dat is mijn hele probleem. Niet duurder voor Logica ≠ beter voor ons. Stel: het secundaire arbeidspakket kost logica bedrag X per werknemer gemiddeld. Uit X moeten betaald worden: de auto, pensioen, ongeschiktheidsverzekering, ziektekostenpremie.
Zoals het nu is, is voor
ieder van bovengenoemde zaken een basisnorm afgesproken, welke ongetwijfeld jaarlijks de inflatie volgt, dus jaarlijks meer kost voor logica. Ga je dat op een hoop gooien in het cafetariamodel in een totaalbedrag per deelnemer, kun je met de kaasschaaf (of door niet te indexeren) daar kosten mee beheersen => makkelijker en beter voor logica, want een procentje per jaar, dat merkt niemand.
Bijkomend voordeel (voor logica dan) is dat door de keuzemogelijkheid binnen dat pakket, die NIET procentuele maar ABSOLUTE keuzebedragen vereist je de verantwoordelijkheid bij de afnemer legt. Zo van: " Jij kiest toch voor een grotere auto? tja, het moet ergens vandaan komen.."
keuzevrijheid? Ammehoela. Pensioen, Verzekeringen, WIA,WAO, het moet gewoon goed geregeld worden, niet op een hoop geflikkerd en aan jou de keuze. Een groot aantal keuzes kun je niet eens overzien, daar heb je per definitie geen kennis van, we zijn geen actuarissen.
zeg dan waar het op staat: " het cafetariamodel is een manier voor Logica om de kosten te beheersen en de drukken. Dit kan gevolgen hebben voor de secundaire arbeidsvoorwaarden van de individuele werknemer", maar verkoop het niet als iets dat goed voor ons is.
Het is vervelend als cynicus steeds gelijk te krijgen.