HyperBart schreef op dinsdag 30 april 2024 @ 09:32:
Ja, en da's mijn punt: het is op wijk niveau. Als ik 2 appartementen maak in een woning dan is het hetzelfde maar dan worden die 2 pieken wel apart gedaan

.
Als ik een blok bouw met 8 appt en ik laad een feed leggen dan zijn het 8 aparte piektarieven.
Dat is een begrijpelijk punt maar het echte punt is uiteraard dat het capaciteitstarief niet op wijkniveau wordt afgerekend maar op woningniveau.
Voor een grootverbruiker maakt het ook geen verschil. Of je nu via één meter 10 kW vermogen trekt of via twee meters 5 + 5 kW, het capaciteitstarief blijft gelijk. Het maakt alleen een verschil wanneer je op de meter van de laadpaal 9 kW trekt en op die van de woning (door bv. PV) maar één 1 kW. Dan betaal je, door de forfaitaire ondergrens geen 10 maar 11,5 kW capaciteitstarief.
Die regelgeving is louter administratief en kan eenvoudig aangepast worden (want technisch wijzigt de situatie niet) maar dat is, bij mijn weten, niet zo.
Mijn punt is dus gewoon dat de situatie op dit ogenblik niet zo is als voorgesteld door Stroohm.
Moesten zij de VREG (want zij zijn de regulator die na raadpleging van de stakeholders de nettarieven opleggen en Fluvius heeft geen andere keuze dan dit te volgen) kunnen bewegen dit te wijzigen zoveel te beter.
Helemaal eens, fiscaaltechnisch is dit de beste zwart/wit oplossing maar vanuit een financieel standpunt (door nettarieven versus kale energieprijs) is dit compleet van de pot gerukt.
Natuurkundig gezien maakt het natuurlijk niet uit, dat zonnevermogen van de ene meter wordt lokaal door de auto via de andere meter "binnen genomen" maar financieel is het natuurlijk

Moest men het NL saldertingssysteem toepassen (dat men de kosten eveneens kan sladeren) zou dit idd een oplossing zijn (maar dat veroorzaakt dan weer andere technische problemen). Je kan op de ene meter idd je stroom op het net duwen en via de andere meter terug binnenhalen (wat je in feite ook doet want je stroom volgt de kortste weg) maar, zoals je zelf beseft, financieel is dat voor de salarisrijder een strop gezien hij van de energieleverancier minder voor zijn geïnjecteerde stroom krijgt dan hij bij afname moet betalen + op dat laatste worden dan nog eens accijnzen, heffingen en BTW geheven.
Ja beetje dat vorige verhaal he, je legt een kabel, die kabel is ik noem maar wat: 20mm² dan kan je daar bv prima 2 meters op hangen maar ik vind het echt absurd dat Fluvius de pieken samen telt voor een aparte meter voor laadpaal maar tegelijk de zonnestroom niet rechtstreeks 1 op 1 kan doorrekenen want dan zijn het opeens wel 2 aparte meters.
Fluvius volgt de haar opgelegde regelgeving en die is momenteel nu eenmaal zo.
Fluvius vindt die regels niet zelf uit. Het is maar een stakeholder zoals de rest.
Fluvius heeft in se ook niets te maken met de fiscale regelgeving omtrent salarisauto's.
In België heb je dan ook nog eens het bijkomend probleem dat de netkosten gewestelijke materie zijn (de VREG en de Vlaamse overheid) en de regelgeving inzake salarisauto's de bevoegdheid is van de federale overheid (de FODFIN).
Ik weet niet wat een SAP of PAP is.
Twee digitale meters op één locatie => primair aansluitpunt en secundair aansluitpunt. In deze constructie hangt de laadpaal op het secundaire aansluitpunt (de regelgeving is heden zo dat in Vlaanderen op een secundair aansluitpunt (met een verplicht ander energieconteract) alleen een laadpaal mag aangesloten zijn en niets anders.
Het basis idee is dan dat je woning één energiecontract heeft en de laadpaal bij voorkeur een dynamisch energiecontract. Maar toegepast op een salarisauto (waarbij de werkgever de vergoeding betaalt en niet de gebruiker) spoort dat uiteraard niet zo duidelijk meer.
Het artikel is, mijn mening, ook niet weinig bangmakerij (en/of reclame voor Stroohm die zowel laadpalen plaatst als de backoffice voor werkgevers verzorgt).
Ik wil in de praktijk nog wel eens zien hoe de fiscus tot vijf jaar terug tienduizenden individuele energiecontracten (met elk hun eigen prijzen die dan ook nog eens periodiek wijzigen) gaat vergelijken met uren laadpaalgebruik van tienduizenden werknemers en dan ook nog eens de kosten van het capaciteitstarief kan implementeren (want de laadpalen meten nu enkel kWh en geen kW). Dat wordt lachen. Vooral wanneer je weet dat zonder individuele toestemming niemand toestemming heeft tot de gegevens van je digitale meter (alleen de totalen bij het opmaken van de jaarnota zijn beschikbaar).
En wanneer ze vanaf dag x in de toekomst controle gaan uitoefenen dan ga je als werknemer toch gewoon met je laadkaart laden bij de werkgever of aan een (veel duurder) openbaar laadpunt (want geen gedoe voor de werknemer en extra kosten voor de werkgever en fiscus).
Volgens mij het zoveelste proefballonnetje en gewoon verder doen en we zien wel wat de toekomst brengt.
[
Voor 6% gewijzigd door
IvoB2 op 30-04-2024 11:23
]