* JumpStart heeft deze serie van topics een tijdje met rust gelaten.
Complimenten aan alle regulars hier dat het nog steeds loopt, en nog steeds zo beleefd/hoffelijk

Gotez schreef op dinsdag 31 augustus 2010 @ 13:52:
"Burn In
In our experience, burn in is very real with all components. We see burn in as being similar to any other conditioning process that can be applied to wire. For example, if we anneal a wire, the sound improves, and if we cryogenically treat a wire, the sound also improves. Despite the wire measuring the same before and after the treatment, the sound can change sufficiently for it to be picked up in blind tests"
Dit gaat mij boven de pet. Wat gebeurd percies bij dit inbranden? Wordt de koper/goud/zilver stuctuur anders? En waarom moet dit ook bij componenten? Wat is nou de wezelijke verandering die optreedt? Alleen bij buizen en speakers kan ik hier een begrip van krijgen.
Ik denk dat de eerste regel van de tweede allinea tekenend is:
"While we have conducted a lot of experiments on this phenomenon we still don’t know why it happens."
Ik zal dan, met een TU opleiding Technische Materiaalwetenschappen achter de kiezen, even inhaken op het inspelen van kabels. Maar dat doe ik niet zonder even een breder perspectief. Bij audiofielen zie je heel veel dat er voodoo ontstaat wanneer een werkend idee vanuit audio-medium X overgedragen wordt aan medium Y.
Break-in is voor luidsprekers een feit. Hier wordt fysiek het nodige aan materiaal soepeler en kan er eventueel een spreekspoel wat vrijer bewegen doordat het onderdeel, door slijtage in het begin, iets gladder wordt. Stiekem zou ik niet heel verbaasd zijn als het met bepaalde analoge electronica ook aan te tonen zou zijn. Denk aan buizen en/of hele grote condensatoren. Maar dat terzijde.
Demagnetiseren van koppen is met bandrecorders noodzakelijk. Dat men vervolgens vinyl en CDs wil demagnetiseren (geen geintje) is natuurkundig gezien absurd. Zowel vinyl als CD dragen de geluidsinformatie op geheel andere manier, en worden op geheel andere manier uitgelezen dan band/casette. Dat houdt audiofielen niet per sé tegen om het toch toe te passen.
Dus dat break-in door audiofielen, voor
alle denkbare componenten, als een feit wordt verondersteld moet niet zo verbazend zijn. Natuurkundig gezien valt het echter niet te verdedigen dat een geheel passief component als een verzameling electrisch geleidende draden burn-in / break-in vertoont.
Wat doet een cryo-behandeling? Het doet wel iets. Als je in de auto- of motorracerij actief bent en je moet dingen als zuigerstangen zo goed mogelijk prepareren voor extreem hoge mechanische belastingen en hoge weerstand tegen vermoeiing, dan heeft een cryo-behandeling aantoonbaar nut. Een paar keer tot -195°C afkoelen en langzaam weer op laten warmen verlaagt interne spanningen die kunnen ontstaan bij gieten, smeden en mechanisch bewerken. Denk aan motorblokken, krukassen, zuigerstangen en zuigers.
Is dat bij OFC draad van toepassing? Nee. Als dat wel zo zou zijn dan moet aan de muziek kunnen horen wanneer je een kabel sterk buigt. Maar dat wordt nooit gedemonstreerd want dat effect bestaat in praktijk niet.
Met
annealing (gloeien) kan ik weinig omdat er niet duidelijk is wat voor gloeien ze bedoelen. Afhankelijk van hoe dicht je bij de smelttemperatuur van het metaal komt kunnen er dingen veranderen in het materiaal. Bij spanningsarm gloeien (
what's in a name?) gebeurt er iets dat een beetje in de buurt komt van een cryo-behandeling. Bij gloeien op hogere temperaturen gaat er kristalgroei optreden. Metallografisch verandert je materiaal. Maar bij zeer dungetrokken koperdraad (als voorbeeld) zijn er zo weinig korrelgrenzen nog in je draad aanwezig dat die niet meer veranderen. Al helemaal niet als je draad getrokken is uit "single crystal" koper.
Dus, kan gloeien, danwel een cryo-behandeling, daadwerkelijk iets doen met metaal? Dat
kan zeker, maar dat is afhankelijk van toepassingsgebied.
Dan de burn-in van kabels. Dit zou dan gewoon plaats vinden door misschien 100 Watt aan relatief laagvoltige wisselstroom door 1 tot 2,5 mm² aan koper te jassen. Daarmee wordt je kabel nauwelijks warmer. Laat staan dat je daarmee de interne mechanische spanningen vermindert of de kristalstructuur verandert. De hoeveelheid beschikbare energie is gewoon niet toereikend.
Zodra je dusdanig veel stroom door een kabel jaagt dat 'ie richting 2/3
e van de smelttemperatuur kruipt, ja
dan hebben we het over een andere situatie. Positieve noot: Dan mag je met recht spreken van burn-in, want dan hebben we het over ongeveer 600°C en hoger. Welke audiofiel gaat dat doen met z'n kabels??
ALL-CAPS WITH NO PUNCTUATION IS SO MUCH TRUER TO THE WAY THOUGHTS HURTLE OUT OF THE HUMAN BRAIN THAN CAREFULLY MANICURED AND PUNCTUATED SENTENCES COULD EVER BE