oldgrumpy schreef op vrijdag 9 september 2022 @ 17:05:
De opties van Poetin worden steeds kleiner.
Zou hij het toch aandurven om van speciale militaire operatie over te gaan naar oorlog en algemene mobilisatie af te kondigen?
Want als de Russische verliezen zo blijven oplopen, welke alternatieven blijven dan nog over?
Dat is rijkelijk laat, te laat. Je moet mensen hebben die ook nog wat kunnen. De beroepssoldaten zijn al aardig opgeruimd, zal er ook weinig zin meer in hebben. De beelden die we nu krijgen tonen dat er van discipline nu al geen sprake is, dat betekent ook afwezigheid van getraind en gedisciplineerd middenkader.
Daarnaast: gemobiliseerden moet je met logistiek ondersteunen. De ontwikkelingen gaan zo hard dat men in het Kremlin al niet meer weet wat men tegen de eigen bevolking moet zeggen. Ik zie deze pompstationhouders geen massale mobilisatie op de been krijgen.
Het alternatief wat er ligt is aftreden Putin. Hij schijnt al aangegeven te hebben dat hij zou open staan voor presidentsverkiezingen in 2023. Mensen onder Putin zullen ook wel zenuwachtig zijn, want eerste actie voor Putin zal zijn om een zondebok aan te wijzen.
Een paar mensen reageerden hier verbaasd over het feit dat die Russische bloggers zoveel kritiek mochten uiten. Dat is juist prima, was al in de tijd van Stalin zo. Je mag kritiek hebben op de lagere rangen, maar het systeem en de Tsar mag niet bekritiseerd worden.
En dus wordt het een gevecht voor de machtigen onder Putin om straks niet op tv afgemaakt te worden, want iemand gaat de schuld krijgen. Die brief uit St Petersburg tegen Putin zou uitgelegd kunnen worden om Putin een stap voor te zijn.
Nu de eindconclusie steeds duidelijker wordt en het steeds moeilijker wordt voor het Kremlin om het narratief te beheersen gaat de temperatuur op politiek vlak omhoog. En dus wordt het een blame-game.
Heel benieuwd hoe dit gaat aflopen, maar ik heb wel een idee: Putin verdwijnt van het politieke toneel. Waarom? Je ziet in de afgelopen tijd dat allerlei kopstukken zoals Medvedev zich op onderscheiden wijze positioneerden van Putin, met veel extremere taal. Daarnaast heeft Putin de fout gemaakt om bij het begin van de operatie zichzelf in de spotlight te zetten als degene die de beslissing neemt; het is zijn oorlog. Hij had toen geen idee in welk moeras hij zou stappen. Zijn verdere tv-optredens zijn vooral scenes waarbij de kopstukken van het apparaat voortgang aan hem rapporteren, mede als een poging om te laten zien dat operationele verantwoordelijkheid niet bij Putin ligt.
Toch kleeft de oorlog teveel aan Putin. Een eventuele blame game van Putin zal hooguit extra slachtoffers betekenen in de politieke burelen naast uiteindelijk hemzelf.