Technician- schreef op zaterdag 5 april 2025 @ 20:35:
[...]
Ik ook niet. Een ding, trump weet wel dat hij zich goed moet laten adviseren, en heeft slimme mensen in zijn inner-circle.
Ik verwacht dat hier nog een langer termijn plan inzit, waarvan we nu nog niet weten hoe zich dat ontwikkelt.
Dat kan echt niet anders.
Die plannen zijn er ook, absoluut. Maar met Trump heeft het weinig te doen, behoudens in die zin dat hij al vanuit zijn vorming door fixers als Roy Cohn de geloofsvalstrikken behorende bij die plannen met de paplepel heeft binnengekregen. Dit tariffs drama is daar tekstboek voorbeeld van.
Trump is gewoon uitvoerder van die plannen.
Maar dan wordt het gevoelig, want die plannen die zijn al decennia oud, net als het denken erachter nog ouder is. En dan wordt het voor ons hier moeilijk, want dat kunnen we ons moeilijk voorstellen. Het conflicteert ook met onze perceptie, want het idee dat we zo lang blind geweest zijn? Dat is nogal een confrontatie.
Toch is dit een meetbare realiteit. Dat Project 2025 is een partiële herverpakking van wat Paul Weyrich al begin jaren ‘80 formuleerde als draaiboek. Wat opgepikt werd door zowel de corporatisten als de zeloten.
Nee, geen evil masterplan. Geen James Bond villains. Gewoon gestoorde mensen met disproportionele middelen en gestoord denken - wat te lang teveel ruimte heeft gekregen omdat a) we het niet serieus namen en b) ze slim genoeg waren om gebruik te maken van onze normale sociale psychologie.
Zoals valstrikken van normalisatie en conformisme. Dit is niet voor het eerst, het is archetypisch bij elke cyclus van autoritarisme. We zien iets op de bühne, we zien iemand op de stoel zitten, dus het moet wel conform zijn - het bestel onderschrijven. Want we delen toch allemaal wel ergens iets, zeker collectieve afhankelijkheden.
Nou, nee dus. Autoritarisme is toxisch, mogelijk gemaakt door wat non-conform is, maar zich voordoet als conform. Dat hellend vlak is de ruimte die het neemt.
Dit is geen speelveld van Koude Oorlog meer. De tijd van “because Russians love their children too” is voorbij. Autoritarisme is een dynamiek van misbruikers. Om het gruwelijk scherp te stellen, kinderen interesseren hen niet. Zeker niet de eigen, alles is gereedschap en grondstof, misbruik is mechanisme van macht.
Het wordt tijd dat we beseffen wat hyperparasitisme echt is.
Enfin, die plannen, ja. Die zijn er. Gezond zijn ze niet. Heel simplistisch gesteld, het is allemaal geënt op de goede oude tijden van feodalisme, might makes right, en de vereiste van grensoverschrijdend gedrag als norm.
Maakt niet uit welk gereedschap dan geselecteerd wordt, welke marketing erbij zit, dat is links- of rechtsom destructief - en dan komen we weer exact uit bij dat denken bij hyperparasitisme.
We weten hoe het eindigt. We hoeven de geschiedenisboeken maar open te slaan.
En ja, onderschat niet hoe gestoord het denken is. Hier zit een basaal conflict tussen barbaren en beschaving. Het cultisme is inherent. Maar ja, wij zien
bijvoorbeeld dit drama, en we kijken weg. Terwijl juist dat soort figuren actoren van een breder netwerk zijn, waar al veertig jaar aan de weg getimmerd wordt alsof ze geen kerk maar een inlichtingendienst zijn - met exact die toolboxen. Neem eens een duik in White, en sta dan te kijken dat je Big Tech overal tegenkomt, van Thiel tot Andreessen, via een NAR en I AM.
[
Voor 9% gewijzigd door
Virtuozzo op 05-04-2025 22:54
]
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.