Dat kan al niet, clubs als Vanguard waren toen al enorm. En het er zit een drogreden in dat als iets semi-actief belegd wordt, zoals banken en pensioenfondsen al decennia doen, het niet opeens anders belegd zou zijn. Het feit dat letterlijk, 100%, passief indexbeleggen nu zo normaal is is omdat het in wezen niks nieuws is, enkel meer bereikbaarder geworden voor een particulier. Maar het is niet zo dat je met Robeco, of met een 'aandelen mixfonds' bij je bank of zo iets compleet anders aankocht dan nu met VWCE.
Volgens mij is zijn stelling juist omdat een groot gedeelte van de markt in bezit is bij passieve beleggers die *no matter what* de aandelen vasthouden dat er uiteindelijk maar een klein deel nodig is om hevige uitslagen te maken.
Een passieve belegger moet ooit eens cashen, dus er is niet een enkele stroom de markt in, er is ook een stroom die er weer uit gaat omdat mensen het ooit weer nodig hebben. Maar sowieso is het een klein aandeel van de totale stroom van alle beurshandel, hedge funds, pensioenfondsen, noem maar op. De passieve investeerder kan, zelfs al zijn ze met miljoenen, niet in de buurt komen van de schaal van die fondsen.
Ik ben zoekende, als er elke maand steevast honderden miljarden naar passieve fondsen gaan betekent dit toch dat de onderliggende aandelen elke maand gekocht zullen worden? Ongeacht bedrijfsresultaat?
Het bedrijfsresultaat zit verrekend in de marktkapitalisatie. Dat is de essentie van het hele indexbeleggen hier. Als een bedrijf onderuit gaat gaat ook de koers onderuit en dan krijgt het automatisch minder investering. Als dat doorzet verdwijnt die uiteindelijk zelfs uit de index.
Het zou natuurlijk bezopen zijn om maar gewoon blind geld naar bedrijven te gooien, dus dat is al een wat aparte gedachtengang en dan snap ik dat je het sneller met tulpenbolllen op 1 hoop gooit.
Als er een x aantal aandelen is en elke maand komen partijen die halen voor buy-and-hold dan is het toch niet onlogisch om te denken dat die aandelen om die reden in prijs stijgen als er niet elke maand aandelen emmissies zijn? Een steeds schaarser worden goed is immers steeds duurder om aan te schaffen?
Een bedrijf kan een heeeul duur aandeel hebben, op het moment dat hun bedrijfsresultaat teleurstelt zakt de koers vrolijk in. De koers kan zelfs veel harder dalen (zie Adyen). Zolang bedrijven dus naar verwachting presteren, is de 'schaarste' alleen maar winst, geen probleem. En al zou dat bij individuele aandelen soms (wat) spelen, doordat je in een enorme index belegt is het effect natuurlijk ook weer verdwenen, en er komt nog het contra-effect bij van bedrijven die relatief veel uitgegeven aandelen hebben.
Dit punt is trouwens wel een reden waarom Small Cap door niet iedereen wordt ondersteund, daar speelt namelijk een groter risico dat niet alle bedrijfsresultaten transparent en correct worden weergegeven en dus de koers meer 'uit de pas' kan lopen. Om in de reguliere fondsen te komen moet een bedrijf aan een aantal eisen daaromtrent voldoen.
Ik ken die kerel niet, het zal ongetwijfeld waar zijn dat hij van alles beloofde en deed.
Maar als je een briefje in je bus krijgt dat Mr. Madiba al je ziektes kan genezen, dan gooi je het toch in de prullenbak? Dus waarom dan wel zo'n figuur z'n nieuwsbrief gaan lezen en als hij een ramp voorspelt het serieus nemen?
Maar het gaat mij vooral om de gedachte die ik hierboven schets. Wanneer steeds meer mensen overgaan naar bijv. indexfondsen die slaafs de index volgen, wat zijn daar de gevaren van?
Beleggen is heel stoffig en suf, daar hoort een zakelijke en nuchter perspectief bij. Ja, er is altijd een kans dat er overwaardering speelt, maar zolang bedrijven verantwoordelijk worden gehouden voor hun resultaat is dat niet automatisch een bedreiging. Risicovrij bestaat nou eenmaal niet en risico kan je in een vergaander perspectief zien dan alleen maar als bubble of ander doembeeld. Dat is echter totaal niet hoe zo'n figuur het benadert en dat zou al alarmbellen af moeten laten gaan.
[
Voor 11% gewijzigd door
The Third Man op 19-01-2025 00:09
]