Met het risico dat deze discussie offtopic gaat en dat ik jouw statement compleet uit zijn verband trek, wil ik toch reageren op juist dit statement van jou
En ja mijn kids gaan ook naar school, zoals in deze maatschappij verwacht wordt. Maar sinds de lockdowns kijk ik toch heel anders naar dat instituut dat school heet en daar heb ik meerdere redenen voor. Specifiek spreek ik nu over mijn basisschoolkids.
1. De lesstof is maar een gedeelte van wat er op een dag gedaan wordt. En met 3 uren lesgeven per dag kun je (met name basisschool kids) de stof ook laten opnemen. Dat lukte tijdens de lockdowns in ieder geval prima met mijn kids en daarna waren ze op rekenen en begrijpend lezen zelfs meer gegroeid dan dat je van ze had mogen verwachten. Ik begrijp natuurlijk echt wel dat dat voor andere gezinnen wellicht niet zo gegaan is. Wij hadden geluk dat zowel mijn vrouw als ik affiniteit met lesgeven hebben.
2. Hoewel basisscholen veel meer moeten doen om verschillende leerlingen in hun eigen leertraject te ondersteunen doen ze juist het tegenovergestelde, namelijk zoveel mogelijk kinderen op hetzelfde leertraject krijgen. Tijdsdruk van docenten is hier de grootste oorzaak van is mijn ervaring.
3. Kinderen krijgen op school gelukkig nog steeds veel rekenen en lezen, maar ook wordt er (veel) tijd gestopt in andere "lesstof", terwijl ik dan denk, goh geef dan lessen in filosophie, ethiek, programeren (!!!).
Kortom: school is niet meer wat het in mijn tijd was (dat zei mijn vader ook trouwens LOL ), maar nog erger vind ik daarbij dat de gemiddelde kennis en vaardigheden blijkbaar al jarenlang neerwaards gaan las ik nog niet zolang geleden in een nieuwsbericht. Dus met alle nieuwe lesmethoden en nieuwe activiteiten zijn kinderen minder kennis gaan opnemen.
Dan de huidige staat van het voortgezet onderwijs. Waar in mijn tijd (jaren 90) de term 6jes-cultuur zijn intrede deed, is dat tegenwoordig geevolueerd naar: wij als school zijn allang blij als die kids over gaan en uiteindelijk zonder noemenswaardige vertraging of gedoe slagen voor hun eindexamen. En met die instelling van een school mag je jouw kids gaan motiveren om hun best te doen... En als jouw kind dan wel allemaal goede cijfers haalt (ander kind en andere school), dan krijg je bij het eerste gesprek met de coach (heette vroeger nog mentor) de vragen: "Heeft ze wel genoeg vrije tijd?", "Ze hoeft niet zo hard te werken, want dit zijn echt prima cijfers."
Nogmaals dit is mijn perceptie op het onderwijs gebaseerd op mijn eigen kinderen en hun scholen. Ik zie een school inmiddels als een veredelde dagopvang voor je kids waar ze verplicht naar toe moeten om gedoe te voorkomen. En zolang mijn kids dat zelf nog leuk genoeg vinden breng ik ze daar met plezier naar toe.