BadRespawn schreef op woensdag 23 april 2025 @ 12:22:
[...]
Natuurlijk, maar dat wil niet zeggen dat overdracht vanzelfsprekend plaatsvindt vanuit 'fascisten' naar Links-progressieven.
De mate van beïnvloedbaarheid hangt af van ideologische/filosofische overtuiging en/of omkoopbaarheid (die zullen veelal samengaan); feit is dat aan 'fascistische' zijde aanzienlijk meer geld zit dan aan Links-progressive zijde. Geld om om te kopen en geld om ideologische dwalers te strikken.
Mensen zoals Trump en Musk gaan gewoon voor wat voor hen het meest opportuun is. Dat in contrast met AOC en Sanders die bvb principieel geen aandelen hebben om
niet mee te doen aan insider-trading door volksvertegenwoordigers.
Mijn punt is dat al die *associaties op zich* niets aantonen mbt overtuiging/psychologie en niets zeggen over toekomstige ontwikkelingen mbt de personen in kwestie. Dat geldt bvb ook voor het feit dat Thiel's vader wat had met de Nazis. Voor hetzelfde geld was die appel heel ver van de boom gevallen. Veel interessanter is in mijn optiek wat personen zeggen en doen.
Of nog anders gezegd: er is een groot verschil tussen potentiële subversie en daadwerkelijke subversie.
En de verwijzing in het artikel naar (via-via-via-via associatie met) "Moscow" komt over als een nauwelijks verhulde red-scare tactiek; 'nee AOC en Sanders zijn geen goed alternatief want (via-via-via-via) communisme'.
In historisch perspectief ligt dat potentieel er echter wel. Zowel in varianten van binaire polarisatie (tegenstelling) als synchroniseren, waarbij wat in origine niet-rechts is wel frames daarvan kan internaliseren.
Een goede oefening hierbij is misschien wat scherp, maar neem eens de libertarians op de korrel voor observatie

Je zou verwachten dat libertarisme in essentie en conceptueel haaks staat op autoritarisme. Echter wanneer er potentieel is voor overdracht / besmetting van denken, als product van sociale dan wel andere associaties waar concepten reeds aanwezig zijn, dan blijkt toch weer dat libertarisme en autoritarisme niet enkel heel pijnlijk prima door een deur kunnen, maar dan liberatisme heel eenvoudig als narratief getransformeerd kan worden tot mechanisme van autoritarisme.
Op kleinere schaal zie je dit ook bij historische verkenning van progressief en milieubewustzijn, zie de groene bewegingen van de jaren dertig vorige eeuw, maar ook de jaren zeventig / tachtig (waarbij het in de VS weer gecompliceerd wordt, de politieke incarnaties daarvan zijn in hoge mate gecompromitteerd geworden, zie Jill Stein et alii).
Het is absoluut niet vanzelfsprekend dat overdracht optreedt. Het is een complex vraagstuk van aanwezigheid van geïnternaliseerde frames, sociaal-economische relaties, maar bovenal is dit een vraagstuk van aan-/afwezigheid van specifieke predisposities en aan-/afwezigheid van activatie daarvan.
En dat kan trouwens ook in omgekeerde volgorde wanneer er wel sprake van is. Het klinkt misschien ietwat vreemd, maar de-activeren van predisposities en daaropvolgend breken / vervangen van aanwezige verbindingen / verstrengelingen is een proces wat zorgwekkende overeenkomsten heeft met protocollen die toegepast worden bij deprogrammering cultisme.
Net zoals het dus mogelijk is om beïnvloeding toe te passen is het mogelijk dan associatieve relatie uit zichzelf subversief wordt. En net zoals het mogelijk is om te deprogrammeren is het mogelijk voor mensen om er zelf wakker bij te worden en zich te onttrekken aan netwerkeffecten.
De crux is dat wanneer we ons beperken in observatie tot meting en weging van directe verbindingen, we structureel blind blijven voor zowel het potentieel van bovenstaande (in negatieve maar ook positieve zin) als voor de aanwezigheid van netwerkeffect gedreven organisatie en associatie overeenkomstig die processen van signaleren -> identificeren -> faciliteren -> synchroniseren.
En dat is een enorme leercurve (geweest, en nog steeds), zowel in het domein van Inlichtingen, als Civic journalism als data journalism. Het is intrinsiek verweven met bewustwording ten aanzien van hybrid warfare en narrative warfare.
Eenvoudig gezegd, het was een stuk makkelijk toen we enkel nog naar direct contact en financiering hoefden te kijken om organisatie van disfunctie en/of recruitment van disfunctie in kaart te brengen bij patronen van netwerkcorruptie en subversie. Tegenwoordig loopt de lijn van analyse eigenlijk andersom, je zou kunnen zeggen dat waar in Koude Oorlog tijden eerst onderzoek gedaan werd naar wegen van financiering dat nu pas ergens achteraan komt, omdat je eerst narratief in kaart moet brengen voor onderzoek naar frames, memes, resonantie en actoren à la fellow travellers en elite capture mechanismen.
De VS zijn een prachtig punt van studie in deze, hoe hard het ook is om dat op te merken, juist omdat wij hier van buitenaf de best luxe positie hebben om de evolutie van dit probleem in kaart te kunnen brengen, wat vanuit interne positie veel en veel moeilijker is omdat men al bijna veertig jaar in een soep van beïnvloedingsprocessen zit die structureel genormaliseerd en zelfs systemisch geïnternaliseerd zijn. Amerikanen kijken bijvoorbeeld absoluut er niet van op dat een organisatie als ALEC databases laat bijhouden door commerciële agentschappen aan de hand van data / AIO / Industry profiling om potentieel van associatieve relatie bij actoren te kunnen bepalen. Amerikanen kijken er ook absoluut niet van op dat politieke lobby als een i360 samenwerkt met entertainment investors voor scope van relaties met een Writer's Guild of Screenwriter's Guild voor het kopen van ruimte voor frames en concepten in narratieven bij producties van entertainment. Net zo min kijken ze er bij op dat een denk tank als RAND participaties schept binnen PR sector voor doelstellingen van toegang tot processen van selectie / de-selectie van narratieven en zelfs onderwerpen pur sang (zie bijvoorbeeld het historische onderwerp van Wealth Tax, maar ook de constructie van het Abortus probleem is een goed punt voor studie in deze, weliswaar vanuit andere hoek), en niemand kijkt er van op dat dan toegang gekocht wordt tot databanken van bruikbare profielen / actoren.
Wij hier gelukkig wel nog.
Laat ik het zo zeggen, de VS zitten al heel lang in stadium van genormaliseerde noopolitieke dynamiek. Dat wil zeggen dat het primaire mechanisme zowel bij systemen als structuren als organische trends altijd neerkomt op welk verhaal met welke constructie en welke doelstelling dominant in omloop en positie is. Het is ergens dan ook volstrekt logisch dat dit patroon zich door de hele politieke economie en samenleving heeft doen verspreiden, van corporate strategy dynamics na Citizens United, ook terug op de tijdlijn van het fundament van GOP electoraal management na McCarthyism.
Analyse van de narrative dynamics is vooralsnog het meest consistent bruikbaar bij waarschijnlijkheidsberekeningen en extrapolaties voor scenario analyse in relatie tot het uitwerken van "what happens next".
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.