EXX schreef op donderdag 22 juni 2017 @ 10:18:
Volgens mij klopt dit niet: er is wel sprake van een kweekproces, maar het gekweekte materiaal wordt direct weer verbruikt in de reactor. Het doel van Terrapower is expliciet een reactor te bouwen die al het huidige kernafval kan verbruiken en het proliferatierisico drastisch verminderd.
Dit is niet het punt, en dat is ook de grote denkfout bij mensen die gokken dat een MSR geen proliferatierisico met zich meebrengt. Proliferatie gebeurt niet met ongemodificeerde centrales; het gebeurt met - van buitenaf, of zelfs van binnenin de faciliteit - modificaties die een tussenproduct op een of andere manier kunnen afvangen. Iedere reactor die Pu-239 maakt, zeker eentje die zogenaamd 'walk-away safe' en 'onderhoudsloos' is, is daarmee een gigantisch proliferatierisico.
Het is nog wat subtieler dan dat zelfs. Een TWR loopt specifiek op fissiel Pu, dat wil zeggen, de bulk van je transmutaties gaan door Pu-239 heen. Je produceert dus, zelfs als het snel vervalt, heel veel Pu-239-ketens. Het wordt daarmee een stuk makkelijker om een insignificant deel daarvan af te vangen en uit te scheiden richting een kernwapenprogramma.
Het is zeker waar dat het lang niet zo'n sterk proliferatierisico is als HWRs waar je bijna verplicht centrifuges aan moet plakken; daar is niet eens modificatie nodig om bommateriaal af te vangen.
Ook hier ben ik het niet mee eens. De TWR is een relatief compact geheel, dat autonoom draait. Het idee is een soort van nucleaire batterij te maken die je 40 jaar laat energie laat opwekken en dan vervangt.
Als we het over dezelfde TWR hebben, is het eerste proefmodel 600MWe en de eerste commerciële centrale 900/1050MWe. Nucleaire microcentrales gaan nooit bestaan, het is inherent onveilig.
Nucleaire brandstof is zo goedkoop omdat kernenergie slechts beperkt wordt gebruikt en het aanbod van materiaal afkomstig uit kernwapens. Bij grootschalig gebruikt zou dat wel eens anders kunnen worden en het aanbod uit oude kernwapens blijft ook niet bestaan. Bovendien is de voorraad Uranium beperkt en wordt er bij de huidige reactoren slechts een fractie van de brandstof gebruikt. Niet echt efficient. Dan moet je die brandstof ook nog eens grootschalig opwerken om het überhaupt te kunnen gebruiken; dat is bij een TWR allemaal niet nodig.
Zelfs als we uranium en thorium uit zeewater moeten halen, kost dit nog steeds maar ~10x zoveel als dat het nu kost om uit relatief rijke ertsen te halen. Brandstofkosten zijn momenteel <<1% van de totale operationele kosten. Zelfs als we de duurste manier gebruiken, is het nog steeds minder dan 10%.
En... je bent echt marketing aan het napraten als je in je hoofd het idee hebt dat alles opeens magisch makkelijk en efficiënt is in een TWR terwijl we zoveel complexe processen nodig hebben voor huidige reactoren. Wees eens kritisch: als dit allemaal zo simpel en efficiënt is, waarom doen we dit niet al? En geef daar eens téchnische redenen voor, geen kwalitatieve bulletpoints uit een presentatie.
Nogmaals, ik ben op geen enkele manier een tegenstander van kernenergie, GenIV+ reactoren, TWRs, MSRs, LFTRs, whatever. Ik ben tegenstander van het blind napraten van bullshit investeerderspresentaties/nieuwsartikelen/etc. waar wordt gedaan alsof we oneindig veel energie zonder nadelen voor bijna geen geld kunnen produceren, en dat dit allemaal over 5 jaar klaar is. Goh, waarom is TP dan al 18 jaar bezig en hebben ze nog 12 jaar te gaan in hun meest optimistische traject? En dan hebben we het nog niet eens over de echte nuclear cottage industrie van FLiBe, Terrestrial, Transatomic, enz.
Daarnaast wil ik me nog even mengen in dit argument:
TNW schreef op donderdag 22 juni 2017 @ 16:59:
(...)
Allemaal claims die geen rekening houden met de enorme hoeveelheid energie die is op te wekken. Zoals ik al eerder aangaf, de kosten zijn simpelweg niet het enige criterium.
De algehele tendens die ik hier opmerk is "het is moeilijk, het is duu-uur dus we moeten er maar niks mee doen". Dat vind ik een weinig ambitieuze instelling. Ik zeg dat het een domme keus van de mensheid is als we kernsplijting in de kliko doen.
Echt, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar pas op met dit soort kwalitatieve statements. Wat voor 'enorme hoeveelheid energie' en wat voor kosten hebben we het over? Want ik kan het je vertellen. Dit is namelijk geen onbekende kwantiteit!
Traditioneel wordt er heel weinig scheikunde gedaan on-site op een kerncentrale. De
plant bestaat uit fuel delivery, de reactor, de turbine en je heat rejection systeem, plus hoopjes backups en infrastructuur. Ieder van deze onderdelen is gelijk ongeacht je fuel cycle. Zo'n centrale kost momenteel, of je hem nou hier, in Zuid-Korea, in China of in de VS bouwt, nagenoeg precies $10 000/kW nameplate. Dit is de zogenaamde
overnight construction cost: wat zou het kosten om NU een centrale neer te zetten, in nu-geld, met nul constructietijd en financiering. De reactor zelf is hierin typisch $2500-4000/kW. We hebben het dan over relatief laagtechnologische reactoren vergeleken met een MSR of andere GenIV+ ontwerpen.
De scheikunde - het verwerken en reduceren van kernafval, bestraalde onderdelen, chain of trust, enzovoorts - wordt in overal behalve de VS extern gedaan. Een goed voorbeeld is
Sellafield in het VK. Deze faciliteit regelt de bulk van reprocessing en decommissioning van alle 9GW aan geïnstalleerd vermogen. Tijdens het leven van deze faciliteit kostte het (in 2000-dollars) ongeveer 2 miljard per jaar om deze faciliteit te opereren, en de totale opruimkosten worden nu geschat op ongeveer 200 miljard. In totaal kun je dus zeggen dat je voor 9GW aan nameplate capacity ongeveer 260 miljard aan reprocessing kwijt bent, oftewel ~$30 000/kW nameplate.
Japan ziet vergelijkbare kosten. Zuid-Korea ook (en dat is één van de redenen waarom momenteel wordt gedacht aan het opdoeken van hun kerncentrales). Frankrijk ook, en dat is een (klein) deel van de reden dat EdF en Areva in zwaar weer zitten, hoewel ze daar veel grotere technische problemen hebben.
Ga jij mij nu vertellen dat we op een magische manier meer dan een orde-grootte goedkoper on-site scheikunde kunnen doen? Zonder zware investeringen in verbeterde apparatuur, research, enz.? Nee, natuurlijk niet. Dit is een onopgelost technisch probleem.
En ja, ik reken decommissioning mee. Natuurlijk doe ik dat, als het obviously zo'n gigantisch deel van de kosten behelst. Als je dat niet doet, negeer je willens en wetens een gigantische externaliteit.
Even ter vergelijking: wind en zonne-energie zit rond de $1000/kW (ja, meer dan 10x lager dan kernenergie, zonder decommissioning, zonder externaliteiten). Zelfs als je de capacity factor van ~0.3 voor wind en ~0.15 voor zon meerekent, is het nog steeds aanzienlijk goedkoper. En ieder jaar ~15-20% goedkoper. Ik hoop dat dit in perspectief zet waarom mensen, bedrijven, overheden hier zo hard op inzetten, en waarom kernenergie als reteduur wordt gezien.