corset schreef op zaterdag 2 november 2024 @ 17:50:
[...]
Helaas is dat politiek breed. Je mag niks slechts zeggen over de democraten en republikeinen zijn de personificatie van de duivel. Ik vind het wel amusant zelf. De hele politiek (of het nu NL, Europa, VS of whatever is) zijn verzand in een "Ja maar hunnie! Ik ben onschuldig" niveau gedrag.
Het gaat allang niet meer om de inhoud, zolang de multinationals maar blij zijn.
En voordat de usual opmerkingen komen "Dus je bent republican!!!!!" Nee. Ik ben voor een politieke partij die opkomt voor het volk en achter zijn programma staat. Helaas zijn die er niet meer.
Je projectie is wel pijnlijk - want er is niemand die zegt dat je niks slechts over Democraten mag zeggen

Integendeel, het vraagstuk van hoe we hier gekomen zijn omvat niet enkel historische achtergronden, cultuur-maatschappelijk mythologie, het cyclische probleem van oligarchie en de bijzondere rol van cultisme (religieus en ideologisch), maar ook het aandeel van Democraten op die weg - een aandeel van langdurige naïviteit in aannames ten aanzien van alle verdere actoren en entiteiten in de verschillende arena's als zijnde conform - het perspectief van "men neemt deel aan, dus onderschrijft men open bestel en open samenleving".
De bittere realiteit is dat projectie, compleet met het draaiboek van "accuse onto others what you do yourself" vrij eenvoudig in volledigheid herleidbaar is tot stromingen en clusters van rechts-conservatief. Dat is waar de schoen begint te wringen, niets van wat we nu zien is nieuw, er zit een zorgvuldige opbouw in.
Links- of rechtsom is wat rest aan conforme en functionele politiek beschikbaar voor "het volk" als gereedschap voor hun belangenbehartiging de Democraten. Dat wordt ook onderschreven door metingen en onderzoeken, Democraten volgen op participatiedynamiek van het Volk. Republikeinen gaan er volledig aan voorbij (en dat is nog het minste, de cijfers van politieke economie van Republikeinse presidenten liegen er niet om, meer kritiek nog, de cijfers én de realiteit van staten beheerst door Republikeinen zijn een drama van kaalslag, ondermijning, afbraak, roofdiergedrag, stimuleren van mechanismen van horigheid en subversie van onderwijs).
Je hoeft dit niet van mij aan te nemen. Dit is gewoon toetsbare realiteit die met heel weinig moeite ook zelf te doorgronden is. Als je niet door het topic wil neuzen, er is ruim voldoende publiek materiaal beschikbaar wat voldoet aan de basale vereisten van
broncontrole - de conclusies zijn absoluut hard, ze liggen absoluut gevoelig, maar het is wel de realiteit.
Ik denk niet dat er veel mensen hier aanwezig zijn die niet een voorkeur hebben voor politieke organisatie die opkomt voor het volk. Helaas is dat zoeken in een speelveld wat al decennia lang gemanipuleerd is juist om de huidige condities en omstandigheden te kweken. De Democraten zijn naïef geweest, lang, en net als vele andere slachtoffers van geconstrueerde narratieven als neoliberalisme en de Derde Weg politieke school heeft dat consequenties gehad. Maar ook in die periode waren de Democraten al het enige politieke gereedschap wat het open bestel deed onderschrijven, en wat volgde op dat volk, wat door de decennia heen meer progressief, meer sociaal en meer balansgericht werd.
Laat ik het zo zeggen: als je wil wachten op een perfecte wereld waar je conform politiek gereedschap aangereikt krijgt om zo elke problematiek om te zetten in uitdagingen, prima, maar zo werkt het niet.
De realiteit is dat je moet roeien met de riemen die er zijn. Je zal er voor moeten werken, en je zal het gereedschap moeten gebruiken wat je naar je hand kunt zetten.
Als we dan zaken op een rijtje zetten, nu ja, het was al historisch probleem bij rechts-conservatief de afgelopen anderhalve eeuw in de VS, maar zeker sinds Chris Jankowski en project REDMAP zijn de Republikeinen er volledig in geslaagd om niet langer op welke wijze dan ook enige relatie met hun kiezers te moeten hebben. En dat is het resultaat van wat we State Capture processen noemen, op niveau van staten, specifiek gericht op structuren en curricula van onderwijs alsmede de vrij goed georganiseerde moord op Local News.
Het is hard om het zo op tafel te moeten leggen, dat proces van inmiddels drie generaties heeft hen geen windeieren gelegd. Ze hebben een core geodemographic van ongeïnformeerde kiezers, gevangen in een feodaal model van politieke economie, gecultiveerd voor geloofsgedrag, binnen kaders van opmerkelijk effectieve mechanismen van cultisme met als resultaat dat zelfs wanneer op lokale en regionale niveaus de kiezers door een narratief heen prikken, ze toch reflexief volgen. Primair vanuit prikkels die net zo gevoelig zijn, prikkels van hoge resonantie met valse beloftes van christian nationalism, white supremacy, white-meritocracy en zo voort.
Nogmaals, je hoeft het niet van mij aan te nemen. Maar als je dit soort discussie wil, dan zal je echt het huiswerk moeten doen, al was het maar om te voorkomen dat je terecht komt in gedragslijnen van negativiteit, van nihilisme met false-equivalence, want dat is juist wat autoritarisme nodig heeft om dat volk bij de neus te nemen, tegen eigen belangen in te laten handelen, denken én voelen, om het uiteindelijk als grondstof voor het vreten te misbruiken.
Serieus, het is niet moeilijk om door de perceptie heen te prikken. Het ligt wel gevoelig, en daarom is het ook niet vanzelfsprekend. Maar goed, het is wel eigenbelang om het toch te doen.
Daar ligt een keuze.
Populisme: de weigering van complexiteit en de poging om simplistische antwoorden te formuleren op ingewikkelde vraagstukken middels gebruik van elke mogelijke prikkel van gedrag - i.p.v. moeite te doen voor gezonde participatie.