A Lurker schreef op zondag 8 september 2024 @ 12:22:
[...]
Ik denk dat dit een gevalletje verwachting (van mij) en marketing versus werkelijkheid is; PETG-CF wordt bv toch best wel aangemerkt als een bijna-industrieel materiaal (of iig als een mogelijk alternatief voor de echte industriele materialen); of Nylon-CF terwijl het eigenlijk in de praktijk vooral stijver wordt, maar de layer bonding en andere eigenschappen die ook zeer belangrijk (kunnen) zijn echt enorm achteruit gaat. Ik heb het echt over layer strength die ordegrootte gehalveerd wordt.... Geen flauwe veranderingen dus en zeker niet blind te vertrouwen.
Zo scoort PLA dus op bijna alle vlakken beter dan Nylon-CF; hetgeen compleet tegen mijn intuitie (en ook die van Clough42 van het youtubeje wat ik gelinkt heb) in gaat. Dat zet Nylon-CF voor mij gezien de prijs volledig buitenspel. Ik begrijp dat ik niet alle use-cases kan overzien, maar mijn punt is dat ik toch een illusie armer ben over de inzetbaarheid van deze filamenten met additieven.
Ik gebruik het nu inderdaad vooral voor de mooiheid; de layer lines verdwijnen. Blijf ik de overweldigende populariteit van CF wel bijzonder vinden. Goede marketing.
Hey, laatst werd in mijn kringen dit filmpje ook aangehaald, maar helaas zet dit mensen wel op het verkeerde been. Zijn tests zijn totaal niet representatief voor de mogelijkheden van de materialen die hij gebruikt. Bij engineering materialen (zoals PA, PC, PI, PEEK, ULTEM etc) bepalen de printer en printcondities alles.
Een goed geprinte PA-CF print is in alle omstandigheden sterker dan PLA. Er zijn diverse wetenschappelijke papers die dit onderbouwen, maar ook onze eigen trektesten laten dit zien en hebben wij nodig gehad om bepaalde onderdelen gecertificeerd te krijgen voor een auto die op het circuit gebruikt wordt.
Een mogelijk probleem is bijvoorbeeld al de printsnelheid. Wij hebben hier nog enkele Ultimaker S5 printers draaien en voor prototypes ook wat Bambulab X1C's. Als je hetzelfde model print met de standaard instellingen is de layer bonding bij de Ultimakers gemiddeld 2x sterker dan bij een Bambulab X1C. Dit heeft alles te maken met de snelheid waarop geprint wordt. Door de hoge snelheid van de Bambulab is het materiaal te koel en is de layer bonding in de Z directie een stuk slechter. Dit los je enkel op door de snelheid flink omlaag te gooien, met een betere extruder te werken of speciaal aangepaste PLA speed materialen te gebruiken waar addities bij zitten, zoals onder andere PHA).
Het grote probleem bij engineering materialen op normale printers is echter toch vaak het ontbreken van een verhitte cabine. Zo hebben we ook tests gedaan met PC op een Ultimaker S5 en PC geprint op een printer met een verhitte cabine van 130 graden en daarbij zagen we naast het veel minder last hebben van warping een gigantisch verschil in sterkte in de Z richting (a factor 3).
En zelfs met de juiste printers blijft het nog lastig om high end engineering materialen goed te printen door het design van de print zelf. Zo is het bijvoorbeeld behoorlijk lastig om een grote PI print te maken met enkele kleine onderdelen, zoals click-fingers aangezien dit de printsnelheid, flow rate en lokale temperaturen beïnvloedt. (Design voor printing is nu dus ook echt wel een ding aangezien je toch iedere keer baalt als je print met een rolletje filament van 800 euro mislukt op het einde

)
Het werd net ook al aangegeven door @
rinkel , maar de CF addities kunnen wel fijn zijn om engineering materialen te printen op normale consumenten printers. Zo is PA op een Ultimaker S5/S7 vragen om problemen, maar print PA-CF Ultrafuse van BasF prima doordat je veel minder last hebt van warping. Maar ook in dit geval is een hogere omgevingstemperatuur cruciaal voor de eigenschappen van de print. Ik zie alleen dat de meeste mensen inderdaad PETG-CF voornamelijk gebruiken voor het uiterlijk.

Dus dan maakt het allemaal niet zoveel uit (als je de hele discussie over gezondheid van het CF even buiten beschouwing laat

).