t_captain schreef op zaterdag 18 juni 2011 @ 09:11:
Ik heb altijd begrepen dat voor de inkomstenbelasting de belangrijkste grondslag is waar je woont en waar de werkzaamheden plaatsvinden. Dus niet zozeer waar je klant gevestigd is. Maar in het geschetste voorbeeld, weet je dan waar normaal gesproken de belastingplicht zou zijn?
De stelregel is: je betaalt in een land inkomstenbelasting als je daar een inkomen hebt, en/of daar woont. Dus, verricht je werkzaamheden in Belgie (op het grondgebied van...), dan moet je aan de Belgische Federale Belastingen je inkomsten opgeven en belasting afdragen. Let wel, er zijn diverse regelingen zoals de '183-dagen regel'. Zulke regelingen zijn beschreven in verdragen maar onderhevig aan interpretaties van de belastingdiensten. Zoek vooral uit of je in zo'n regeling valt.
Ik ga er nu van uit dat voor jou zo'n regel niet van toepassing is. Dat was enkele jaren geleden bij mij het geval.
Stel dat je Nederlander bent, en je gaat in Belgie werkzaamheden verrichten - hoe betaal je dan daar belasting? Dat doe je door je daar te registreren - inschrijven als zelfstandige, Belgisch BTW nummer enz. Je kan ook in Belgie gaan wonen en Nederland verlaten ('emigreren'), dan heb je niets meer met de Nederlandse belastingen te maken.
Maar als je in Nederland je woning aanhoudt, dan betaal je in twee landen inkomstenbelasting: in Belgie, omdat je daar werkt, en in Nederland, omdat je daar woont. Gevolg is dat je nu bedrijven bezit die allebei een boekhouding hebben, belastingplicht enz. Een boekhouder is onmisbaar, zeker in het 'vreemde' land. Je zal geen dubbele belasting betalen, maar er zijn aanzienlijke verschillen. De Belgische inkomstenbelasting is aanzienlijk hoger (het toptarief wordt veel eerder bereikt) en ook de sociale premies zijn veel hoger. Is het mogelijk om dan niet een gedeelte in Nederland te laten vallen?
Het antwoord is ja. Je kan doen wat ook vele recruiters doen: Zoek de eindklant, zoek de onderaannemer, neem de factuur van de onderaannemer, tel 20% er bij op en factuur dat bedrag aan de eindklant. Dit is een geldige activiteit, er zijn honderden bedrijfjes die zo werken.
Dus, je laat je Nederlandse bedrijf factureren aan de eindklant, je richt een Belgisch bedrijf op dat een gedeelte (zeg... de helft) aan jouw Nederlandse bedrijf factureert. Vraagt de Belgische Belastingen nu wat dat Nederlandse bedrijf doet, dan zeg je dat die de acquisitie heeft verzorgt en daarvan inkomsten geniet (De Nederlandse belastingdienst zal natuurlijk niet vragen wat jouw NL bedrijf doet, want als ze moeilijk gaan doen verplaats jij de activitieit naar Belgie en ontvangt de Nederlandse belastingdienst ineens niets)
Tenslotte, sociale premies. Omdat je in twee landen inkomstenbelasting betaalt zal je automatisch ook sociale premies betalen. Ook hier bestaan afspraken voor, de sociale verzekeringsbank heeft een apart formulier (ik meen E101) en als je die overlegt ben je in Belgie geen
inkomstenbelasting sociale premies verschuldigd.
[
Voor 0% gewijzigd door
Free rider op 19-06-2011 16:21
. Reden: Laatste zin, belangrijk verschil. ]