Enorm.
Het verbaast me dat sommigen nog denken dat hier vierdimensionale rummikub gespeeld wordt. Kan me voorstellen dat mensen tegen teleurstelling zich willen wapenen, maar neem van mij aan dat we aan het volgende hoofdstuk in de geschiedenis begonnen zijn.
Even een ontboezeming: ik vind het lichtelijk zorgelijk hoe sterk Prigozhin staat, of beter gezegd: hoe zwak de Russische legerleiding staat. Natuurlijk wisten we dat al, we hebben dit het afgelopen jaar genoeg geanalyseerd hoe alles gebouwd is op repressie.
Want wat zie ik: er is bijna geen weerstand vanuit de uitvoerende laag van de officiele structuren. Dat heeft deels te maken met de shock, maar hier openbaart zich de zwakte van het systeem.
Prigo is een betere communicator dat Putin. Alles wat deze Wagner oorlogsmisdadiger zegt resoneert 100% voor de gewone man in het leger. De legeropleiding bestaat uit verkrachting, gedwongen prostitutie, honger en algeheel misbruik door officieren.
Ik vrees voor vriendje Putin dat hij heel weinig van zijn leger voor hemzelf overhoudt. Zijn persoonlijke garde is vermoedelijk ook zeer uitgedund inmiddels. Zelfs de FSB lijkt niet eenduidig te opereren.
Wat dit gaat betekenen is dat in the end er meer overblijft van het Russische leger dan waar ik op rekende.
Met wat Wagner nu aan gebied controleert heeft het een goede hefboom, het Russische leger in UA moet zelf ook bevoorraad worden.
Terzijde, het volgende denk ik stiekem al maanden maar ik heb het hier niet gepost omdat het te ver buiten de kaders valt van wat "hier en nu" denkbaar is, en ik zelf ook moeite had om die conclusies te aanvaarden. In de maanden van het Russische offensief bij Bakhmut kwam ik voor mijzelf tot de conclusie dat voor UA de focus niet op UA zelf moet liggen, maar op Rusland. Want Rusland is een fragiel kaartenhuis.
Waarom elke poot uitdraaien van een duizendpoot als je alleen de kop er maar hoeft af te hakken? In mijn visie moet UA dus Rusland binnen.
Het interview met Budanov waarbij hij Wagner de meest formidabele tegenstander noemt, het interview in de Wapo met Zelensky over contacten met Wagner, en het uitvoerige prijzen van Prigozhin van UA's tactiek en kunde, waren voor mij de bevestiging dat UA daar inderdaad op mikt. Het Russische vrijheidslegioen was een kleine opstap. Wat ik mogelijk verkeerd inschat is dat voor UA dit voldoende destabilisatie zal brengen en men het daarbij zal laten, maar we gaan het zien.
Wat ik hoop dan wel adviseer is dat Oekraine gebiedsdelen "van Rusland" in zal nemen, en gezien wat er is gebeurd wel permanent. Door de damschade zijn grote delen van Oekraine dood gebied geworden. Gezien de enorme rekening die de Russen hebben lopen bij Oekraine zal Kiyv over zijn hart moeten strijken en een deel in natura moeten laten voldoen, dwz: gebiedsoverdracht. Buiten die quid pro pro adviseer ik tijdelijke bezetting van verder grondgebied. Dergelijke transacties zijn namelijk een prima hefboom om de overige rekeningen betaald te krijgen plus het creeeren van condities voor de wederopbouw van UA (lees bufferzones).
Tot nog toe houd ik mijn gedroomde scenario ruim open dat zodra de eenheid en organisatie in Rusland (militair, bestuurlijk en qua samenleving) voldoende is weggevallen dat Ukraine de stellingen zal passeren en vanuit Rusland eea op orde zal stellen.
Grootste streep door deze rekening zie ik komen van politieke leiders/organisaties aan onze kant, voor welke improviseren en denken buiten de eigen kaders buitengewoon pijnlijk tot aan onmogelijk is. In de staf rondom Biden is er gelukkig recent wel het nodige gewisseld, waarbij de handrem-figuren een nedeerlaag hebben geleden. Maar men denke ook aan België, dat zelf niet veel meer heeft gestuurd dan een paar pingpong-balletjes maar wel publiekelijk klaagt als er een proppenschieter van Belgische makelij in Rusland gezien wordt.
Als het Westen slim is steunt men Oekraine bij een dergelijke vredesmissie om die eindeloze put aan destructie te dempen: dwz opsplitsen van de RF in autonome regio's en onder toezicht/invloed plaatsen van westerse alliantie. Terwijl ik dit typ weet ik dat dit scenario's zijn die kilometers buiten de ambtelijke voorstellingsvermogens gaan, maar als men een plan weet te bakken waarbij de VN betrokken wordt zie ik kansen. Die politieke ruimte zie ik ontstaan als binnen de VN het besef indaalt dat RF over en voorbij is.
Maar goed, ik sla heel wat hoofdstukken over. Eerst moeten de Russen aan de bak.