die is killing. Vandaag staat er een fikse wind, waardoor een PR er niet in zit. Ik kom boven in 1.32, 4 minuten langzamer dan mijn beste tijd.
Omlaag naar Malaucène en vanaf daar naar de camping. 77 km met 2050 hm.
Rit 10: the best for last
Onder het motto "save the best for last" heb ik vandaag m'n voorlopig laatste ritje door de Provence gemaakt. Ik wilde per se de Gorges de la Nesque nog eens doen; vorig beklom ik m in de stromende regen dus ik had iets om voor terug te komen.
's Ochtends in alle vroegte naar Montbrun gereden met de auto. Ik moest daar een boodschap doen dus dat kwam mooi uit. Vanaf daar met de fiets verder. Het gaat vanuit het dorp meteen omhoog richting Ferrasières. De Michelinkaart noemt deze klim de Gour des Oules, maar ik heb 'm ook al eens als 'Col de Ferrasières' op een kaart zien staan. Na 8 niet al te lastige km's ben je in het dorp. Ik sla rechtsaf richting Sault. Je rijdt hier prachtig midden tussen de lavendelvelden. In Sault even snel een 'grand noir' en dan snel richting de Gorges de la Nesque. De kloof kun je logischerwijs van 2 kanten nemen, ik kies ervoor van west naar oost te rijden. Ten eerste omdat je dan de makkelijke kant van de niet zo inspirerende Col d'Abeilles neemt, ten tweede omdat je dan de lange en snelle afdaling van diezelfde col meepakt en ten derde omdat je de kloof dan grotendeels beklimt en in mijn ogen zo meer oog hebt voor de schoonheid ervan.
Goed, eerst dus de Col d'Abeilles. Die stelt op de eerste 500 mtr na niet veel voor. Na 7,5 km sta je aan de top.
In Villes-sur-Auzon begint de klim door de kloof. Het is geen lastige klim, het percentage schommelt zo tussen de 0 en de 3%. De pracht van de kloof is lastig in beeld te brengen maar toch een poging:
Weer terug in Sault vul ik de bidons weer even bij het Office du Tourism. Je zou nu rechtstreeks naar Montbrun kunnen bollen maar het wegdek is mij te slecht. Daarom neem ik dezelfde weg als vanmorgen richting Ferrasières. Aldaar beklim ik de Col de l'Homme Mort en daal af naar Montbrun via de Col de Macuègne.
Een fijne slotrit van 102 km met 1700 hm.
[
Voor 9% gewijzigd door
havana op 07-08-2013 11:29
]