Vrijdag-dagboek,
Gezien onze progressie als guild met breder worden qua raids had onze lokale 13 jarige (zo oud is hij echt) vol enthousiasme ToC10 in de kalender gezet. Er was zelfs animo voor, alleen toen we zouden moeten beginnen schoot hij lichtelijk in de stress omdat hij sommige mensen nog niet zag en totaal geen ervaring heeft met dingen organiseren. Daarom maar even geholpen, is toch een beetje een plicht als RL zijnde

Ik stond samen met mijn vrouw al bij de steen om iedereen naar de ingang te slepen en mensen werden gebeld om te vragen waar ze bleven.
Met een kwartiertje vertraging gingen we van start. We gingen beginnen aan een klus waar alleen onze oude progressie raidgroep ooit verder was gekomen dan de twee bloed irritante wormpjes (en helemaal tot het einde overigens). Ik was daardoor zelf ook nog nooit verder gekomen dan de wormen, m.u.v. 1x, toen wel Icehowl geprobeerd. Daardoor kon ik de eerste ronde wel afwerken qua tactics in de voor mij bekende korte versie.
Ik hoefde zowaar niet te tanken, want we hadden een overschot. Daarom lekker mee als DPS op mijn boomkin

Geeft me toch meer de mogelijkheid om alles te overzien en richting te geven waar nodig. Vooral bij de kobold adds is dat nog wel eens nodig. Wij doen alle ranged op kobolds, lijkt me niet te moeilijk te begrijpen. Aangezien we maar 1 melee dps hadden, moesten de kobolds ook zo plat gaan zou je denken. Ja niet als je met maximaal twee mensen met ze bezig bent. Maar goed, we komen er ook altijd wel door, het is alleen irritant als mensen niet luisteren.
We hebben tot aan de wormpjes 3x moeten doen voordat ze neer gingen, toen was de laatste een eitje. Door naar nieuwe encounters. Direct iedereen enthousiast. Er was er maar eentje in de groep die eerder verder was gekomen. Jarjar was irritant, maar niet heel moeilijk. Wel 1x over moeten doen, maar dat was voornamelijk te wijten aan de chaos die ontstaat als je niet bijzonder veel inzicht hebt en er ineens een vulkaan naast je staat en daar enge stenen gevallen uitkomen. Je kan maar schrikken

(er waren er echt 2 in paniek, terwijl er van te voren tactics besproken werden).
Meest grappige was nog toen we naar Anub'Arak moesten. Toen de vloer onder ons wegbrak schoten de WTF's door de raidchat

Na de oh's en ah's deden we tactics, alles duidelijk en gaan. Helaas brak de eerste keer de enrage timer ons op. Na de derde poging was het elf uur en moest onze RL voor de avond met zijn 13 jaar naar bed. Was een heel sneu moment, we hebben het er zelfs over gehad om met zijn allen te stoppen en te kijken of we het de volgende avond af konden maken. Maar het was erg lastig om iedereen weer er te krijgen. Daarom maar vervanging gezicht en die was snel gevonden. Onze GL kwam met zijn rogue om de enige melee dps spot te vullen. Met hem zijn we alsnog een keer in de herhaling gegaan, maar bij totaal poging 5 ging Anub'Arak toch echt plat en hadden 8 mensen hun achievement binnen.
We gaan als guild echt met sprongen vooruit en dat kun je goed merken. De sfeer is zoveel beter nu we meer in de breedte bezig zijn. Het aantal mensen dat vrij rap klaar is voor ICC komt ons gewoon goed uit op deze manier.
De rest van het weekend niets gedaan, niet eens mijn computer aangehad. Lekker rustig