NiGeLaToR schreef op vrijdag 3 februari 2023 @ 11:33:
Wat ik mezelf dan afvraag is dit: wat vind je geoorloofd voor het vermijden van erger, als je weet dat > 40 miljoen mensen in UA voor de komende generaties de rekening gaan betalen voor deze 'vrede'. Ik snap dat je vanuit je oude denkstoel angst hebt voor de grote Russische beer, maar dat je dan zoveel mensen durft af te schrijven voor je eigen gemoedsrust vind ik echt heel ingewikkeld.
...
April vorig jaar was deze hoogleraar 1 van de experts die UA impliciet opriep te capituleren of Rusland in ieder geval niet te laten verliezen:
Hij zegt het eigenlijk, 'De wereldpolitiek is niet fair, dat probeer ik u uit te leggen.'
Hij vreest voor erger. Gezien zijn achtergrond is het aannemelijk dat hij kernwapens in het hoofd heeft.
Volgens mij zegt hij dus "We moeten Oekraine laten vallen voor Rusland met kernbommen gaat gooien".
40M mensen 'afschrijven' doe je alleen als je bang bent voor nog veel meer slachtoffers als je het niet doet.
Ik ben iets jonger dan hij maar kan me de demonstraties tegen kernwapens nog herinneren. Dat was de klimaatcrisis van toen en het ten alle tijden voorkomen van de inzet van kernwapens was en is priorteit nummer 1. Zijn doel is niet Oekraine opgeven maar de Oekrainers (en een hoop anderen) in leven houden en voorkomen dat toekomstige generaties op een nucleair kerkhof moeten leven.
Vechten tot het bittere einde is ook niet echt christelijke doctrine. Eerst stoppen met vechten, zolang er gevochten wordt kan er niet gepraat worden. Wapens sturen is vanuit die visie nooit de oplossing maar alleen maar escalatie.
Ik heb wel enig begrip voor die visie.
Sterker nog, ook zonder de dreiging van kernwapens zijn er een hoop nadelen aan wapens naar Oekraine sturen. Als is het maar omdat Oekraine helemaal niet zo ver is en wapens van daar hun weg zullen vinden naar onze zwarte markt. Maar ook geopolitiek zijn er risico's. Wat je verder ook van Rusland denkt, het is al heel lang een dominante factor voor alle buurlanden. Ik wil eigenlijk het woord 'stabiel' eigenlijk niet gebruiken maar het is ieder geval een bekende relatie, zelfs als die moeilijk is. Een hoop vrijheidstrijders zullen kansen zien als ze denken dat het Russische leger is uitgeput. Dat kan vele jaren aan oorlog en conflict opleveren.
Ook binnen Europa zie ik veel gebeuren als Rusland niet meer gezien wordt als actuele en permante dreiging. Een aantal Europese landen heeft, net als Oekraine nu, niet heel veel keuze gehad in hun aansluiting bij de EU want het enige alternatief was gedomineerd worden door Rusland. Niet dat ik zeg dat het een slechte beslissing was, maar er zijn vast nog twijfels en frustraties van vroeger over waar dusver gewoon geen ruimte voor was.
Ik heb het niet alleen over Oost-Europese landen maar ook over Brexit. Volgens mij is het geen toeval dat Brexit en de inval in de Krim ongeveer tegelijk hebben plaatsgevonden. Niet dat er een direct oorzakelijk verband is maar wel dat beide situaties tekenend zijn veranderende geopolitieke relaties met Rusland.
De Russen hebben Brexit niet bedacht maar ze hebben wel geholpen om de Brexit-polarisatie aan te wakkeren. Daar komt bij dat de verzwakte positie van Rusland ruimte gaf voor het Brexit-gedachtegoed. Anti-EU sentimenten zijn er altijd geweest maar daar was geen ruimte voor zolang de Britten hun lidmaatschap van EU als noodzakelijk zagen. Die noodzaak lag heel lang in samen een blok vormen tegen Rusland (en anderen).
Nu wil ik niet zeggen dat we terug moeten naar een periode waarin iedereen bang was voor de grote vijand. Het punt is dat ik snap dat mensen bang zijn voor wat er gebeurt als Rusland niet langer als wereldmacht gezien wordt.
Zelfs als alle nu lopende conflicten gesust worden en op een of andere manier vreedzaam eindigen dan verandert de wereldpolitiek zonder Rusland. Landen als Egypte, Turkije, Oekraine, Syrie en Israel hebben een gigantische legers die in verschillende gewapende conflicten zijn betrokken. Al deze gebieden zitten op een bepaalde manier (politiek én geografisch) klem tussen machtsblokken (eu, rusland, nato/usa) en dealen daar mee door te balanceren tussen die machtsblokken en ze tegen elkaar uit te spelen. Als een belangrijke factor als Rusland weg valt komen al die relaties en verhoudingen onder druk te staan.
Je hoeft geen groot pessimist te zijn om daar decennia van oorlog en conflict in te zien in tientallen landen niet heel ver hier vandaan. Vanuit uit die invalshoek snap ik de gedachte dat het misschien beter is om de Russen niet zo ver in het nauw te drijven dat ze geen geopolitieke rol meer kunnen spelen (zelfs als dat vooral tussen de oren zit).
Dat is allemaal niet leuk en een boodschap die eigenlijk niet acceptabel is voor een Europees publiek. Vandaar ook de uitspraak: 'De wereldpolitiek is niet fair, dat probeer ik u uit te leggen.'
This post is warranted for the full amount you paid me for it.