Flink scheve kettinglijnen dan hier, en/óf (te) lage cadans, en/óf allemaal een bergverzet in NL. Je kunt beter klein-klein zitten, dan groot-groot. Zeker als je een triple hebt en alleen buitenblad, ai ai ai, die ketting heeft te lijden

Ik fiets 95% op 't binnenblad van een compact, maar de 34t vervangen door een 38t, met een 11-21 cassette. Op die manier altijd rechte kettinglijn bij 30km/u, ik hoef ook niet naar het buitenblad tot 40km/u (38-12 bij mijn Sram loopt niet aan) en met 17k op jaarbasis scheelt het ook nog in kosten, buitenblad vervangen kost een stuk meer dan een binnenblad.

Als ik naar Tecklenburg of Limburg ga, dan gaat er een 11-28 cassette op, ga ik naar de Alpen, dan wordt ook de 38t vervangen door de 34t. Volgens mij kan het bijna niet idealer als amateur die geen wedstrijden rijdt in plat NL. In dat laatste geval rijdt je significant meer in het 35-50km/u bereik en dan doe je dat uiteraard op je buitenblad.
Ik ben trouwens (uit eigen analyse) redelijk zwaar overtraind geraakt in het voorjaar. Maar ik had het pas begin juli echt door, dat ik ik moest kappen. De 75km woon-werk kilometers deed ik gewoon veel te intensief, al reed ik veel op hartslag, maar die benept je tijdens overtraining. Je lijkt herstelzone te fietsen, maar dat is gewoon allemaal dik D1 geweest. In juli kwam ik er achter (na al 3 maand volledig "levensmoe" te zijn geweest), dat mijn bovenbenen altijd maar op spanning stonden en ik 24/7 moest waken voor kramp in de hamstring indien ik de spier in niet-gestrekte houding ging aanspannen. Heb toen 2 weken geen km gefietst tijdens mijn vakantie (TdF kijken) en ik herstelde nog voor geen meter. Ben toen weer op de fiets gesprongen, maar met hartslagen van gemiddeld eerst onder de 100. Dat deed mij echt erg goed. Sindsdien maak ik wel weer langzaam aan veel kilometers (uitsluitend woon-werk), maar nooit met een HR boven de 120 gemiddeld en vaker nog gelukkig tussen 100 en 110. Tempo gaat alweer licht omhoog, was het eerst 25-27km/u, nu gaat het 27-29km/u met diezelfde hartslag, maar nog veel belangrijker, de algehele lichaamsmoeheid verdwijnt langzaamaan en daarmee voelt het weer wat gezonder. Als je omslagpunt op 180 ligt, dan begrijp je dat 100-110 hartslag echt geen drol voorstelt (probeer het maar eens, onder 60% van de omslagpunt gemiddeld te fietsen), vroeger kon ik het niet en al helemaal er niet van genieten, nu vind ik het heerlijk. Gewoon 4 dagen achtereen naar werk en terug, zonder dat je de laatste dag helemaal kapot bent en toch weer 32 gemiddeld rijdt, zoals de maanden voor juli.
Ben nog in dubio of ik nog naar een fysio stap om echt advies. Twijfel nog of ik zo wel goed genoeg herstel. Overtraining kan ernstige gevolgen hebben, wat jaren kan duren en dat zie ik niet zitten. Maargoed, valt allemaal in het niets met het verhaal van tweakerharrie natuurlijk, ik hoop dat je er helemaal bovenop komt en zoals andere mensen nog normaal oud kan worden. Het fietsen is dan natuurlijk momenteel van enorm lage prioriteit. Sterkte!!