DropjesLover schreef op dinsdag 6 mei 2025 @ 11:00:
[...]
subversie = ondermijnend, ontwrichtend, gericht op het omverwerpen van het gezag.
Kijk, nu wordt het makkelijker om te reageren.
Het probleem is dat er snel een dergelijke narratief onstaat is omdat iedereen absoluut ziet dat er aanpassingen nodig zijn, maar ook het gebrek aan collectieve / politieke wil en daadkracht om dat daadwerkelijk uit te voeren. Terwijl de tijd echt begint te dingen en het geheel door externe factoren al uit elkaar begint te vallen.
Iets om voorzichtig mee te zijn. Ook dat perspectief is product van subversie (wat als proces hybride is, dus niet extern óf intern, maar allebei). Minder direct, veel meer rustend op herhaling - vanuit extreem en radicaal nadat (!) het door traditioneel rechts en conservatief in het Nederlandse genormaliseerd is geworden (door bijvoorbeeld ministers die publiekelijk klaagden over traag Brussel en zelf zaken blokkeerden, ministers die klaagden over Brusselse onprofessionele huishoudboekjes die naheffingen produceerden die ze zelf afgedwongen hadden omdat ze thuis zaken niet op orde wilden hebben - ga zo door).
Dat gezegd, let op het verschil tussen verhaal en narratief. Een ondernemer die met de vinger naar Europa wijst vanwege raamwerken Europese Aanbestedingen en moet innoveren is iets heel anders dan een politicus of lobbyist die draaiboek aangereikt krijgt na de borrel met een AEI contact (plus her en der wat uitgestelde "stimuli" - en dan het narratief ontworpen voor doelstellingen van subversie toe gaat passen in processen van Elite Capture.
Hoe wil je dat dan anders uitvoeren? Van intern komt het niet.
In de echte wereld is het Europese Experiment een continu proces van ontwikkeling en adaptatie, van participatie en toetsing.
Maar dat is in het Nederlandse dus al heel, heel lang niet meer zichtbaar. Er wordt niet meer over gerept, het wordt niet langer gestimuleerd. Net zoals de bordjes van "mede mogelijk gemaakt door" van de wegen en viaducten gesloopt zijn, krijgen ondernemers al heel lang enkel nog stimuli (direct en indirect, zoals een KVK) om de blik naar binnen te houden, en zit bij onderwijs & onderzoek er al heel lang een kunstmatige trend van oriëntatie weg van Europa naar het Angelsaksische.
Nogal wiedes dat in het Nederlandse zoveel mensen een zekere variant van nihilisme hebben wanneer het op Europese onderwerpen aankomt.
We hebben het zelf in de hand. Maar de schoonmaak, we mogen echt wel eens thuis voor eigen deur vegen. Doen we dit niet, ja, dan krijg je precies wat we in de VS gezien hebben. En dan kan een heel stuk sneller gaan dan in de VS, met name omdat er al zoveel voorwerk aanwezig en genormaliseerd is.
We wijzen vaak naar de Amerikanen bij dit soort perikelen met expressies van frustratie en ongeloof, van hoe kan het dat, waarom ziet men dit niet, waarom doet men niets. Ik ben misschien hard, maar het Nederlandse is - weliswaar met iets andere karakteristieken en bij iets andere cultuur-maatschappelijke vormen - net zo systemisch gecompromitteerd als het Amerikaanse.
De ironie is dan juist dat er wel wegen zijn tot correctie, van bewustwording tot participatie en verder.
Don't get me wrong. Er zijn uitdagingen, er zijn bottlenecks. Die zijn er altijd. De afgelopen tien tot vijftien jaar zijn die in toenemende mate uitgemolken en verergerd geworden - primair door lidstaten als Nederland en de voormalige lidstaat het VK. Maar dat wil niet zeggen dat de structuren niet langer in staat zijn tot correcties. Er ligt wel flink probleem ten aanzien van hoe alles werkt en waarom en waar welke ingang en welk gereedschap zit. Dat zal opgepakt moeten worden, maar dat is het domein van de lidstaten (niet zozeer politiek, media spelen hier een cruciale rol in).
Maar wat er is, dat is heel goed in staat tot verdere ontwikkeling en aanpassing. Maar dat is een proces van synergie tussen lidstaten. En dat is een expressie van sentiment en bewustzijn bij de burgers van die lidstaten.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.