Niet alleen van een democratisch stelsel, ook van zo'n discussie (waardoor je ook een tweede antwoord heb – naast Deborah Tannen op de vraag die je eerder stelde).
Iedereen in deze discussie heeft precies dezelfde externe linken kunnen lezen, dezelfde argumenten tot zich kunnen nemen en toch zijn de standpunten (in zijn algemeenheid) niet dichter bij elkaar gekomen.
gambieter schreef op zondag 30 mei 2010 @ 22:09:[...]Niet alle religieuzen; strenge religieuzen, en dan vooral georganiseerd waar je een amplificatie van rigiditeit krijgt. Met de individuele SGPer zal er meestal nog wel redelijk te praten zijn (al zijn er grenzen aan beide kanten), maar de SGP als organisatie is een andere zaak

.
Je praat niet met een organisatie maar met individuele mensen...
Juist in onze politieke stelsel, is een partij als de SGP regelmatig wel betrokken bij beslissingen. Zelfs een partij als de PvdD kan – hoewel ze maar een zetel hebben – de beslissende stem hebben.
Naast regering heb je namelijk ook nog een parlement die initiaftiefvoorstellen kan indienen.
gambieter schreef op zondag 30 mei 2010 @ 22:09:[...]Misschien moet je ook kijken naar of een grondrecht positief of negatief is bedoeld, of het gebruik positief of negatief bedoeld is. Bij de SGP casus is het religieuze grondrecht om vrouwen uit te sluiten negatief bedoeld, terwijl het passieve kiesrecht van vrouwen positief bedoeld is.
Sorry, maar ik vind je behoorlijk verwarrend.
Bij grondrechten gaat het om de regering. In dit geval moet de regering zorgen voor vrijheid van godsdienst en moet de regering zorgen voor gelijkheid.
Het enige wat de SGP moet doen is – net als jij en ik – de wet gehoorzamen. En de regering moet ervoor zorgen dat de wetten ervoor zorgen dat de grondrechten van iedereen gerespecteerd worden. SGP en vrouwen in dit geval.
Zelfs als ik me boven die verwarring probeer uit te stijgen dan nog zie ik niet hoe je op objectieve wijze zou kunenn vaststellen dat een grondwet negatief of positief bedoeld is. Zodra je een actie benoemt als “vrouwen uitsluiten” dan klinkt het negatief. Dezelfde actie kan je ook benoemen als “eigen identiteit behouden” waardoor het positief klinkt. In jouw etikettering van positief danwel negatief zit veel te veel je woordkeuze inbegrepen.
Neem een grondrecht als het recht op vrije meningsuiting. Aan welke algemene standaarden zou dat grondwet moeten beantwoorden voordat je het als positief of als negatief bestempeld?
De SGP was enthousiast over het voorstel van de Raad van State. Wat het voorstel van D66 in dit geval behelst, weet ik niet en ik weet ook niet hoe de SGP over dat voorstel denkt. (Maar gezien de weerstand van het CU, is het of een daadwerkelijke verbetering, of inderdaad een teveel naar de andere kant overgeslagen voorstel).
Vooruitgang, kennis en welvaart vormen niet een omgekeerde relatie met religie. Denk aan de bloeitijd van de Ottomaanse Rijk (bloeitijd waardoor wij in het westen nog de Griekse filosofen kunnen lezen, bloeitijd die de basis legde voor de huidige medische wetenschap), denk aan de Portugaal (en Columbus), Venetie ten tijde van Marco Polo en dichter bij huis de Gouden Eeuw in de Lage landen.
Wat vooruitgang (kennis en welvaart) tegengaat is een gesloten samenleving. Maar religie kan evengoed open als gesloten zijn. Daarnaast kan (=mogelijkheid/gebeurt niet automatisch) religie juist een aanmoediging zijn voor die openheid (Ottomaanse Rijk en Gouden Eeuw) door de nadruk te leggen op bepaalde voorschiften.
gambieter schreef op woensdag 02 juni 2010 @ 11:53:[...]de drijfveer is niet eens interessant of relevant; het gaat om de acties. Iemand slaan uit goede bedoelingen is even erg als iemand slaan uit kwade bedoelingen. Of God bestaat is ook niet relevant; als God voor jou bestaat en voor een ander niet, dan hoort die ander geen last of nadeel van jouw godsbeeld te hebben.
Tweerichtingsverkeer: dus als God voor jou bestaat en voor een ander niet, dan hoort die ander geen last of nadeel van jouw godsbeeld te hebben én als God voor jou niet bestaat en voor een ander wel, dan hoort die ander geen last of nadeel van jouw gebrek van godsbeeld te hebben.
Ik merk (mijn – wellicht gechargeerde - interpretatie) dat in deze discussie men voornamelijk begrijpt hoe je last kan hebben van het godsbeeld van een ander, maar dat er weinig begrip is hoe gelovige ook last kunnen hebben van het gebrek aan een godsbeeld van ander. In het eerste geval is de gelovige “agressief” in het tweede geval is heeft de gelovige “maar wat eelt te kweken”.
In een ideale samenleving (die niet bestaat) zou het in mijn mening zo moeten zijn dat gelovige begrip hebben voor ongelovige (en hun standpunten) en niet gelovige voor gelovige (en hun standpunten). (Waarbij aan beide kanten begrip niet gelijk staat aan het met elkaar eens te zijn).
Het is een soort evenwicht.
Het is heel makkelijk om te roepen dat degene die dat evenwicht verstoren, de religieuzen zijn die maar geen begrip hebben voor [vul maar zelf in]. Echter, zijn religieuze aan de ene kant geen homogene groep (en zelfs een partij als de SGP of CU is dat ook niet) en aan de andere kant zie ik ook vaak – in ieder geval in deze discussie – weinig begrip voor het religieus standpunt.
Zover ik kan zien zijn er gewoon aan beide kanten van de scheidingslijn mensen die geen begrip hebben en mensen die het wel proberen. Ik zelf probeer het. Ik ga hier niet vertellen dat ik bijvoorbeeld begrijp hoe het kan dat een SGP last heeft van het secularisme of de gelijkheidsbeginsel. Maar ik accepteer wel dat ze er last van hebben. En het feit dat zij er last van hebben, vind ik even vervelend als het feit dat homoseksuelen last hebben van hun homobeeld.
In beide gevallen denk ik dat het gewoon hoort bij een samenleving. Je leeft met zijn allen samen en dat betekent dat er mensen zijn die een beeld hebben van hoe het hoort die niet jouw beeld is. En dat het zelfs betekent dat je last kan hebben – omdat het je persoonlijk raakt of voor andere redenen – van dat beeld.
Dido schreef op woensdag 02 juni 2010 @ 19:55:[...]Maar ik zie nog steeds nergens een steekhoudend argument waarom
jouw religie invloed zou moeten hebben op
mijn bestaan, en dat is nou net waar de schoen wringt. Als
ik geen euthenasie mag omdat
jouw god dat verbiedt, dan kan ik dat niet anders zien dan een misantropisch sadisme.
Er is geen enkele steekhoudend argument waarom de religie van iemand anders invloed zou moeten hebben op jouw bestaan. Er is wel een goede steekhoudende reden in Nederland: democratie. (In de zin dat het democratisch stelsel het mogelijk maakt voor confessionele partijen om er aan deel te nemen en dat partijen, confessioneel of niet invloed hebben op het leven van mensen).
[grapje tussendoor: wat is het verschil tussen CDA, CU en SGP? Alledrie baseren ze zich op de Bijbel maar de CDA heeft de Bijbel in de kast, de CU heeft de Bijbel op tafel liggen en de SGP heeft de Bijbel opengeslagen]
gambieter schreef op woensdag 02 juni 2010 @ 20:08:
[...]Nee, die verandering is slechter. Je ziet het heel duidelijk uit de CU-SGP en CDA reacties: ze willen niet eens overwegen om rekening te houden met anderen die niet religieus zijn, en houden krampachtig vast aan hun gebruiken.
Als ze nu hadden gezegd: "we begrijpen dat niet iedereen het met het ambtsgebed eens is, maar vinden het een goede traditie en willen deze graag voortzetten", dan zouden ze begrip tonen en geven ze ook aan rekening te willen houden met andermans mening. Nu niet: het is krampachtig want hun god is oppermachtig. Verandering valt dergelijke mensen blijkbaar zwaar.
Je moet niet elk politiek gelul zien als geen begrip willen tonen etc. In het openbaar zetten dat soort partijen (maar ook de andere partijen) zwaar hun standpunt neer. En ondertussen is er over een weer begrip voor elkaar op een hele boel punten zolang de journalisten maar niet aanwezig zijn.
Dat is politiek: in het openbaar zoveel mogelijk de verschillen benadrukken op een manier waarvan je vermoed dat het jouw achterban aanspreekt.
Op persoonlijke vlak vind ik trouwens het ambtsgebed even onnodig als een officieël moment van bezinning. Maar het zal mij worst wezen als een van de twee of geen van de twee gebeurt.
gambieter schreef op woensdag 02 juni 2010 @ 20:08:
[...]Ik wil met plezier evenveel vrije dagen krijgen die zelf inzetbaar zijn. Verder wil ik niet opdraaien voor mijn christelijke collega die dan voorrang bij invulling van vrije dagen claimt; iedereen moet rotdagen en goede dagen krijgen. Trouwens: Kerstmis en Pasen christelijke feestdagen? Allang niet meer, ze zijn al geassimileerd in de maatschappij.
Christelijke collegae die voorrang claimen bij invulling van vrije dagen? Ik heb meegemaakt dat ouders voorrang claimen, maar nog nooit in mijn leven, bij geen van mijn werkgevers dat er een religieus motief in werd gezet om voorrang te claimen. Ik zou van geen van mijn (ex)collegae zelfs maar weten of ze religieus zijn.
Overdrijven is ook een kunst

Dido schreef op woensdag 02 juni 2010 @ 21:45:
Toch haalt begintmeta wel een interessant punt aan. Dat paganisten zichzelf zo betitelen betekent niet dat het woord van oorsprong niet sloeg op de heidenen die niet het Juiste Geloof aanhingen.
Sowieso is het natuurlijk vaag (maar wel zeer christelijk) om de wereld te verdelen in het christendom en alle andere geloven en overtuigingen.
Ik heb hier wel eens een interessant stuk over gelezen dat elke groep dat doet. Waarbij de eigen groep als heterogeen gezien wordt en de ander groep als homogeen.
Dido schreef op woensdag 02 juni 2010 @ 22:05:[...]Niemand stelt voor om ze af te schaffen, als je wilt kun je ze immers nog steeds vrij nemen. Gewoon iedereen er 5 vrije dagen bij en klaar?
edit: vijf is wat veel. Pasen, pinksteren, hemelvaart, kerst(2) zou goed zijn voor vijf dagen, maar dan gaan de werkgevers steigeren die nu 1e en 2e kerstdag niet ieder jaar in hun portemonee voelen.
En omdat het een stuk minder handig/kostbaarder is ivm planning/machines die half kracht werken (niet voor niks dat in veel bedrijven de bouwvak wordt aangehouden) etc.
Blijkbaar hebben niet alleen religieuze mensen hun sprookjes, ook de niet religieuzen.
Religie is waarschijnlijk niet bedacht door een aantal slimme mensen om minder slimme mensen te onderdrukken. Het is waarschijnlijker dat het “ontstaan” is uit een paar verschillende behoeftes/gevoelens en waarschijnlijk ook op een bepaalde manier geëvolueerd.
In het kort:
-Gevoel van eenwoording/eenzijn met natuur (een gevoel die je kan overkomen als je over een immense steppe loopt of door een echte bos – en dan heb ik het niet over die paar boompjes die men in Nederland een bos durft te noemen)
- Leven bewustzijn toekennen aan alles om je heen.
- Gevoelens delen met anderen die dat herkennen.
- Ontstaan van animisme.
- Verhalen delen over bijzondere plekken, beesten, planten waar je dat gevoel het sterkste had
- Verhalen gebruiken om bepaalde taboes, verklaringen over de wereld en overlevingen door te geven naar volgende generatie.
- Bovenstaande is erg individueel. Geen speciale klasse van mensen om een verbinding te leggen tussen de verschillende werelden. Ook niet nodig: het wordt ervaren als een wereld.
- Terugkomende figuren in de verhalen. Parallel daaraan specialisatie van terugkomende figuren. Loopt samen met specialisatie in menselijke wereld.
- Met de specialisatie wordt de goddelijk wereld ook gezien als een soort aparte wereld. Wel verbindingen mogelijk (dromen bijvoorbeeld tussen beide werelden)
- Band zien tussen wat wij in de volksmond gekken noemen en de terugkomende immateriale figuren. Worden gezien als aangeraakt door de terugkomende figuren (waarschijnlijk door wat je ervaart met dat gevoel van eenwoording erg overweldigend kan zijn)
- Ontstaan van een aparte klasse van mensen om verbindingen te leggen tussen de verschillende werelden: tolken. Echter geen complete specialisatie. (doet het er naast – partime)
- Verdere specialisatie van de goddelijke wereld en de menselijke wereld
- Ontstaan van Polytheïsme
- Elementen van het animisme worden ge-annexeerd.
- Grotere rol voor symbooltaal
- Ontstaan van priesterklasse
- Rangschikking van de verschillende goden (hiërarchisering).
Uiteraard lopen niet alle stappen zo netjes in die volgorde: verschillende stappen kunnen tegelijk plaatsvinden.