Traditie is niet bepaald een goede methode om iets te beschrijven.
Maar ok, jouw geesten zijn anders. Prima. Je hebt er onderzoek naar gedaan. Mooi. Wat versta je precies onder onderzoek? Heb je verslagen van een heleboel waarnemingen van geesten, spoken, enz. verzameld? En die op face-value aangenomen? Want het verzamelen van een verzameling anecdotes is natuurlijk eigenlijk geen onderzoek doen. Hoe heb je de hypothese dat geesten bestaan getest? En kun je de resultaten van die test posten?
Mijn soort geesten zijn als volgt:
er is een geestesgesteldheid, bijv. liefde, of depressie, of humanisme. Dit kan soms ook worden omschreven als bijv. een "mem".
Nu is mijn hypothese dat de geestesgesteldheid, of het mem, een drager heeft, namelijk de "geest".
Dit zou ook kunnen verklaren waarom sommige geestesgesteldheden, zoals negativisme of depressie, zo hardnekkig zijn.
Memen worden door sommigen naar het schijnt wel eens vergeleken met virussen: het mem/het virus infecteert de gastheer en verspreidt zich van daaruit. Nu doe ik dus de hypothese dat zo'n mem soms zoiets is als een virus: een daadwerkelijk bestaande entiteit die een bepaalde mentale toestand op zijn gastheer overbrengt. Hierbij wordt het gedrag aangepast. Zo kun je humanisme als een bepaalde geestesgesteldheid zien, en je kunt hypothetiseren dat de geestestoestand een drager heeft die de toestand overbrengt op zijn gastheer: een mens die wordt geïnfecteerd met de geest van humanisme krijgt waarschijnlijk hardnekkige humanistische gedachten en gevoelens. Zo kan het ook met depressie zijn: een depressie-geest infecteert een mens en past het gedrag van de mens aan in depressieve zin. Dit is overigens zuiver hypothetisch, of het klopt weet ik niet.
Ik heb de hypothese dat geesten bestaan niet getest, ik heb die hypothese afgeleid uit uitspraken van andere mensen. Ik heb verschijnselen onderzocht waarvan ik niet wist waar ze vandaan kwamen, maar naderhand bleek dat sommige mensen zich met geesten bezighielden en daaruit heb ik geconcludeerd dat de verschijnselen blijkbaar door geesten werden veroorzaakt.
Mijn standpunt dat geesten bestaan is bedoeld voor gelovigen die dat zelf kunnen nagaan: in de bijbel wordt gesproken over geesten en volgens mij klopt dat. Ik vind het niet heel nodig om mijn standpunt verder te onderbouwen, omdat gelovigen dat zelf wel kunnen doen aan de hand van de bijbel.
Mijn wetenschappelijk onverantwoorde onderzoek wordt verder bevestigd door Derek Prince die soortgelijke observaties en conclusies beschrijft. Ook Socrates schijnt erover te hebben geschreven.
Dat is zeker mogelijk. Maar tot dat inzicht door onderzoek verkregen is, hebben mensen die observaties doen en denken geesten waar te nemen dus ook niet het inzicht die te interpreteren. Oftewel: dit werkt beide kanten uit. Door gebrek aan inzicht zijn dan ook alle waarnemingen zoals die van Jomanda niet te vertrouwen tot we dat inzicht wel hebben.
Meer inzicht in de mechanismen geef ik dus: een bepaalde geestestoestand kan worden veroorzaakt door een geest. De geest is de drager van de toestand en draagt die toestand over op zijn gastheer. Ook gewaarwordingen van de geest kunnen interfereren met de geest van de mens.
Onderzoek naar geesten zou zich dus kunnen richten op dit door mij veronderstelde mechanisme: is er bijvoorbeeld sprake van een gedragsverandering nadat er contact is geweest met geesten?
Dit klinkt een beetje als "special pleading". Is er een manier om dit te testen? Of moeten we dit dan maar op Jomanda's blauwe ogen geloven?
Ja, er is een manier om het te testen: als Jomanda beweert dat mensen door witte wezens behandeld worden, dan mag je er imo vanuit gaan dat die mensen door demonen geïnfecteerd worden, want die witte wezens zijn denk ik in werkelijkheid demonen.
Die geesten kunnen een bepaalde geestestoestand overbrengen op de gastheer die resulteert in een gedragsverandering. Dus hoewel de geest op zich niet waargenomen kan worden, kan de gedragsverandering wel waargenomen worden.
Verder is het relevant dat geesten waarschijnlijk niet de waarheid spreken. Als Jomanda dus wat vraagt aan de witte wezens, dan is het heel goed mogelijk dat die witte wezens onware openbaringen geven. Of er al of niet sprake is van een openbaring kan dan ook niet worden beoordeeld op basis van de juistheid van die vermeende openbaring.
Maar weet je zeker dat je hier niet aan wishful thinking doet?
Dat weet ik vrij zeker: ik heb het onderzoek niet uitgevoerd omdat ik geesten wilde bestuderen. Ik geloofde voordat ik geesten onderzocht niet erg in het bestaan ervan, maar zag geesten als een artefact uit vroegere onderontwikkelde beschavingen.
Je zegt dat we er geen onderzoek naar kunnen doen omdat we het fenomeen niet begrijpen en omdat we misschien als we zelf niet door een geest bezeten zijn ze niet waar kunnen nemen.
Dat levert 2 vragen op:
[list]• Als we het niet kunnen begrijpen, hoe determineer je dan of je oordeel al dan niet klopt?
• Als je het alleen kunt waarnemen als een geest in je zit, hoe ontloop je dan het gevaar van cirkelredenaties, hoe sluit je andere verklaringen uit?
We kunnen er wel onderzoek naar doen: op youtube zijn bijv. filmpjes te vinden met vermeende demon-uitdrijvingen. Daarnaast lijken geesten een gedragsverandering te kunnen bewerkstelligen omdat de geestestoestand van een persoon kan veranderen. Ik denk dan dat het heel misschien mogelijk is dat iemand die geïnfecteerd wordt door een of meerdere geesten bijv. zelfmoordneigingen of depressie kan gaan vertonen, echter is dit volstrekt hypothetisch.
Het mechanisme kan wel begrepen worden maar is gewoon niet bekend: het mechanisme kan denk ik o.a. worden beschreven als, zoals ik hierboven al uitlegde: een geestestoestand (kan misschien ook een mem zijn) heeft een
carrier - een drager - die de geestestoestand op de gastheer overbrengt en daarbij mogelijk een gedragsverandering teweegbrengt, of bijv. bepaalde problemen.
Voodoo kan volgens mijn hypothetische mechanisme bijv als volgt werken:
de voodoo-praktiseerder gebruikt bepaalde methoden om een slachtoffer schade toe te brengen. Het mechanisme erachter is dan: de methoden roepen een geest (demon) op en sturen die geest naar het slachtoffer, waarna die geest schade aanricht.
Ook dieren kunnen een bepaalde gedragsverandering laten zien omdat dieren ook kunnen worden geïnfecteerd met geesten.
Zie bijv. hier:
http://www.biblija.net/bi...&id18=1&pos=0&set=10&l=nl
Hier is dus te zien dat er een gedragsverandering bij de varkens plaatsvond toen de demonen er in werden gedreven: de varkens pleegden zelfmoord. Hier lijkt dus te worden beschreven dat geesten kunnen zorgen voor zelfmoordneigingen bij dieren.
Andere verklaringen zijn erg moeilijk uit te sluiten. Echter is het mogelijk dat er slechts 1 parameter wordt gevariëerd in een bepaalde situatie. Dus als de situatie hetzelfde blijft, behalve dat er contact met geesten ontstaat, dan kan daaruit geconcludeerd worden dat de gedragsverandering door geesten komt, of door een psychisch trauma als daar aanleiding voor is.