gambieter schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:30:
[...]Ah, het autoriteitsverschuilen. Niet zelf iets beredeneren maar claimen dat een wetenschapsfilosoof het beter heeft verwoord. Probeer het eens zelf? Dan begeven we ons tenminste op hetzelfde veld, ipv dat ik me op het speelveld begeef en jij me beschiet vanuit verborgen plekjes.
Als iemand zonder enige achtergrond in de biologie van alles en nog wat in een zin gaat beweren over jouw vakgebied en zeggen dat alles wat jij weet over je vakgebied onzin is, ga je dan in de discussie met die persoon en hem alles uitleggen ? Ik dacht het niet.
En ja, ik ga niet alles zelf beredeneren: ik lees juist boeken om kennis te vergaren, om andere standpunten dan de mijne tot me te nemen.
Op welke gronden en waarom niet andersom? Bijvoorbeeld: alles wat men zegt dat een religieuze uiting is, is een religieuze uiting todat men heeft aangetoond dat het niet zo is?
gambieter schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:30:
[...]Heb je zelf al geprobeerd er een uitspraak over te doen? Makkelijk oordelen als je je nek niet uitsteekt. Ik heb juist aangegeven dat er maar erg weinig echte religieuze uitingen zijn, omdat men er binnen de religie zelf al vaak over oneens is. Als je de overlap als religieuze uiting ziet omdat men het erover eens is, dan kom je al wat verder.
Ja, ik heb geprobeerd om er een uitspraak over te doen en kwam tot de conclusie dat ik geen algemene regel kan vinden om een onderscheidt te maken tussen culturele uitingen die men in het kader van een religie doet en pure religieuze uitingen dus ben ik ermee gestopt. Religie en cultuur zijn zodanig verweven dat het onmogelijk is.
Maar jij vindt blijkbaar – gezien jouw uitspraken – dat er wel een algemene regel is dus ben ik benieuwd naar jouw algemene regel. Blijkbaar is jouw algemene regel dat religieuze het onderling eens moeten zijn over wat een religieuze uiting is voordat het een religieuze uiting is. De vraag blijft waarom. Wat is de reden om te kiezen voor die algemene regel? Het lijkt mij een erge vreemde manier om te bepalen wat een religieuze uiting is. Zouden religieuzen dat voorstellen dan is de kritiek: WC-eend...
Volgens mij zei Dido dat “als we religie als onderdeel is van cultuur beschouwen dan is het antwoord eigenlijk academisch”. Wat iets anders is dan “religie is eigenlijk gewoon cultuur en niets meer dan dat”.
gambieter schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:30:
[...]Jij presenteert jouw mening dat ik een moreel oordeel geef als een feit, en nu verwijt je mij deze bezigheid? Sorry, maar voor je anderen ergens van beschuldigd, kijk dan eerst naar je eigen uitingen. Hoogstens staan we gelijk omdat ik jouw mening (geen feit) pareer met een mening (geen feit). Simpel.
Dat verdraaien van jou begint erg vermoeiend te woorden. Mijn mening dat jij een moreel oordeel geeft is een mening en ik heb nooit gepretendeerd dat het een feit is. Wat ik wel zeg (en zal blijven zeggen) is dat je nauwelijks feiten geeft over religie maar voornamelijk meningen.
Ik erg me inderdaad behoorlijk aan je. Op zich wil ik best wel het hebben om de mening en de onderbouwing en de persoon compleet buiten laten. Maar ik zou het op prijs stellen als je hetzelfde doet. Daarnaast zou ik het ook op prijs stellen, als je het over mijn mening wilt hebben, dat je ook mijn mening daadwerkelijk leest.
Ik geef een duidelijk feitelijk verschil aan tussen een vereniging en een bedrijf en op dat verschil baseer ik mijn verschil van mening over wat wel of niet toegestaan is. Daarbij behandel ik elke vereniging op precies dezelfde wijze en behandel ik elk bedrijf op precies dezelfde wijze. Als jij vind dat een vereniging en een bedrijf hetzelfde zijn, dan wil ik – op basis van feiten – het daar wel over hebben. Maar op basis van jouw mening is dat domweg ommogelijk want jouw mening correspondeert niet met de feiten. Dus of je geeft andere feiten (en graag ondergebouwd) en aan de hand van die nieuwe feiten kan ik opnieuw gaan nadenken of je geeft je mening en daar kan ik verder niks mee omdat jouw mening de basisfeiten waarop ik mijn mening baseer negeert.
gambieter schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:30:Maar je zegt toch iets corrects: het is complete willekeur of iets als religieus gaat worden aangeduid. Nu is het complete willekeur vanuit degene die het een religieuze uiting noemt, en moet dat maar worden geaccepteerd. Maar dat is geen probleem?
Dus we zijn het er eindelijk over eens dat de scheiding tussen een culturele uiting en een religieuze uiting een willekeurige scheiding is waarvoor geen algemene regel bestaat?
Waarom zou een religieuze uiting niet worden geaccepteerd? Wat maakt het uit als iemand een bepaalde uiting een religieuze uiting wilt noemen? Niks. Wat wel uitmaakt is als iemand bepaalde rechten aan die religieuze uiting wilt ontleden of andersom als iemand een andere bepaalde verboden wilt opleggen om die religieuze uiting. Maar dan heb je het over wat acceptabel is of niet. En dat is een andere discussie.
Jean Marie LePen heeft in tegenstelling tot Wilders niks tegen de Islam: hij heeft iets tegen niet- Fransen (en iets tegen Joden). Verder is zijn electoraat al jaren vrij stabiel (rond de 10%). Die maatregel heeft dan ook niks te maken met een soort PVV-populisme maar met laïciteit. Laïciteit is een van de fundamenten van de Franse Republiek. Overigens is de maatregel niet puur gericht tegen hoofddoekjes maar tegen elke nadrukkelijke religieuze uiting (waarbij de wetgeving niet zegt wat nadrukkelijk of niet is en ook niet wat religieus is of niet, maar in het algemeen zijn hoofddoekjes geweert van scholen – een strijd die al sinds de jaren '90 aan de gang was). Voor meer informatie:
Wikipedia: Laïcité en France - Wikipédia (het is wel in het Frans)
Dido schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:48:
[...]Ok, duidelijk. Dat is inderdaad een standpunt voor een dictatuur van de meerderheid. Da's geen aanval op jou, hoor. Je lijkt het woord dictatuur erg hard op te vatten, maar de term is niet anders bedoeld dan letterlijk hoe jij democratie voorstelt: als de meerderheid het wil heeft de minderheid het te slikken.
Dat is (imho gelukkig) niet hoe democratie meestal werkt, maar het is een ideologische interpretatie als elke andere.
Ik vind niet dat als de meerderheid het wilt, de minderheid het heeft te slikken. Ik vind juist dat democratie er is om ook de rechten van de minderheid te beschermen.
Tegelijk vind ik dat democratie zijn bestaandsrecht ontleend aan het feit dat men met zijn allen de democratie wilt. Stel dat maar 10% democratie wilt en de rest wilt het niet: spreek je nog van een democratie in zo'n geval als die 10% ervoor zorgt dat de democratie blijft? Hoe democratisch is democratie als de meerderheid het niet wilt?
Je hebt daarbij een slechte aan mij: ik vind elke culturele uiting die niet de vrijheid van de ander beperkt en die men zelf heeft gekozen acceptabel. Waarbij ik niet geloof in een complete vrijheid (of anders gezegd vrijheid heeft ook verantwoordelijkheden en plichten) en niet geloof in een complete vrije keus (veel keuzes zijn verplichte keuzes/afgedwongen keuzes door de cultuur waarin we opgroeien).
Verder ben ik een behoorlijke relativist aan de ene kant en aan de andere kant iemand die vind dat veel zaken in wezen hetzelfde zijn. En hoewel ik voor mezelf weet wat ik acceptabel of niet vind (en wat ik wel of niet een ander zal aandoen) vind ik vaak dat argumenten om iets aan een ander te verbieden ontoereikend zijn of dat ze te veel ingebed zijn in een bepaalde culturele achtergrond.
Om duidelijk te maken wat ik bedoel zal ik een voorbeeld nemen. Vrouwenbesnijdenis. Op persoonlijke gronden vind ik zoiets onacceptabel. Maar vind ik dat onacceptabel omdat zoiets universeel niet zou moeten (is er dus een universele goed of kwaad) of omdat mijn culturele achtergrond ervoor zorgt dat ik dat vind (en is er dus een relatieve goed of kwaad).
Nou geloof ik dat er zoiets bestaat als een universele goed of kwaad, maar tegelijk weet ik dat goed en kwaad ook afhankelijk zijn van tijdsgeest en cultuur. Dus hoe weet ik dat mijn weerzin op het gebied van vrouwenbesnijdenis eentje is die los staat van de tijdsgeest en cultuur waarin ik opgroei?
Daar kan ik onmogelijk achterkomen, dus ga ik af op wat ik wel een goed uitganspunt vind en dat zijn de rechten van de mens. Misschien is dat ook afhankelijk van tijdsgeest en cultuur waarin ze bedacht zijn (wat dat betreft begrijp ik de kritiek erop vanuit bijvoorbeeld China en de moslimwereld), maar ze bevallen me uitstekend en geven een vrij neutrale leidraad. En ergens moet je een keuze maken.
En aan de hand van die leidraad en wat er gezegd wordt op het gebied van lichamelijke integriteit (en afgewogen tegen het eerste principe) kan ik vrouwenbesnijdenis veroordelen als culturele uiting. Maar dezelfde redenering zal er ook voor zorgen dat ik gaatjes in de oren van kinderen veroordeel als culturele uiting.
Echter, aan de hand van die eerste principe zal ik ook vrouwenbesnijdenis op het moment dat er voor wordt gekozen goedkeuren. En idem dito voor gaatjes in de oren. Dat is dan weer afhankelijk van de leefdtijd van degene die ervoor kiest.
Ik had je gewaarschuwd: je hebt een slechte aan mij

Dido schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:48:[...]
Hoezo? In deze zelfde post geef je dat nota bene aan: als de meerderheid geen democratie wil, wordt ie afgeschaft en krijgt die meerdeheid de absolute macht. Dat is de dictatuur van de meerderheid, het schoolvoorbeeld. Zoals ik al zei, dat moet je zelf weten, maar de gangbare interpretatie van democratie ligt een stuk genuanceerder.
Ik vind dat een ieder een bepaalde manier van leven mag promoten. Ik vind het niet wenselijk dat elke manier van leven ook uiting krijgt.
Dus nee, ik ben niet voor een dicatatuur van de meerderheid. Echter zie ik niet in hoe je een democratie kan handhaven of wat de waarde van een democratie is als de meerderheid die democratie niet wilt.
Het feit dat ik vind dat een ieder een bepaalde manier van leven mag promoten, maar het niet wenselijk vind dat elke manier van leven ook uiting krijgt, betekent niet dat ik een algemene regel kan verzinnen (of vind dat zo'n regel bestaat) waarmee je bepaalde manieren van leven wel mag promoten en andere manieren van leven niet mag promoten. Ik heb wel mijn persoonlijke voorkeuren. Voorkeuren die gebaseerd zijn op bepaalde principes (o.a. bescherming van minderheden) en juist die voorkeur zorgt ervoor dat ik niet een minderheid die de democratie zoals ik hem graag zie wil omver werpen kan verbieden. En als die minderheid de meerderheid wordt dan ben ik het slachtoffer van mijn eigen principes.
Dido schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:48:[...]
[...]God zij dank is dat niet zo. Er zijn een flinke hoeveelheid zekerheden ingebouwd om basale rechten en verworven vrijheden te beschermen tegen de waan van de dag of van een nipte meerderheid. Zo heb je voor grondwetswijzigingen iets meer dan 51% nodig.
Met als grote nadeel in Nederland dat een wet geen grondwettelijke toetsing krijgt eenmaal aangenomen. Dus een wetgeving wordt wel degelijk aangenomen op het moment dat de vertegenwoordigers van 51% procent van de bevolking vindt dat een bepaalde wet er moet komen. Nou is het inderdaad zo dat die wet ook nog eens door de eerste kamer moet komen en dat daar in theorie de grondwettelijke toetsing plaatsvind, maar als de eerste kamer niet afwijst dan wordt die wet aangenomen.
Ik schreef: “Vind ik dat elke wet er moet komen als 51% van de bevolking dat wilt? Nee.” en waarom vind ik dat niet? om precies dezelfde redenen als jij.
Echter vind ik dat de minderheid ook de recht heeft om te proberen om bepaaalde wetten aan te laten nemen zelfs al vind de meerderheid dat zulke weten niet zouden moeten kunnen. En dat ik dat onwenselijk vind (omdat ik dezelfde principes aanhangt als jij) maakt niks uit.
Dido schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:48:[...]Als we het over definitiekwesties gaan hebben kan ik natuurlijk net zo goed aanvoeren dat in een democratie alleen de vrijgeboren mannelijke stedelingen stemrecht hebben. Dat is juist democratie.
Je kan dat inderdaad aanvoeren en dan hebben we, volgens jou definitie, op dit moment geen democratie

Is het met bovenstaande wat duidelijker nu?
Gomez12 schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:50:
[...]Jouw democratie faalt wmb op veel onderdelen omdat ze gewoon niet benoemd worden, ze zijn er al een tijdje en niemand neemt de moeite om ertegen te stemmen. Laksheid is voor mij niet gelijk het toppunt van democratie en daarom moet het maar geaccepteerd worden...
Tsja, laksheid is ook niet voor mij het toppunt van democratie....
Gambieter: In wetenschap is het Godsgeloof echter een teken van incompetentie, en daarop wordt je afgewezen.
Catharina: In de wetenschap is niet wat je gelooft een teken van incompetentie, maar wat je doet.
Gambieter: Interpretatie is een essentieel onderdeel van wetenschap. Als die gekleurd wordt door religie, waardoor je opties gaat uitsluiten puur gebaseerd daarop, dan is dat incompetentie.
Catharina: Want? Ik ben op dit moment me aan het verdiepen in wetenschapfilosofie en eigenlijk komt het erop neer dat je opties uit sluit in de wetenschap gebaseerd op welke theorie je het beste vindt. Sommige wetenschapfilosofen hebben het zelfs over geloof (bayeriaans bijvoorbeeld). (noot achteraf: Bayesiaans ipv Bayeriaans en dat is een stroming binnen de wetenschapfilosofie)
Gambieter: Dat het een geloof is wordt wel vaker in discussies gebruikt. Dat maakt het niet waar.
Catharina: En zeggen dat iets niet waar is, maakt het nog niet onwaar.
Gambieter: Dus ik moet elke onzinsbewering weerleggen? Het zou makkelijker zijn als ze niet gemaakt worden, scheelt ons allebei moeite.
Catharina: Tsja, dan moet je niet bij mij zijn maar bij de verschillende wetenschapfilosofen. En eerlijk gezegd vind ik wat zij te vertellen hebben een stuk beter beargumenteerd dan jouw simpele bewering dat het onzin is.
Welke ongefundeerde uitspraak plaatste ik? Dat het volgens de wetenschapfilosofie zo is dat je opties uitsluit in de wetenschap gebaseerd op welke theorie je het beste vindt? Dat sommige wetenschapfilosofen het in dat kader zelfs hebben over geloof? Ik wil best wel de referentie geven waar ik die feiten vandaan haalt; Wat heet wetenschap van A.F. Chalmers.
Grappig genoeg zie ik in dit topic echter net vaker het omgekeerde...
Gomez12 schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:50:
[...]Als het status quo is dat er geen religieuze uitingen zijn die belangrijker worden geacht dan andere uitingen dan is er geen noodzaak voor Gambieter om erop te wijzen.
Maar als we nu omdat Gambieter geen algemene leidraad kan verzinnen gaan afspreken dat religieuze uitingen niet kunnen bestaan en dus absoluut geen uitzonderingspositie verdienen, dan gok ik zomaar dat Gambieter het hier volmondig mee eens is.
Ik gok ook dat Gambieter het hier volmondig mee eens is. Maar het zijn twee verschillende zaken: aan de ene kant het bestaan of niet van religieuze uitingen en aan de andere kant of er wel of niet een uitzonderingspositie verdient is. (en dan heb ik het er nog niet eens over of er daadwerkelijk een uitzonderingspositie bestaat).
Gomez12 schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:50:
[...]Tja, ik heb het al eerder gezegd. Jij gaat van een principieel / theoretisch standpunt uit wat totaal geen weerklank heeft in de realiteit. Het is waarschijnlijk een leuk discussiepunt, maar ik zou je aanraden om het in een apart topic te doen.
Er wordt gevraagd naar een mening over een aantal keuzes. Ik geef die mening met een onderbouwing en dat wordt me verweten dat ik een principieel / theoretisch standpunt inneemt dat geen weerklank heeft in de realiteit? Sorry, maar ik volg je niet meer. Wat voor standpunt moet je dan volgens jou innemen met zo'n lijst?
Gomez12 schreef op woensdag 17 februari 2010 @ 00:50:
[...]Wederom een omdraaiing van de bewijslast wmb.
Je presenteert het nu alsof iedereen maar alles ongefundeerd moet kunnen roepen en daar extra rechten aan zou moeten kunnen ontlenen, en de persoon die zegt dat het ongefundeerd is die moet maar aantonen waarom het ongefundeerd is?
De 1e roeper hoeft als het aangetoond is enkel zijn liedje maar iets anders te zingen en hij kan weer die extra rechten claimen? En weer kan de persoon aantonen dat het ongefundeerd is.
En de roeper verandert het liedje weer eens, ad infinitum.
Het kan toch niet zo zijn dat als Gambieter niet aangetoond krijgt dat er universele regels zijn waarop je af kan wijken van de norm dat dan iedereen maar af kan wijken van de norm?
O, stop. Het enige waarop ik inging was dat Gambieter stelde dat een bepaalde uiting niet religieus was maar cultureel. Dan vind ik inderdaad dat hij mag bewijzen, als hij dat stelt, waarom dat is. En om dat te kunnen bewijzen zal hij een algemene regel moeten geven. Ik ben niet ingegaan op het feit of iemand bepaalde rechten kan ontlenen (of niet) aan bepaalde religieuze kleding.
(Een van de redenen waarom ik er niet op in ben gegaan is omdat in het krantenartikel waarmee het begon, men niet zegt dat een kruis geen religieuze uiting is, of dat men geen rechten kan ontlenen aan religieuze uitingen maar dat het in dat geval de keuze van die vrouw puur persoonlijk was en niks te maken had met haar geloof."neither arising from any doctrine of her faith nor interfering with her observance of it and never raised by any other employee". Echter vermoed ik gezien de uitspraak dat als ze wel aannemelijk had gemaakt dat het te maken had met haar geloof - omdat bijvoorbeeld haar kerk opdraagt dat men altijd een kruis zichtbaar moet dragen, het wel eens anders had kunnen aflopen.)
Daarnaast heb ik mijn mening gegeven over een keuzelijst die Gambieter gaf.