alwaysleft schreef op donderdag 22 maart 2012 @ 14:49:
[...]
Tros Radar vergeet dat in Nederland 1 jaar maar verplicht is, zo worden er op diverse accessoires ala koptelefoons van Bose ook maar 1 jaar gegeven. Moeten die dan ook voor het gerecht komen? Nee, want 1 jaar is verplicht

Daar gaan we weer. Beter lezen. Tenzij je voor Apple of een premium reseller werkt natuurlijk

De Nederlandse wetgever heeft voor een flexibele invulling gekozen, in plaats van de termijn van twee jaar uit de richtlijn over te nemen. Een richtlijn-conforme uitleg leidt ertoe dat de garantie minimaal twee jaar moet duren, maar ook net zo lang als past bij de reële verwachting van de levensduur van het gekochte. Let wel op dat niet elk defect onder de wettelijke garantie valt:het gaat om de vraag of het gekochte voldoet aan de verwachtingen van de koper ten tijde van het sluiten van de overeenkomst.
Binnen de garantietermijn draait de winkel op voor de kosten van reparatie en verzending indien het gekochte via verzending is ontvangen, óók als de voorwaarden vermelden dat het carry-in garantie is. Afhandeling van de garantie dient zonder ernstige overlast voor de klant te geschieden. De definitie van ernstige overlast is echter onderhevig aan interpretatie, waardoor het nogal eens een discussiepunt is.
Kort door de bocht wordt aangenomen dat een defect wat zich binnen 6 maanden na aanschaf openbaart al een defect moet zijn geweest af fabriek. In de eerste 6 maanden zal de verkoper hard moeten bewijzen dat het defect door toedoen van de klant is ontstaan. Het gebruik van bijvoorbeeld vochtindicatoren is hierbij een onderwerp van veel discussie, maar zover bekend is geen jurisprudentie aanwezig die uitsluitsel geeft over de rechtsgeldigheid ervan.
Ná 6 maanden ligt de bewijslast bij de klant. Hierbij wordt in het algemeen aangenomen dat het voldoende is aannemelijk te maken dat het defect niet door oneigenlijk gebruik is ontstaan. Harde bewijzen zijn in veel gevallen onmogelijk.
Hou er rekening mee dat wat in de volksmond 'garantie' wordt genoemd, in de Europese richtlijn eigenlijk na 6 maanden 'aansprakelijkheid' is. Volgens de richtlijn is de eerste 6 maanden daadwerkelijk garantie volgende de definitie. Daarna geldt aansprakelijkheid, waarbij in Nederland de Europese richtlijn van 2 jaar is uitgebreid met de verwachte levensduur van het product. Er is dus een wezenlijk verschil tussen garantie en aansprakelijkheid, ook al vermeldt consuwijzer zelf garantie. Navraag bij consuwijzer levert op dat ze het onderscheid tussen garantie en aansprakelijkheid onderkennen, maar dat de term garantie is aangehouden om het eenvoudig te houden binnen een breed publiek.
Simpel gesteld is het in Nederland in theorie goed geregeld voor de consument, wij hebben de Europese richtlijn geinternaliseerd en gaan zelfs nog verder. Garantie, zoals de volksmond dat noemt, staat voor de minimum periode van twee jaar en dan nog binnen de bepalingen van redelijk en eigenlijk gebruik. Let er wel op dat binnen de periode van twee jaar er vereisten zijn afhankelijk van feitenlijk gebruik versus eigenlijk gebruik. In praktische zin komt dat op bewijstlast van oorzaak van eventuele problematiek neer.
Een goed startpunt is
deze sectie hier op Tweakers, maar ook de Consumentenwijzer is interessant, zolang je jezelf wel maar goed informeerd.
Let er ook op dat recht hebben en recht krijgen twee verschillende zaken zijn, zeker in het geval van Apple en affiliates. Kijk bijvoorbeeld naar de garantie termijnen die zij proberen op te leggen, en de onduidelijkheden naar consumenten omtrent Apple Care e.d. De meeste bedrijven houden zich prima aan de wet, zoals bijvoorbeeld Mediamarkt wat gewoon de twee jaar erkent (waar de poster waar deze sidetrack mee begon dus gekocht heeft), maar ook anderen.
Gezien de vele procedures, onderzoeken en boetes van consumentenorganisaties alsmede overheden die Apple tegenwoordig opstapelt zal het volgend jaar wel duidelijker zijn wat Apple producten aangaat. Maar goed, dat zien we dan wel weer.
[
Voor 4% gewijzigd door
Virtuozzo op 22-03-2012 14:50
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.